Alle inzendingen over verslinden

brandt strepen geel in de plasjes tussen het gras een lijn in figuur ijle zwaan getrokken er bovenop met vegen van Pruisisch blauw het vermoeden van diep water in een grote cirkel eromheen v- vinkjes in omber met paletmes een sperwer duikt plots mijn blad binnen veegt het omber door het groen van ’t gras een grote modderpoel de compositie verslindend…

plots de motoren stopten toen zij boven de wolken al waren de machine hortte en stootte wild de passagiers tot paniek gruwend met de dan dagende werkelijkheid dat er geen morgen meer zal zijn het laatste gebed werd gebeden onder een stortvloed van tranen als de vrije val zich verder versneld tot de dood hen dan verbrokkelde dat alles verslindend…

honger dromen (4) het broze harnas van de nachtelijke slaap smakkende lippen Tantalus kwelling: het eten aan je lippen dat altijd verdwijnt net op het moment dat je het wilt verslinden de heerlijke geur dan het ontwaken uit ongrijpbare dromen terug in het niets zie de mens (5) het zijn geen goden die dood en verderf zaaien…

Ik huiver zo van jouw drang om mij verslindend te kwetsen, verlang je dan nooit naar onze dromen ? Besef je dan niet dat mijn hart telkens breekt, dat mijn vertrouwen met de jaren verbleekt ? Steeds heb je er spijt van achteraf, dan kom je met loze tranen, het gaat niet langer meer, ik ben bekaf.…

De briesende leeuw, de briesende leeuw het felle beest gaat rond hij zoekt een prooi om te verslinden het was zeer goed, tot hij ons vond hij greep ook hem, die lieve jongen hij greep ook hem, totdat die lieve jongen niet meer kon en hij nog één keer bad Nee, hij sméékte om verlossing nog even thuis, een warm onthaal hij kon de wegen niet…

balt haar linkervuist en slaakt een kreet van macht genot en over- winnaars- kracht glundert onder parasols nog nagenietend van die uithaal verwoestend onbereikbaar een groundstroke met haar rechter forehand die een eind maakt aan een tandentrillend billenknijpend zenuwslopende zinderende energie verslindende…

Kijk diep in het binnenste van de schoen en zie de verslindende duisternis van het versleten binnenste: de zwoegende gang de samengebalde vastberadenheid, de trage tred over de rechte voren van het veld in schrale wind In en op het leer liggen de vochtigheid en de rijkdom van de bodem, onder de zool verglijdt de eenzaamheid met stappen…

smart zorgen tot aan mijn kraag Het licht raakt de bodem niet het binnenste wordt niet belicht het is niet vreugde wat men ziet het is iemand die zwoegt en zwicht Om te komen uit de diepte zichzelf zoekende te kijken op de paden die hij liep al vloekende Hij moet zichzelf vinden hij moet weten waarvoor hij staat en zich niet laten verslinden…

Onze karakters zijn water en vuur en toch trek ik het liefst naar jou toe jij doorbreekt brutaal mijn muur maar mijn hart is liever lui dan moe Ik blijf hopen op een nieuwe kans om voorzichtig de liefde te vinden door die ene vlinder in een buikdans laat ik mij maar al te graag verslinden Als ik zeg dat ik van je houd zeg mij, schrik je…

aarde daar waar alleen nog gedachten zweven tussen kosmos en universum eeuwige honger gaapt hangend aan de melkweg welke zin heeft dit alles is het muziek wat ik hoor of stemmen van mijn eigen grond waar het zaad begraven ligt te wachten op het laatste oordeel ik word bang van de fluister van mijn weggooikinderen langzaam dringen ze op verslinden…

neer met duizelende snelheid roetsjt tegenspraak naar dovenmanslanen geen boom durft er zich rechtop te dromen en waar ik ben, waai ik fel over liefde heen, laat vogels in wind vallen - de richtingen nog niet gekend - ik verslind deuren en bloemen verbreed verbeelding met het instinct van zwarte sloten verwerp mezelf naar het ondoordringbare…

Onder het jassen van de piepers door zeurt de zuurkool pruttelend naar rookworst ovaal het loodje legde na de vorst verstijft nog in de schuur hing waar het vroor tijd voldoende om er te ontdooien weigert de kat spekvet om te binden de zure hap niet valt te verslinden alles eerst nog uit de knoop moet klooien de nep jus uit een pakje heeft…

Onder het jassen van de piepers door zeurt de zuurkool pruttelend rookworst welk ovaal het loodje lag na de vorst verstijft in de schuur waar het vroor tijd voldoende om er te ontdooien weigert de kat spekvet om te binden de zure hap niet valt te verslinden alles eerst uit de knoop moet klooien de nep jus uit een pakje heeft geen smaak tooit smaakloos…

Wormen en bloedzuigers verslinden maken het af. Weer is iemand verdwenen. Zonder spoor en haan die kraait...…

Verwachtingen der anderen verslinden. Sta op! Vecht door! Je moet jezelf hervinden, want opgeven, daar wil men niets van weten Anouk ervoer mentale ledigheid, na zoveel onderdelen stond ze stil. Wat doe ik hier en weet ik wat ik wil?…

Hij roept vol vuur: 'Ik lust de vijand rauw: kanonnenvlees verslinden doe ik gauw!' Hij brengt 't na een poos tot generaal. Hij dist nu met een eerste luitenant, die zegt: 'Ik wil geen bordje vijand eten.' Hij kan z'n officiersrang wel vergeten en wordt gedegradeerd tot adjudant. Vernederd heeft-ie niet gesalueerd.…

Dubbelloofvarens aan de oeverkant groeiend In een zweem van zacht groene lagen Het water zal hier langzaam vloeien Voorjaarsgeuren innerlijk behagen Een beek die zoveel schoonheid geeft Waar libellen wieken boven de beek Menig schilder heeft zich hier ingeleefd En zij bij het bruggetje dromend in het zonlicht keek Energie zal men hier niet verslinden…

En kan ik mijn plan uitvoeren Hem van top tot teen helemaal te verslinden!…

gebouwen gehouwen uit steen bemande vrouwen geflankeerd door geen 1 de nacht belooft me iedere keer weer stranden en palmen en ik prostitueer het licht, onheilspellend nadert te snel de seconden aftellend weer terug in mijn vel de mieren ontwaken en rekken zich uit het doet me fel braken hun verstommend geluid bedrijvig en verslindend…

Na vele jaren oponthoud rust zij in het kopergroen Tussen het roze groen en blauw zonder kou Zonder vergeetmenietjes te kuisen, zonder Naar het frisse gras en mos er onder te verhuizen Zonder rag of schimmels te verslinden hier bij de linden Zonder tranen uit tuiten rust ze liggend zonder te fluiten Als lafenis zonder weerbarstig…

Ik verslind minder snelle dieren, niet voor de lol, maar om mijn maag te vullen, heb geen onderkinnen, kan heel teder zijn, ziehier a new point of view, hoe wil je met me vrijen? niets is mij te dol! Natuurlijk ben ik wilder dan een brave marmot, maar wie wil nou niet eens een heftiger beleving?…

Zeul mee de alles verslindende leegte Om hen het voor mij verlorene te laten bereiken. Zonder dank, excuses of lof onderga ik het leven buiten de blije mist. Verloren om nooit meer terug te willen gevonden.…

Verloren van het miljarden Verslindend project voor Het spelletje dat voetbal heet, Ziekenhuizen werden beloofd, maar Zijn er niet bijgekomen terwijl Het volk er om staat te springen, Krottenwijken die niet zijn Opgeruimd maar weggeruimd om plaats Te maken voor stadions die niet zijn af gekomen En dakloos maakten de mensen Die er…

Trok ik haar mee naar zomers feestgedruis En neuriede voor haar Cette Melodie Zij was het aan wie ik mijn liefde schonk Een meisje moest wel heel erg op haar lijken Zou ik mij omdraaien en naar haar kijken Marie was het bij wie ik zuiver klonk We stonden samen voor een Bruidsboetiek Het leven was bedoeld om te beminnen De stad om te verslinden…

altijd op een bloeddorstige manier eindigden en waar ik steeds naar verlangde net zoals ik nu verlang naar de man, die op het punt staat om me op te eten hij kleedt me uit met zijn ogen, terwijl zijn hongerige blik mijn lichaam onderzoekt als een sappig stuk vlees dien ik mezelf aan hem op in de hoop dat hij me vol hartstocht zal verslinden…

mobiel 3 5 8 4 6 7 hopend dat het kwartje viel en hij me op zou bellen al was het midden in de nacht mijn adem zou versnellen en ik met verbeeldingskracht de liefde zou bedrijven met een man die ik niet ken waarbij twee bezwete lijven dat van mij en dat van hem elkaar in passie zouden vinden als ware het een droom waar ik me laat verslinden…

Mijn oordeel is dat ik vrijheid zal verslinden Als ik zo vrij mag zijn!…

Komt een collecte aan de deur, kan ik de knip niet vinden, maar dit heeft weer een voordeel, dus minder geld verslinden. Het daag`lijks lezen van de krant, dat wil me niet meer lukken, de tv hoor en zie ik niet, dus die sla ik aan stukken. Het is nu lekker rustig hier, heel anders dan voorheen.…

Zij zal haar eigen dochters nog En zonen die haar verslinden Zienderogen verstoten. Hoort het gebulder voortgebracht, ‘Heb ik dat?’ vraagt zij vertwijfeld Zich ervan afsluitend af. Zo sta ik er nu alleen voor Als een schildering gepijnigd, Genageld aan wrang mineur.…

onze ogen verslinden zich aan de weelderige pracht die liefdevol in armen ligt van trots en blij de ouders die de snaren van passie zo vreugdevol bespeelden uit puur genot vormden zij diep en magisch jouw leven dat zij met glimlach wiegen terwijl hun vingers dansen over jouw roze wangetjes als spelen zij zacht gitaar in akkoorden verdrinkend…