Alle inzendingen over verrborgen OR verlangen OR vuur

Ik heb meer vooral veel zin in jou als zingeving om zin te geven iedere dag een lach vol goede zin op te staan zingend swingend vol zin!…

Binnenkort, wie weet van- daag streel ik jouw mooi lijf weer nu levend in mijn gedachten. Ook straks, ligt jouw naakt tegen dat van mij Slechts verheugd ben ik dat ik jou weer intens mag beminnen Wij weten beiden dat wij el- kaar zonder twijfel echt willen zowel nemend als zeker gevend aan jou...…

Met jou slapen in een lucifer- doosje moet wel heel gevaarlijk zijn jij die mij in vuur en vlam zet ik die al brand van verlangen. ------------------------ uit: 'Vader', 1984.…

Dansen in de wereld dromend in jouw armen warm onder de wol kaarsen die branden in mijn hart brandend verlangen. Dansen in de wereld in een waas van liefde waar ik nimmer uit wil waken kaarsen die branden mijn hart in vuur en vlam bevredigd verlangen.…

In de krochten van je ziel Door leed en pijn verhard Woelen onrustig je geheimen Verduisteren je bloedend hart Het harnas verroest door tranen Sijpelt het verdriet door de muur Je vesting zal snel vallen En verteren door het vuur Het vuur van je verlangen Dat iemand je echt kent Die je dan zal omarmen Om wie je werkelijk bent…

Omringt door eenzame bladeren van hoop en de donkere schaduwen van verlangen naar het licht van uitzonderlijk vuur..…

hier in de lage landen laten we de kaarsen branden zetten we alle deuren open worden we overgoten met warmte van kachel tot brandend verlangen open tot we van de kou gaan verlangen naar vuur elk uur samen amen…

Hoeveel verlangen?…

Mijn gedachten drijven, tussen droom en werkelijkheid. Als bladeren die vallen, dwarrelend in de wind. Nog met de warmte... van de zomertijd. Hun voedsel gevend, aan de grond waaruit... ze zijn ontsproten. Hopend op een nieuwe lentetijd. Antje.…

ik schilder en strijk strepen met een gezicht in mijn gedachten laat ik mij volledig meeslepen reikhalzend verlangen, eerder... smachten. ik schilder en droom strepen het gezicht krijgt stilaan een gelaat maar ik kan enkel in mijn dromen dwepen als ik lachen wil, terwijl ik even... met je praat!…

De dauw op het gras Doet alras De dorre dag Van gisteren vergeten De tranen der natuur Doven het vuur Van vaag verlangen Voor zeker een minuut of tien…

de glimlach van je mond kust me nog ongezien de rilling van mijn rug gaat als een lopend vuur met jou de wereld rond in louter één moment van ongekend verlangen…

Je duizelt door de straten in de rook van een verdrongen vuur ... en ik zweef door de straten met een duizelend verlangen Morgen begrijpen wij de vlucht en kijken wij kroelend uit over de zee…

Ogen Stralend Vuur Buik Kriebels Storm Hoofd Licht Fantasie Hart Kloppend Verlangen Huid Warmte Passie Lippen Proevend Extase…

Ik zie je voor me Rennend van hot naar her Je zwarte haren Wapperend in de wind Je ogen vol passie Een lichaam vol vuur Maar een hart vol verlangen Naar rust…

Dromend aan zee ziet zij het vuur dat nooit zal doven brandend in de branding razend in de kolken van de woeste zee dan weer kalm aangespoeld wachtend op het tij dat zich keert in het licht van de maan danst het vuur speelt met de golven brandend van verlangen voert zij een strijd tussen vriendschap en peilloze dieptes tussen…

Een schijnbaar vlammend vuur van passie, Koud van diepbedroefde trots, Tranen biggelend door brandend verlangen, IJskoud vallend op de dorre aarde, Tot as verworden onder een warme deken...…

het kijken over de weerbarstige muur het graven naar het ongekende het wachten op de zomerwoorden het verlangen naar de vuren het beetpakken met voorzichtige handen het wonen in de schaarsheid het verlummelen van de dagen alles draait om en keert weer…

Laat me opnieuw verlangen, maakt me weer jong en blij. Buiten geurt het overal, met prachtig tere tinten. Met bloemen zonder tal, die uit de aarde spruiten. Het lauwe windje speelt, de lucht is vol met fluiten. Ik kan alleen maar zwijgen bij al dit jubelend lentespel. Ik kijk en luister… en voel verwondering opwellen.…

Kom, laat ons saam de weg op gaan. Ik weet een bergbeek en een brug, Daar vindt het hart zich weer terug. Men kan er uren blijven staan, Want niemand zal ons vragen doen. Daar op de donkere terrassen Groeit jonge rijst in zilveren plassen, De wereld is er jong, en groen. De bergen zijn er donker blauw, Zo hooggestapeld in hun bouw.…

Jubelend vol verlangen. Iets mooiers is er niet. Nog even en de lucht is vol met geuren, en kleurt zich met een tere bloesempracht. Hoe heerlijk is die lentetijd, Mooier en beter… Dan je had gedacht.…

Is mens-zijn dan een oeverloos verlangen, een zoeken zonder echt te vinden ooit? Ik weet het niet, maar wil toch blijven vragen.…

Ik nader tot de kelders van jouw vloeibaar reservoir, gedachten worden smerig als een ranzig abatoir. Het deint Mia, het schrijnt Mia, mijn paden worden nat ik wil je graag beklimmen maar je flanken zijn te glad. Jij speelt met mij een hinkelspel en duwt me uit balans. Zo val ik uit de gratie en ontglipt me weer de kans. Nochtans jouw ogen lonken…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Verdwaald zijn wij, verstrikt in vruchteloos verlangen van punaises los gewrikt in verse wond gevangen verteerd zijn wij, verzengd door zelf gestookte vuren met brak bluswater vermengd tot bittergarnituren.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ooit zag men in een ondergronds verlangen Het liefste Hitler hier tegen de muur In afwachting van het commando “Vuur!” En liever nog zag men de Führer hangen. Dus tik alsnog een Hitler op de kop En hang hem daarna aan een touwtje op.…