inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 52.235):

URETERP VALLAAT

Naast het nieuwe geroezemoes van Drachten
leeft de kleine oude, verstilde buurt,
in zichzelf gekeerd, door wijze zorg bestuurd,
sluimert steeds vol dankbare gedachten.

Trotse hoeve, bescheiden huis verwachten
sterke bescherming, die voor altijd duurt.
Hemels blauw, met zonlicht doorweven, tuurt
door forse eiken, wil muren verzachten.

Koele schaduw en versnipperde gloed
liefkozen donkerbruine bakstenen,
schenken strenge ramen spraakzaam gemoed.

Gevels bezingen verlopen venen,
waar noestheid bloeide - bij blije boerendans,
strooien Friese weemoed om zich henen.

Schrijver: Han Messie, 27 juni 2014


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 232

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Alexander Peters
Datum:
28 juni 2014
Mooi die weemoed

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)