Alle inzendingen over verloopt

wat ik je zeggen wilde verstilde in de taal die ik liefheb grenzenloos vervlogen dat wel het is de beweging achterwaarts in een diep gevoel ja, ik weet dat mijn bestemming verloopt langs die ene weg, een enkeling begrijpt wat ik bedoel ik was nog kind toen het zich openbaarde, maar hoe te gaan ik zat daar in het gras wist van heg…

soms reikt een hand vakantie aan opent deuren die steeds stroever gaan de rugzak weer te zwaar beladen in al die maanden opgehoopt geknoopt in goed vertrouwen licht gestrikt met touwen die toch rafelen als hun tijd verloopt schoon de ballast je schouders zijn fragiel kies vrijheid en wat liefde neem voor alles nu de tijd…

straten draaien om hun hoeken en verdwalen zich in pleinig zoeken naar een andere weg muren hebben horizonnen afgezet en ogen op het steen en blik gelegd onder het blauw van de lantarens de dag verloopt in ongeschoren licht de avond gaapt verveling uit een nietszeggend gezicht het licht is kouder dan voorheen, de mussen dood…

In alle onschuld verloopt alles volgens even eeuwenoud als misdadig plan. Waar het geld vandaan komt laat zich raden. Zijn we neergestreken in de nepschaduw van nep, waar het samen zalig roken is geblazen, kunnen we niet anders dan mekaar onthalen op de pret die niet op kan.…

Stap na stap verloopt het mank. Het lichaam protesteert met een verstervende pijn tegen wil en dank De kilometers gaan denken in meter voor meter te hard gestart het noodlot getart het is maar een hobby, godzijdank……

Het einde van 2010 is in zicht allen zijn we op 2011 gericht en nu maar voor velen hopen dat dit jaar beter zal verlopen vergeet niet iedere dag is er één als hij goed is, denk dan niet meteen dat elke dag zo verloopt waar je misschien wel stilletjes op hoopt soms kan een dag erg tegenvallen laat hierdoor niet je humeur vergallen.…

In het begin is het de pracht, de praal In materiële zin zijn het de inkomsten Het is als meubilair; het is de drang naar financieel gewin De tijd verloopt Een tweede huis, een lapje grond De drang is groot Een nieuwe boot en blijf je nog gezond?…

Menig mensenleven verloopt zinloos. Wie geen zin heeft om zin te geven, loopt zinloos in de weg. Loopt zinloos door dit leven.…

Elke dag wordt het weer licht, maar je weet nooit hoe de dag verloopt. Het licht is elke dag anders en dat is prachtig. Verhelderend kan het zeker zijn en als je op tijd je rust neemt wordt de dag nog mooier. Neem een momentje voor jezelf waar je waarde aan hecht, het mag zeker, daar is niets op tegen. Mooie dag allen.…

Zo verloopt ook uw eigen leven. Aandachtig roken is meditatie. Sigaren roken is genieten.…

Ik denk niet dat mijn vrouw ernaar verlangt Vanwege de gesteldheid van haar knoken (“Mevrouw, uw heup is magnifiek gebroken”) Dat zij nog eens zo ’n compliment ontvangt. Chirurgen die haar schouderklopjes geven? Mijn vrouw gaat liever heelhuids door het leven.…

de opwarming van de aarde verloopt gestaag en onzeker de temperatuur wordt hoger de aardkorst weker ik staar naar het woord Kyoto dat mij onheilspellend voorkomt ook al is het ondertekend ratificeren heeft niets met ratten te maken bromt mijn buurman ik weet het nog zo net niet het vernietigen van ons ecosysteem gaat door lees ik in een…

Dat Licht is de railing waar wij ons aan vasthouden als het leven moeizaam verloopt. Het Licht van de Paasmorgen blijft altijd in ons leven schijnen. Altijd zal er een railing zijn waardoor ons leven blijft leven totdat de Schepper ons roept.…

mijn pen lijkt vaker, misschien wel liever terug te willen schrijven dan vooruit vloeit vandaag naar een luie bocht in de Oude Maas waar een kleine jongen met zijn vader zit te vissen terwijl de tijd rond de vertrouwde stek tussen de koeien in het gras weer net zo traag als toen verloopt ja, waar het simpel geluk van ooit nog…

het spel op de wagen verloopt zonder spermatofoor de mijne dringt vanzelf direct door in haar van gewone hooiwagen we doen het op een hooi of roggemijt stralende zon geleidt onze stroom energiek vief toch tikkie loom wakker niet tot het uiterste bereid slaat zij groen geel paars uit bij de daad trek ik deswegen te laat terug of merk het…

hij is mijn vriend of toch niet onze dialoog put uit dezelfde bron welt op en verloopt verdroogt stroomafwaarts of bevriest in beweging ik wil zon zand zee en golven de onder bloemen bedolven ogen en lach van een vrouw hij zonden en berouw twijfels en lijden zekerheid in vaste tijden ik licht op hij weerkaatst spiegelt genadeloos…

om de hoek bij het verlaten standpunt staat geen vlees doch vleesch op den muur geschreven men zegt dat hier sprake is van een scheiding tussen ruimte en tijd, lichamelijk gesproken geestelijk valt hier weinig op af te dingen een bolbliksem schijnt zelfs door beton te gaan alleen ritme verloopt langs metronome lijnen laat zich niet inkaderen…

Dit is een lied voor Albert Einstein, Die de wereld heeft bevrijd Van de illusie en de schijn Dat ruimte iets anders is dan tijd. Ze blijken bij elkaar te horen, Vormen samen een patroon, Ook al zijn er veel factoren, Die niet passen in ’t sjabloon. Einstein heeft ons onderwezen: Tijd is altijd relatief Want, zo was zijn hypothese…

Er gaat voortdurend tè veel tijd verloren Trekt Remkes de formatie toch weer vlot? Zijn voorgangers tot nu toe vingen bot Ik zie het binnenkort wel weer ontsporen Ook zie ik helder in mijn glazen bol Dat Rutte IV, dat houdt het niet lang vol…

Hoe verloopt een strijd door zelfverwijt, door geaardheid - op voorhand - al verloren, rivieren stromen over van zelfbeklag, wat kleine mensen scheidt, verwaaien kleine stapjes in een marmeren gang en wordt de brug weer opgehaald, eeuwenlang om de liefde te missen tot op de laatste levensdag.…

De wind gaat liggen, de golven ebben weg, het tij verloopt, het land verzet de bakens.…

zó verloopt het steeds vaker vooral op een lange winteravond als ik bij een aantal portretten op de kast een kaarsje ontbrand en later, wanneer de nacht weer valt nog een poosje naar elke foto staar voordat ik ze in het donker zet juist dan, op dat moment lijken hun gezichten nog even op te lichten alsof zij hoe jong of oud ze…

...en dan gaan ze uit huis, koop je minder brood, kook je minder eten, dan is het minder keten en heb je minder was, maai je zelf het gras Blijft het huis zo schoon verloopt de dag zo monotoon, dan is er heel veel stilte, die aanvoelt als kille kilte Dan mis je hen steeds meer, dat doet dan lijflijk zeer Dan gaat ineens de telefoon, en…

zuiver hart zoals jij haar kloppen laat – steeds – in alles zo verloopt de wereld tot een eindeloze geste, mooier in een waterplas gevat in dat wat liefde heet jouw weergaloze boodschap fluistert wit in lichte vlinders en de zon vertaalt mijn hart warm, geborgen in de tijd dat blikken samenvielen ach, ik ben je nimmer kwijt -want…

Ik bewoon een huis aan een stille straat die met het passeren van vele jaren zijn logistieke taak lijkt te bedaren en merk dat verkeer niet langer langsgaat steeds minder wordt er doorgereden en dan ook steeds in dezelfde richting geen bord roept op tot die verplichting verkeer verloopt om een vreemde reden ooit was de straat een drukke…

de straat verloopt in gevels en in stoep kaatst eindeloos anoniem laat ongezien verblijven potten vangen knikkers op krijt verkleurt de kop in tekening heel nonchalant op het trottoir gedropt bomen werken zoetjesaan de tegels uit de stoep je schopt er tegenaan of trapt in hondenpoep blikken dromen aan de kant gepoetst in stille uren…

In de zandloper verloopt het zand in de richting van de hand hem plaatst, we kunnen hem blijven draaien , niet de ons aangemeten tijd. Mijn kleren van herinnering verbleken aan de waslijn van de tijdse wind, in dat prisma zie ik alle kleuren breken opstandig en berouw voor dit ongebluste kind.…

terwijl haar oudste -een mooie jonge vrouw- voorzichtig aandacht vraagt terwijl ze voor ons kookt wordt er gelachen om een goede grap als een schoonheid binnen schrijdt de rugzak vol geleerde stof: een uitbundig gemeende groet daarna volgt rustig pianospel, sereniteit haar derde kind - zeer beweeglijk theatraal- vertelt hoe haar drukke dag verloopt…

in de zandloper verloopt het zand in de richting van de hand hem plaatst, we kunnen hem blijven draaien, niet de ons aangemeten tijd. mijn kleren van herinnering verbleken aan de waslijn van eigentijdse wind, in dat prisma zie ik alle kleuren breken in het kristal van het ongebluste kind.…

niet ja en nee wij zijn de vruchten die groeien aan de boom en proberen te rijpen de een iets sneller dan de ander het waarom hoe en wat zullen we nooit begrijpen van elkander de een valt heeft wind tegen weer een ander wordt aangevreten velen krijgen voldoende tijd normaal zoals het gaat gewoon geen plaats voor spijt hoe ieders weg verloopt…