deprioëzie

neer
met duizelende snelheid
roetsjt tegenspraak naar dovenmanslanen

geen boom durft er zich rechtop te dromen
en waar ik ben, waai ik fel

over liefde heen, laat vogels in wind vallen
- de richtingen nog niet gekend -

ik verslind deuren en bloemen
verbreed verbeelding met het instinct van zwarte
sloten

verwerp mezelf naar het ondoordringbare
van een meteoor

en, tergend traag
als een vrouw zonder benen
trekt de waanzin uit mij terug

ik fluit naar een boom
en de uiteen gewaaide wind
terwijl stilte zich herstelt

of zou het gewoon het opvliegen van jaren zijn ?

Schrijver: kerima ellouise, 12 maart 2013

miemakehotmail.com

deprioëzie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.6 met 7 stemmen 475