Alle inzendingen over verslinden

Geluk, ach geluk, met of zonder maat, de schijn is zuur, en als ik het begrijp, is het in een duur moment voorbij, een vuur wat alle tijd verslind, een eruptie mijn werkelijkheid, de diepe palm van de vergankelijkheid.…

Ach geluk, met of zonder maat, die schijn is zuur, in een duur moment voorbij,een vuur wat tijd en energie verslind, een felle eruptie van de werkelijkheid, maalstroom van vergankelijkheid.…

letterlijk onbewogen lig je op de stapel hoe je daar belandde maakt je niet uit het laat je koud als ik aan je voorbij ga het kan niet anders ik moet je bevrijden ik pak je op houd je vast ik lees je naam streel je tegenstribbelende kaft ik ruik je versheid verslind je woorden ik neem je mee je geeft je over onze band…

In gulzige liefde verslind ik je met huid en hart ----------------------------------------- uit: ' Licht van mijn leven', 2014.…

kolkende massa baant zich 'n weg door tegen en er overheen nietsontziend op zijn route vol destructie dwingt hij alles ten onder wat eens een beekje was wordt door metershoge golven overvallen alles verslindend beuken ze door wegen en straten kippenvel rukt op wanneer de stroom is uitgeraasd en gaat zakken zijn het…

weer zou kunnen likken Met de smaak van bittere inkt Als ik mijn eigen bloed zou kunnen drinken In mijn slapen klopt leven Het glijdt langs mijn zintuigen af In slapen droom ik mij binnenste buiten Als ik me zou kunnen omdraaien En de wisselwachter vermurwen Het verglijden van de tijd te keren Ik zou het leven omarmen En de prilheid verslinden…

levende kustlijn van zand altijd in wording altijd aan het sterven landschap in beweging grillig ruig stelend en vretend onberekenbaar huizen verdwijnen onder bergen zand Charybdis’ wellustige kaken zuigen schepen op om ze dan weer uit te spuwen verslindende Scylla wacht sluw haar kansen af niets niemand blijft gespaard in dit…

Vuur, licht en gloed die horizonten branden doet, die aansteekt met nieuwe hoop, die ieders leven houdt ten doop, Vuur, tongen vol moed, verslindende hartstocht, liefdesverhaal, dat ieder hoort in eigen taal. Vuur hoog en heilig, niemand nog veilig maar uitgestuurd voorgoed op weg naar heil en vrede.…

Kent hij de plaats van de strijd de verslindende macht wie achter de maskers wonen weet hij van goed en kwaad?…

of is er geen begin, alleen honger en een verslindende mond die de staart van het oude verteert tot eeuwige slang – de symbolische nul die niets symboliseert wat werkelijk bestaat of het zou mij moeten zijn en jou, wij mensen die niet meer zonder kunnen?…

op de Grote Weegschaal wacht de serene Veer van de Waarheid op het mensenhart dat aan de andere kant slechts in hebzucht door kan slaan monsters verslinden harten die aan zware Cupiditas lijden dakloze zielen vullen de zakken met mineralen gedrenkt in bloed geen pijn is groter dan kijken en zwijgen het bloedige verhaal moet…

Ik vang ze, verslind ze vermaal ze tot een stroom van zand vluchtig zand, dwalend in de wind. In de ogen van een spelend kind schitteren wolken van licht, dromerig in het gras, dronken als een vlinder. Ik ken de taal van zwijgen het geluk in de boeken van vroeger en er is nog stof over, genoeg om over te schrijven.…

Meebuigt met alle winden die het onkruid nog niet verslinden; verblindt voor die bestraffende krachten die een windekind straks pluis voor pluis met een opwaartse wind voorgoed verslindt.…

Eerst werd de oom van Kim Jong-Un vermoord, Daarna benam hij gruwelijk het leven Van tante, nicht en ook van al zijn neven, Het moorden - vrees ik - zet zich verder voort. Ze hebben nu in Noord-Korea weet Van wat hier een familiedrama heet.…

De zonsverduistering achter mij Verslind mijn schaduw Een zandstorm aan de horizon Prikkende ogen, verblind mijn zicht. De wolven huilen naar 7 manen Met stromende zwarte tranen Zwermende bijen geplakt in honing Zit ik vast in broeierig afscheid.…

De zon die ons vervlamde en deed dansen van geluk klom steeds hoger in de hemel door een zinderende lucht Wat waren we verbijsterd eerst zag jij het, toen pas ik dat die zon begon te sterven langzaam stikkend in de mist Het al verslindend duister maakt ons blinden voor elkaar want wie heeft er een vermoeden van die tweede dageraad?…

Als ik alleen al aan je denk loopt het water in m’n mond maar als ik je van dichtbij zie zo heerlijk sappig en rond wil ik je eigenlijk meteen met huid en al verslinden draai je eerst wellustig rond terwijl ik je dan langzaam ontdoe van al je kleding loopt het sap langzaam vanuit mijn mondhoeken als ik mijn tanden in je zet o wat ben…

Ik kluif de klinkers kaal tot bot stil mijn dorst lavend met mede blik zin’lijk naar de volle snede en smikkel van het puur genot ‘k laat mij de volle verzen smaken veeg vette letters van mijn lippen probeer de blanke kern te strippen doch taal niet om de vorm te kraken ik vreet gedichten bij de vleet verslind verhalen als een toetje hiervan…

zacht dansten vlammen op voedende hitte trok kleur verbanden uiteen die ooit een organisch geheel hebben gevormd het was geen verslinden maar een genoeglijk welbevinden om deze apotheose tot een goed einde te brengen met gepaste piëteit in eerbiedig waken leken de draden van levenden te raken aan het fysiek verscheiden uit…

zong Marilyn miss silver screen in vervlogen tijd op 't witte doek uitgemonsterd in haar wijd uitstaande oogverblindende wonderwitte mannenhart en ogen blik verslindende boven beide bovenbenen vrijelijk door een luchtstroom opwaaiende zomerjurk een bruidssluier in wittebrood vervlogen tijden lang geleden…

kolkende golven woest als mijn gevoelens verslindend als wolven beukend tegen rotsen en rustend op 't zand wind die rukt aan mijn haar en plots in de verte sta jij daar. kom, geef me je hand zeg je zacht, je kust me en lacht: gedaan wat ik kon alles gegeven maar met jou wil ik verder voor altijd en niet slechts voor even.…

Een werkelijk prachtig avontuur jouw lichaam te mogen verkennen jammer genoeg van korte duur net te kort om aan jou te wennen De spanning sneed dwars door ons heen de rem was nergens meer te vinden elke seconde was een fenomeen elkaar sensueel te mogen verslinden Eén nacht als wellustig festijn één heftige zoen als laatste groet en hoewel…

loerend stappend driftig een getergde leeuwin dromend van de vrijheid die prachtig en drachtig de jagers van haar namen omdat toch het circus hier haar wel bevallen wilde met groot geëerd publiek ontslagen uit die poppenkast moet zij nu haar dagen slijten als volksvermaak en kijkplezier door bloeddorstig kijkend het gefokte vlees te verslinden…

stukslaat met het scherp van die lach -scherven eten immers vlees- de schaduw plukt hij uit het zonnigste van mijn zomer en verstikt mijn brave neus er tergend langzaam in telkens lik ik wonden schoon aan het licht in dit leven en zweven zijn zoute vingers om hun frustratie erin te roeren als de vlammen van woede mijn weide en wat leeft verslinden…

Donker Harde grond Zachte blaadjes Jouw lijf Op het mijne Jouw gezicht Boven het mijne Zwevend Je ogen Samengeknepen Je mond In die lieve Glimlach Je hand Die een haarlok Van mijn gezicht Wegstrijkt En mijn wang Streelt Aait Zachtjes Lief Je bent lief Fluister ik De lieve glimlach Wordt breder De ogen Kijken verlangend Verslinden…

Terwijl een genoegzaam spinnende kat op je voeten ligt, Godin naar mijn hart, trots en rug kaarsrecht verslind je een op de gnosis gebaseerde roman. Boeken van Annine van der Meer en van Daniel Hecht worden door jou in slechts dagen geslecht, terwijl ik alleen maar van je dromen kan.…

Liefde maakt je blind, terwijl vriendschap je met lieve woorden verslind. Bovendien: Liefde is maar voor een korte tijd, maar vriendschap duurt een eeuwigheid!…

Echte mannen huilen niet, groeien groot door de klonten in de pap, die zij, zo jong ze zijn, verslinden als kerels. Echte mannen drinken bier, krijgen klappen als zij vechten, om een meid, en boeren het alfabet uit volle borst.…

Ik sla mijn vleugels open Als een pauw is kleurenblind Kom kijken met je ogen Voordat je me gauw verslind Nieuwe veren van de liefde Ze zullen vallen van verdriet Wat een lichaam kan bieden Sterke geest op zijn knieen Het leven van eeuwig toegeven Maar diep van binnen leeft Hij heeft het eeuwige leven Maar diep van binnen leeft Zal…

Wat heb ik hier eigenlijk nog te zoeken Ik kan het met de anderen niet vinden Mijn liefsten ligt allen te ontbinden In graven, andere armen of in boeken Of zijn gewikkeld weer in bakerdoeken Mijn oogleden zijn als gesloten blinden Waarachter vraagtekens ’t waarom verslinden En uitroeptekens het gemis vervloeken Ik zag je en je wou geen…