Netgedichten

netgedicht (nr. 73.217):

vervlogen

vol van opgewonden verwachting
waren zij op het vliegtuig gestapt
waarvan plots de motoren stopten
toen zij boven de wolken al waren

de machine hortte en stootte wild
de passagiers tot paniek gruwend
met de dan dagende werkelijkheid
dat er geen morgen meer zal zijn

het laatste gebed werd gebeden
onder een stortvloed van tranen
als de vrije val zich verder versneld
tot de dood hen dan verbrokkelde

dat alles verslindend verdrinkt zo
ons vertrouwen gevende vreugde
in een zee van listige sluwe golven
die rooft wat wij zo innig liefhebben