Alle inzendingen over verre oosten

In Nederland, schreef hij, kon hij niet leven Men moet er, te benauwd, zijn lusten reven Hij zwierf als scheepsarts, lust- en rusteloos Naar China, Portugal, de Verre Oost Dat hij een eerlijk zeemansgraf bewaarde In schuim en asch verstrooid over de aarde…

Mooi niet, ik heb juist goed geboerd Me parlevinkend in het zweet gewerkt In 't Verre Oosten, maar zoals u merkt Wordt mij als crimineel de mond gesnoerd Als iemand vraagt hoe zit het met die kappen Ga ik alvast een voorraad flappen tappen…

Het leven na Corona neemt zijn gang Al blijft de gas- en olieprijs flink stijgen Al blijft die man uit ´t verre oosten dreigen Wij zijn hier voor de duvel nog niet bang We vliegen dapper naar een zonnig oord Ver weg van bommen en van massamoord…

aan het hof van koning Nobel verzamelen zich de dieren uit alle windstreken de vos, die is afwezig welnee, dat is de beer uit het verre oosten hij verheft zich grimmig op zijn achterpoten de zon komt op bij de K(r)im de beer, die geen vos is wil afwezig zijn rol spelen in hedendaagse fabel…

Hoe zit het trouwens met de Portugezen En Spanjaarden in verre Oost en West De Engelsen en hun Gemenebest Is zo'n royaal gebaar ook daar te lezen? Hun schepen heersten op de wereldzeeën Zoals ze hier in d'eeuwen na hen deeën...…

Bij het fluisteren van de nacht zag ik een glimlach zo onverwacht van een engel die vertelde over een wonder in het oosten. Ik stond als genageld aan de grond, omdat ik ongewis was van het wonder dat zich onder de mensheid bevond. Bij het fluisteren van de nacht hoorde ik die konde zo onverwacht van die Davidster in het verre oosten.…

Een houterige prins ging naar het Verre Oosten en was eerlijk van zins op zijn chinees te toasten. Een Story-journalist wist ’s Konings Zoon te strikken en hem in sakhé-mist het edel gat te likken. Aldus ontblootte Hij weer het achterste van zijn tong en trok er ferm van leer tegen wie Vlaanderen bezong ...…

jou Bestaat niet Ik ben hier Zoals jij ziet Ik waai naar jou toe Wel al wat moe toe toe toen Naar het verre oosten Kon mij ook niet Troosten Waai ik naar jou toe Naar jou?…

oost Voor haar misschien een veilige troost Ik was pas twaalf En hoorde echt niemand roepen Hoe het zou zijn in een droge woestijn En nu terugkijkend, voordat ik het wist, had ik mijn uitzending gemist…

Oosten Enkele holle quotes of wat gezellig geklets Van groot kaliber In uw verdwenen koffers Dat zie je niet Maar morgen zou het iets totaal anders kunnen zijn…

Je bent het hoge noorden de laagstaande eeuwige zon het land van zangerige woorden waar de liefdestaal begon Je bent het diepe zuiden de oase voorbij het eindeloze zand waar broeierige muziek voor ons luidde we in koortsdromen waren gestrand Je bent het verre oosten de beken met de wilde stromen fonkelende glazen waar we mee proostten…

oosten rees haar bintang ster Van tegenpool miss Turner bleef zij ver…

een goed gedicht is meestal niet zo open biedt niet dat klare rechtstreekse inzicht drijft je soms tot wanhopen de zon komt trouw op in het verre oosten brengt elke ochtend weer vers licht toch blijft dat wat voor jou was gesloten nog steeds een beetje onderbelicht zoals je in een oude schelp haar verlaten zee meent te horen zoals…

Vervolgens vanuit het verre oosten gingen de drie koningen op reis. De ster zou hen de weg naar het kindje Jezus wijzen. Een wereldmuze op engelenwijs. En ook nu op een heldere winteravond onder de schittering van het kerstlicht; laten zich weer velen onderwijzen om te vernemen waarom het wonder weer wordt verricht.…

in de muren van mijn tuin zijn zichtbare penanten als waren zij de lijsten van stenen beelden uitpuilend aan weerskanten tussen deze staande pilaren uit bakstenen opgetrokken zie ik strakke ogen staren uit groen verweerde betonnen koppen elk hun eigen wereld verklaren het verre oosten en mijn westen zijn er te vinden bezinning…

oosten de shamaan sprak ooglichtend van bijna-con sumptie kwetsbaar in bedauwde pieken goud in de mond glad is het ijs in vergleden tijden waar rupsen euforie braken van het vrije engagement vandaar nu geman keerd bekend als enjambement…

Schuitjes uit het noorden, zuiden, westen en het verre oosten, dienen hun koers aan een vaarschema te houden. Als een schuitje recht door zee vaart, dan moeten andere schuitjes hun koers daarop afstemmen. Sommige schuitjes gaan linksom en andere gaan rechtsom hun koers varen.…

light verse:holland-belgië er was eens een haantje de voorste dat noemde zichzelf graag:spring-in-het-veld, hij had de wijsheid uit 't verre oosten daarom ook was zijn harem op hem erg gesteld! plots kwam ,zomaar,een man uit de kempen en meteen werd de jarenlange rust wreed verstoord.…

Oosten Of waar hij ook naar toe moest gaan De vogel is in al die tijd Nog nooit beschreven of geschilderd Is hij beeldschoon of erg verwilderd?…

geen plaats hier voor Wijzen uit het verre Oosten: Nijntje en Bob de Bouwer in speelgoeddozen geen zingeving, geen duiding: de kerstboodschap? "Is dat dat lijstje met wat ik nu liefst had?" Dra slapen ze, dek ik ze toe met wat weemoed zoals een mijmerende vader dat kerstnacht doet Moge hun huppelende hartjes in vrede gedijen...…

oosten En dat ik denk en daarom ben Kan mij niet langer troosten…

Oosten Of waar hij ook naar toe moest gaan De vogel is in al die tijd Nog nooit beschreven of geschilderd Is hij beeldschoon of erg verwilderd?…

Maar een man uit verre oosten sprak zeer vriendelijk tot hem “Beide wijsheden kunnen troosten luister éérst naar je innerlijke stem” 3 Mannen kwamen van ver alle 3 wezen ze uiteindelijk samen naar die Éne stralende Ster.…

oosten Vanuit Odessa Kiev Istanbul Langs Grozny en Nagorno-Karabach Een backpacker reist slapend naar Tibet Als transitpassagier voor Katmandú Twee nachtjes door naar Bombay en Madras Het land van kasten en heilige koe Tot China waar ooit Marco Polo was…

Het schaduwspel van mijn schrijvende vingers bij avondlicht laat mijn gedachten wéér oostwaarts drijven. Het ijle goud van de tempelbel dwarrelt op uit wierookstokjes en de eenzame bidsprinkhaan in mijn tuin murmelt het gebed van vele schedelblanke monniken. Hoe kan mijn hart zoveel schoonheid en verdriet bevatten en niet breken…

Slechts bepakt met een saxofoon en wat gedichtenbundels vertrok ik naar het oosten voor onbepaalde tijd. Vierduizend zonsopgangen later, herinner ik mij die dag als de gelukigste van mijn leven. Het gevoel van absolute vrijheid dat ik ervoer op het moment dat de Boeing 747 opsteeg heeft mij nooit meer verlaten.…

De frêle markiezin van courlannooy Had zich van kruin tot tenen gesoigneerd Monsieur valice had haar geïnviteerd Voor zijn verjaardagsfeestje in 't gooi Destijds had hij haar in het park ontmoet Bij teppanyaki sushi hosokawa Met witte rijst als op de fuji yama De smaak van 't verre oosten deed hen goed Monsieur valice was dichter…

tweespraak met nog lage zon: Schuivend langs achtergrond van blauwe pijnen, Naar 't oosten zag 'k, in 't oosten hen verdwijnen In morgennevel op de horizon.…

Zoals gij in de schaduw zat En al de glans in de armen had, Die fijngesponnen, wonderbaar Geweven lag in 't hangend haar Van uwe zuster, - want gij zijt Mij zusters in lieftalligheid, - En gij die ongevlochten pracht, Die als een bruidskleed van de nacht Haar lichtgebogen hoofd omsloot, - Uw handen hoog, uw schouders bloot,…

in het oosten onverstoorbaar vol en rond de maanmeloen…