4878 resultaten.
'De wijsheid in pacht hebben'...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 222 De toekomst voor ogen houden is goed, maar
af en toe ook wat kijken naar het verleden.
En bovenal het heden niet vergeten...
Er zijn nog zoveel mensen die hebben nauwelijks
te eten en te drinken!
Dus onze futuristische gedachten wat laten bezinken
en dit bekrachtigen, laten verzegelen door aan de
wereld van nu aandacht te besteden!…
Van lieverlee
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 715 De stenen letters spreken
over eeuwig en zacht rusten
maar voor de overlevenden
van de pijnlijke scheiding
voelt het eeuwig maar niet zacht
Doch al lijkt de pijn nog vers
de bloemen zijn reeds lang verwelkt
er bloeien nieuwe planten
die hoop en warmte vragen
Dicht daarom van lieverlee
het zwarte gat van het verleden
open de zware binnendeur…
URETERP VALLAAT
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 232 Naast het nieuwe geroezemoes van Drachten
leeft de kleine oude, verstilde buurt,
in zichzelf gekeerd, door wijze zorg bestuurd,
sluimert steeds vol dankbare gedachten.
Trotse hoeve, bescheiden huis verwachten
sterke bescherming, die voor altijd duurt.
Hemels blauw, met zonlicht doorweven, tuurt
door forse eiken, wil muren verzachten.
Koele…
Droomtijd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 88 vergeet mij niet
ik moet mijn appels nog terugplukken
mijn geest nog in de fles praten
er zijn al zoveel seizoenen voorbijgegaan
in nachten, uren, wachten, eten, drinken
vergeet mij niet
er komen herinneringen als echo's
er liggen dagen in het verschiet…
In dat pakhuis
gedicht
4.0 met 3 stemmen 3.829 In dat pakhuis
lag alleen nog verstarring
opgeslagen
in onwrikbare rekken
lagen de gereedschappen
aan elkaar geklonken
en in een hoek stond rechtop
een roestige overall
met niemand erin.
--------------------------------------------
uit: 'Een staanplaats aan zee', 2000.…
loslaten
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 270 Soms moet je loslaten
Loslaten van je verleden.
Loslaten van je gewoonte.
Loslaten van je fouten.
Loslaten van je gebeden.
Starten helemaal overnieuw.
Een hagel witte pagina.
Startend met het heden.
Starten met een nieuw leven.
Loslaten is zo verkeerd nog niet.
Leef vandaag en droom van morgen.…
Wij ademen eeuwigheid
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 172 Het verleden heb ik slechts in
fragmenten, vervormd, vertekend
en soms geladen met een grijs
gevoel; wat ooit als verse sneeuw
gevallen is, het blinkt niet meer,
het zingt met valse tonen van
verval, van ontoegankelijkheid.
Het roept nog enkel om berusten.
Wat heb ik wel?…
De reden
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 260 dingen gaan zoals ze gaan
Het gebeurt allemaal om een reden
Maar om te weten welke dat is
Lukt vaak niet in het heden
Vaak duurt het vele jaren
Voordat we begrijpen hoe het gaat
Waarom het zo gebeurd is
Welke weg je waarom inslaat
Opeens gaat er een licht op
Zie je de ware reden
Die je naar je toekomst brengt
De reden van je verleden…
donker woud
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 133 Wie zag in flitsen het verleden verschijnen
en dan de verwarde, gewonde verdwijnen?…
HET MOOISTE GEDICHT
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 337 kan men zover komen in het leven
dat men zijn leven voor een ander gaat geven
opofferingsgezindheid in pure vorm
lijkt op een boot in hevige storm
hier is géén overleg of gedachte
hij wist, dat ze naar liefde smachtte
totaal ontredderd en onteerd
heeft zij door leed en pijn geleerd,
dat hij op haar weg zou komen en zijn
lag zeker na haar verleden…
Heimwee naar de toekomst
gedicht
3.0 met 16 stemmen 4.971 Het is al lang geleden maar ze weet nog
hoe, niet op een dag maar sluipend,
haar dromen zijn ontvreemd. Of gaf ze zelf
verlangen mee aan morgenster en vuilnisman?
Hoe ook - het meubilair verdween van wat
toekomstig huis wou zijn in haar: geen
kamer meer met zon en zang, geen
schaapjes die op het behang een kindje
tellen zou, geen toegekend belang…
Nostalgie
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 166 Als kind liep ik
door de straten van de oude stad
En bezocht ik
De tempel van het verleden
Ik herinner me dat
Oude mensen naar het altaar stapten
Om hun schepper te eren,
zij baden, smeekten en dankten
in vreemde talen die ik toen nog niet verstond.…
Anno 1855
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 120 Telkens het pogen en de beweging
in welke vorm dan ook
mijn gastvrijheid op te dringen
jassen van mijn gasten aan te reiken
er werd wat afgeschild voordat zij kwamen
knolgewas, de groenten en het vlees
de gare kook en het serveren
liflaf als toespijs met een eindronde van
geneugten en spraakwaters
daarna de inspanning om beweging op gang…
Met goden van morgen
netgedicht
0.0 met 3 stemmen 158 schaduwen breken
vleugels gestreken
oogluikend komt de zon
rood glurend
nevels sturend
breekt ze mijn cocon
licht baart vandaag
moed wordt herboren
ik ben compleet
we spelen weer hemel
met goden van morgen
de hel was te heet
vergeven is later
vergeten nooit meer
herinnering wordt vager
want jij bent er weer…
Tenslotte
gedicht
3.0 met 7 stemmen 3.551 Kijk niet
te vaak
achterom
Wat achter ons
ligt werd
te licht
soms te zwaar
gewogen,
is in en
buiten ons om
voorbij gegaan.
---------------------------------
uit: 'Langs de vloedlijn', 1989.…
Drukval
gedicht
3.0 met 6 stemmen 2.513 Mijn moeder wil niet meer
ze wil zichzelf niet meer
ze wil de dag niet meer
beginnen maar eindigen
evenmin en daartussenin
is er enkel tegenzin
om te ademen en te kijken
te praten en te blijven
het gebeurde op een dag
er was die plotse drukval
door een windvlaag klapte
een deur dicht en daar
achter zit sindsdien haar
leven: door het…
Ode aan de Leegte I - Visioen in kristal
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 85 Verborgen glazen ingewanden
roemers, kruiken van kristal
die in vergetelheid belandden
en allen zwemen naar verval
Kelken eeuwenlang gevuld
met sanguinolente wijnen
thans in dwarrelend stof gehuld
aldus gedoemd om te verkwijnen
Tussen barsten in de wand
van beker, wijnglas en karaf
daar speelt zich vaagweg imposant
’t visioen van ver verleden…
MOOK
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 147 Het verleden van zijn knusse omgeving
kent het sluwe, menselijke roofdier:
bloeddorstig, soms eerlijk, zwaaide de banier,
hopend op roemrijke overwinning.
Door de straten ademt verjongd gemoed,
hernieuwt steeds in winkelbuur of woonhuis
stuwende arbeidslust vol levensmoed.…
Het landschap
gedicht
3.0 met 12 stemmen 3.872 Ik wens je een landschap, zo compleet
dat ik er haast niet ben,
dat jij bemint en ik herken,
waar ik de weg nog weet.
Onder de grote varenblaren
die hier lang geleden waren
wijs ik je de bloemen aan
die ook niet meer bestaan.
Dan sta je stil, knijpt in mijn hand,
en roept: Waarachtig! Daar!
en wijst naar geen spoor in het gras
zodat ik mij…
onze rugzak dragen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 139 nemen
Ze denken te veel aan de fouten van het verleden
In plaats om van onze fouten te leren
Proberen ze gevoelens te weren
Ik geloof dat er ergens op deze aarde
Zeker wel iemand is met wie ik samen onze rugzak kan dragen…
Ik maak er een eind aan..
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 163 Ik maak er een eind aan
een definitief eind
aan mijn verleden!
ik wil alleen nog heden
definitief alleen heden
en de toekomst?
die verstikt me te veel
maar ik laat me niet meer killen
want anders wacht mij de strop!…
Een kleine seance
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 69 ik heb de tijd
even teruggezet
de donkere kleuren
uit de foto gehaald
je lichtte op in lach
waar het zachte
onmerkbaar in
de jaren verdwenen
was glinsterden
je ogen als vanouds
de cirkel die
jij in aanwezigheid
straalde haalde
bij menigeen het
beste naar boven
in een kleine
seance herleefden
gebaren en woorden
hoorden wij…
Fouten in het leven
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 209 dat is verleden tijd
We leven in het heden we leven nu!…
Tijdlijn
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 62 gisteren
= dood &
begraven
morgen
sterft
vandaag
de dag…
Wijsheid
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 227 Ineens besefte hij het
het was dat afscheid nemen
telkens weer
opnieuw begroeten
met iedere handdruk tot ziens
welkom
je gaat toch niet weg
maar hij kan niet blijven
en hij was gegaan
iedere weg had asfalt
en bracht hem weer geluk
bracht jou de wijsheid
op het ergste en het beste voorbereid.…
Lichter word ik niet
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 282 mijn eigen naaktheid is geen feest
waar water zichtbaar schoont
hoont mij herinnering in sporen
die mijn lichaam nooit verving
ik laat je woorden zien
een lach en passie in het duister
omdat ik in ontmoetingslicht
zo bloot ben dat ik voor je huiver
je handen zullen strelend
nog wel jeugd ontdekken maar
je ogen gaan in de tekens
mijn verleden…
Zoals altijd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 83 Herroepen kan niet, telkens
herinner ik je gezicht;
een gewoonte.
Dit lijkt wel steen
in vergruisde vorm,
niet oplosbaar in water.
Er sijpelt muziek
in oren
ontdaan van gehoor.
Onze tijden herleven,
we doden de tijd terwijl
mijn ogen herbeelden.
Een cirkel leek mij ideaal,
geen begin, geen eind,
van alle tijden. Toch
slaan de…
Toen
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 213 Het was de tijd van tropisch hardhout
het was de tijd van slagroomsoesjes
van meisjes in hun te strakke bloesjes
daarvan was het allemaal de tijd
het was in een ander leven
waarin je jong en onschuldig
en bovenal ongeduldig was.
je zette de klok vooruit
boog de tijd krom
en deed hem als een stropdas om
en seconden druppelden als water…
Uit een voorbije droom
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 423 zacht geeft grijs
contouren prijs
nog kleurt het licht
geen perspectief
traag kolkt stoom uit
een voorbije droom
ze waren weg
verdwenen in nevelen
van verloren tijd
ik was ze kwijt had geen
besef van liefde in een
troosteloze gelijkvormigheid
met blote handen
streel ik nu de vormen
uit vervlogen tijd
voel in warmte weer de
kleuren…
Ongelijke delen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 260 ben onkruid
niet eens een plant
toch bloei ik
zijn mijn
wortels navenant
ik ken de grond
nooit vastigheid
vocht en stenen
daar beneden
toch bloei ik
ongelijke delen
in unieke pracht
kom maar zon
jouw lichte handen
branden kracht…