Alle inzendingen over verleden tijd

hoeveel schreden deinden over de holle weg waarop ik mijn stappen zet hoeveel karren spoorden hun gewicht voor mijn dromerige voeten kromgebogen bomen zegden gedag terwijl hun versteende wortels trilden onder het verloren gewicht van de galg de kraaien pitten kersenogen uit het druipend sap langs scherven en ijzerpoorten waardoorheen al tijd…

het boerenleven en elk verhaal heeft mij geraakt Zelfs toen hij aan het dementeren was kwam vroeger voor hem steeds dichterbij net of zijn leven achterwaarts liep en hij vertelde het allemaal aan mij Ja zelfs mijn kinderen kennen zijn verhalen en luisterden net als ik het deed totdat de dementie de overhand kreeg en hij in stilte het verleden…

Een zucht naar het verleden naar een jeugd nimmer beleefd een glimlach naar de poppen die zwijgend keken mijn diepste geheim begrepen een blik naar het venster waar ik nachtenlang wachtte op een vallende ster een kracht die niet te verwoesten was hoeveel geweld men ook pleegde en nu een plek waar dat kleine meisje gekoesterd…

heel bewust opende ik de deur naar mijn verleden 'n muffe geur van oude dingen die ik ongewild had gemeden 'n kaart van 'n oude vlam met 'ik ook van jou' daar ligt 'n agenda beplakt met mooie plaatjes van 'n vrouw herinneringen komen stilletjes aan weer naar boven al die onbereikbare liefdes 't is toch niet te geloven…

Hollanders zijn trots op hun verleden. Kinderarbeid, doodstraf zijn historie in een modern verzorgingskolonie. Ach, slavernij is ook lang geleden. Toch moeten Polen hier werk verrichten. Staan bij de voedselbank rijen mensen. Gaan we stap voor stap voorbij de grenzen van humaniteit en naaste plichten.…

ik kijk mijn moeder in de ogen zij spreekt van verre, dwalend in het bos ze wordt in het heden door haar verleden bedrogen de waarheid laat steeds meer los…

zonder pijn en verdriet Van een tijd toen niemand mij nog achterliet…

Kristallen bollen voor de toekomst Voorzien ons van een grote angst Ook al zie je liefde en genot Wie zegt dat het later echt zo wordt Geef mij maar een plakboek Met dingen van vroeger Herinneringen zoet of wrang Waar je niks meer aan veranderen kan…

Want zonder het verleden van deze veteraan heeft dit dorp nooit kunnen bestaan..…

in de storm van jong breng ik je terug naar het meisje van weleer maak je geen zorgen blikkend in atlas van vroeger beginnen we weer op de eerste bladzijde die tijd wil ik omhelzen waarin ogen wentelden in liefdesvuur - in de onbestendigheid van verlangen over de randen van mijn handen tastend naar het geluk van toen…

Onder klaterend applaus van bergen en rivieren en met instemmend gefluit van weer en wind zien maan en sterren stralend toe hoe ik, op 't toneel van het heden, mij elke dag weer druk maak over toekomst en verleden.…

Voor wie ten tijde van zijn prille jeugd niet elke dag volkomen heeft gedeugd is deze periode zenuwslopend. En gaan we nu van Balkenende horen hoe fout het was dat hij ooit werd geboren?…

jacks strak om het warme lijf herinneringen in de zakken de thee was lekker, wafels met roomboter en poedersuiker muziek van Simon & Garfunkel ‘ at the zoo ’ versnellen stappen over het strand tegen de wind armen wijd open als een vlieger ‘ i do believe it’s true ’, je lacht op afstand tegen de golven, we gaan sporen voorbij, verzanden…

Waar de schrille Schreeuwen wegsterven In het land van de Rijzende zon Dringen herinneringen Geleidelijk binnen In de zwarte kamers Van het vergeten verleden Waar ijzeren punten Gedragen door de kempeitai Geen weerstand Ondervonden drongen Ze binnen in het zachte Omhulsel van wat In een recent verleden Ooit een leven was Waar…

Gestuit op resten van menselijke botten Begint een onderzoek naar verdwenen contact Tussen Drenth en menig handelaar En randscherven van Angelsaksische potten Spatha’s, saxen en gelijkarmige mantelspelden Wijzen op een wisselend succes Van Franken, Saksen en Noorderlingen Die zich door materiële cultuur lieten gelden Waterwegen bevolkt door…

hem steeds dichterbij net of zijn leven achterwaards liep en hij vertelde het allemaal aan mij Ja zelfs mijn kinderen kennen zijn verhalen en luisterden, net zoals ik het deed totdat de dementie de overhand kreeg en hij in stilte het verleden sleet.…

Ik kan het en wil niet maar moet het accepteren hoe jij jouw eigen leven leeft. Maar ik kan het niet, wil het niet afwijzen, omdat ik ook niet weet hoe het beter moet. Mag ik zeggen dat jij niet bent, wie jij altijd was, jij bent anders, je bent veranderd. Met een spiegel, zo helder als het water uit de lucht, wil ik laten zien…

zachtjes waait de wind droogt haar betraande wangen blaast spinrag uit haar haren het koele water van het beekje verzacht haar beblaarde voeten ze hurkt neer schept handen vol wast haar gelaat wat is ze moe ze draagt de wereld van haar verleden op haar schouders die zijn ontveld en blauw haar rug kromgebogen dan hoort ze de wind fluisteren…

oerkracht knalt uit grond magie in heksenkringen toverchampignons…

Toen kwam de verlichting Hunkerend naar de waarheid Een ontkenning van het patent Twee benen verweekten Een onweer in het brein Een ondraaglijkheid van pijn Schokkend raakte een lijf de grond Beklad met tranen en verlangen Een hart al brakend eruit God heeft zich verhangen omwille van mij…

Moe en gedachteloos word ik overvallen door herinneringen die mij al dagen belagen en nu m’n gedachtegang kraken Verleden verdringt het heden uit de spotlight van ‘t bewuste elke herinnering is ‘n hint voor de volgende, haken in elkaar tot ‘n haast naadloos verhaal Zwiepende losse eindjes van onverwerkte zaken ranselen in een…

leef in het heden en vergeet het verleden.…

beleven samen zittend rond tafeltjes soms als span apart in een stil verstaan wist ieder onbetwist van de tere plekjes, de traan onder houten binten was het genoeglijk praten rond kiekjes van nazaten het verre Canada kwam aanrakend, omarmend dichtbij er was zo jou, zo ik, zo wij ik plaats met voorzichtigheid mijn voet uit het verleden…

nachtelijk zwart in verdoofde schelpen overbrugt de te zwakke adem de kloof naar gemiste liefde tevergeefs wanneer het kind van de rekening de belofte overneemt de hoop op grazige weiden voor heilige koeien waar de moeder geen melk meer te geven had, sterkt de zoon zich in haar midden met zijn vader aan haar bloemrijk verleden…

mijn dochter heeft een tatoeage heel dierbaar, goed voor de fotoreportage het is de handtekening van haar vader hij was haar levensslagader 10 jaar geleden is hij overleden een mooie herinnering aan een warm verleden…

van hoe goed het was en slaat mijn hart met ingetogen pas en overschrijdt dit leven met te talrijke momenten of mijn ziel de aarde zal dragen zal ik nooit weten, want mijn aard bedrijft in stoffige wijnkelders de liefde waar het zoet mijn bestaan laat kleven aan de hals met het verzoek het oud zeer slechts te herinneren als een gepolijst verleden…

ergens stil ligt verborgen die mij de moeite waard vindt en wil vechten voor een morgen Ik zal niet barsten of buigen voor angst, verdriet of pijn al valt alles helemaal in duigen het zal de moeite waard zijn Ik wil mijn leven weer oppakken sinds het ooit is weg gegleden maar ik voel dat het blijft plakken aan een groot stuk van mijn verleden…

Ik tracht een tijd te doen herleven die waarde moet geven aan het heden, reëler dan wat wij vroeger deden en ook waren in onze fantasie. Bij ons thuis was in mijn memorie (ik kijk dus even terug in dat verleden) iedereen ook min of meer tevreden dus het meeste ging in harmonie.…

Vandaag heb ik je begraven prevelend woord voor woord in een dans om de tombe van het kruis tot aan de as De ogen van een jonge hond verdroten als gemorste inkt genageld aan gewijde grond waarin de mond het hart verlinkt Vandaag heb ik jouw plaat gedraaid noot voor noot en maat voor maat zowel gezongen als beleden van de…

De lage ruime heuvels om de Franse dorpen Domrémy en Veaucouleurs geven sterk verlangen almaar rond te dolen langs lustig buitenleven deinend grasland en graanveld roepen het oude genot van 't landelijke drinkhuis waarin arbeid en vertier met elkaar schertsen boven gazen kelken jonge boerenboterlucht glijdt over de kleine rivier zoekt…