Alle inzendingen over verzonnen tijd

aanraken binnenin je gedicht mijn hand leggen als een koepel bovenop wind zwarte kiezels die spiegels breken, onveranderd in het midden van een zin mag ik luisteren naar je wereld of een enkel boomblad dat neervalt naast de dag de dag waarin je zei dat je gelukkig was en hoe verrukkelijk het zou zijn voor de boom om zijn trage tijd…

dat wat men ziet geldt als de regels alles vastgelegd als stalagmiet jouw waarheid in niet de mijne omdat alles ondergronds beweegt als mijnwerkers in donker verlichte mijnen waar karretjes rijden over smalle rails dit is verzonnen zoiets als een fairytale.…

Er was eens een vrouw uit Almere die prat ging op zen-mediteren. Eerst kwam er een gaap, toen viel ze in slaap. Nu moet ze 't ontwaken nog leren.…

Ik heb dit nooit beschreven of nimmer uitgelicht Hoe halverwege later bij maan mijn penne dicht 't Zijn flarden tijd geronnen alsof het noorderlicht De jaren heeft verzonnen waarin mijn leven ligt…

een droom van lang geleden door jou en mij verzonnen…

Twee kleine meisjes hebben zich verdronken Omdat ze in de tijd terug wilden reizen Als oorzaak viel een serie aan te wijzen Waarin die zaken zeer waarachtig klonken Bij een verzinsel is zo'n ramp begonnen Maar geen weldenkend mens krijgt dàt verzonnen…

als de tijd zijn getijden stopt en geen einde kent in de wateren die er waren in den beginne hoor je de avondklok zijn toekomst ontrafelt en gestemd door een aanzwellend geluid van wolken waar het licht doorbreekt in een laatste avondmaal, er woont brood en wijn in alle woorden van het teder zwijgen in ieder verzonnen verhaal.…

Ook ik heb laatst met Poetin afgesproken Gezellig in zijn datsja op de hei Wat knoflookworst, een wodkaatje erbij Armpje drukken, klein sigaartje roken ‘Ik zal’, zei hij, ‘nooit meer onaardig doen, Maar mensenlief die Zijlstra, wát ‘n oen!’…

Ik zeilde naar het einde van de tijd Ving vissen uit een opgedrooge zee Dwaalde door bossen zonder bomen Om tot nieuwe ideeën te komen Ik rende toen mijn voeten bleven staan Verdwaalde in een lege kamer Zag de wereld zonder ogen Voelde me door mezelf bedrogen In een wereld zonder maan of zon Een wereld die ik zelf verzon…

Vanuit het zwarte ijs zaagden wij de sterren uit het heelal, de tijd werd herhaald in het evenbeeld van een half bevroren paradijs.…

ik ben je kwijtgeraakt wijl ik je zat te bedenken een schijnbeweging midden een verzonnen verhaal ondoenlijk…

Slijpt de nachten en de pennen van ieder uur, onthult de tijd op slijpers steen, omvat het drijvend vuur op verguld papier, omkrult de verzonnen dag en lijkt het gesluierd licht te zijn gedroogd, waarin de inkt in as gedoopt, als schrijvers stem en avontuur worden gedoogd in ongeduld, en in de heldere bron van de morgen nog…

Evenals de perfecte ik, en de perfecte jij, daarom hebben we verzonnen, dat perfect zijn maar saai is!…

overleven is sterker dan een verzonnen beweging…

Tegenstrijdige gedachten Kwellend in mij hoofd Veel te veel verzonnen Door gevoelens verdoofd Vragend naar antwoord Zoek ik de weg terug Maar alles is vergeten Mijn emoties zijn vergaan in lucht…

mij werd een voorpagina beloofd want ik had zonet een gedicht, in het holst van de nacht, verzonnen, ik dacht dat mijn pad werd verlicht doch ik werd van mijn zinnen beroofd ik verkondig nu wereldwijd ik kan hier mijn ei niet kwijt…

Ideele ervaring, Verzonnen beleving, Gewenst genot, Ingebeeld lot.…

maar dit alles en alle reden zijn in de werkelijkheid verzonnen de luchtkastelen staan met lege handen in de kast een zandsculptuur geeft antwoord wanneer een scherf uit de toren valt…

De oude man kon gelukkig op tijd terug wijken, waardoor de scooterrijder hem net niet heeft geraakt. Onmogelijk dat iemand zo'n inschattingsfout maakt. Was het een heel welbewuste poging hem te doden, want daar begint het toch wel erg op te lijken, de rijder riep immers bij zijn rit "Ik stop niet voor Joden."…

de werkelijkheid wordt dagelijks opnieuw verzonnen zo verzon ik dat koude kak met Crème de Cacao tot hete bliksem zou amalgameren een soort pepiet maar dan in riffels ik had het nog niet verzonnen of het was al begonnen vrouwen wonden op ze wilden zonder stop een werkelijkheid die men steeds moest repasseren…

zoals een waar iets dat verzonnen leek te zijn keek ik langs je heen en bemin je heden ten dage een vlucht in het willen een dans om geluk ik kan me niet meer heugen de dag dat ik er niet meer was…

Heel lang geleden heb ik jou bedacht zo had ik altijd iets waar ik naartoe kon leven en toen jij zei hier ben ik was ik niet verbaasd je was precies zoals ik had verwacht maar nu pas weet ik dat ik je niet verzonnen heb…

Om van te leren een dag in mistige lanen, met omhaal verzonnen regeren Geenzins begrepen de letterdwang op de steen geschreven "sta op, schavuiten" Stem lijst één!…

Onlustgevoelens samengaand nauwverbonden met ontevredenheid, de tijd alomvattend omsluit de zwijgende stilte die voortschrijdt. Leidend door verlaten engten, ontastbaar in breedte en lengte. Verzonken gedachten repeterend in herhaling, denkbeeldig verzonnen zonder verlossing.…

Een fallus, - echt, ik heb het niet verzonnen - komt op het wegdek van een brug in zicht. Een beeld dat goed de politiek weergeeft. Ze doen gewoon wie er de grootste heeft.…

liet de gebakken lucht nog net op tijd ontsnappen Vrij naar "Hier encore", in de vertaling van Jan Rot: "Eeuwig Jong"…

Wat halen die missteken nou uit in dit o zo geweldig verzonnen kunstwerk? Geen reden tot reparatie! Wat doe ik hier in Godsnaam? (...doe ik?)…

Maar wie heeft al die regels dan verzonnen? Voor 'Mister Speaker' zijn de druiven zuur: de Schot stapt op, want hij ligt onder vuur.…

In Mexico heeft net een Hollands team De robotvoetbal-wereldcup gewonnen Er waren nieuwe afspeeltrucs verzonnen Daar liepen de een-tweetjes wél subliem Geen wonder dat ons vijftal won, en hoe Want overspel is voor Iran taboe…

Een ieder heeft zijn eigen plan verzonnen Dus vegen ze elkaar de mantel uit Van 'miezerig' tot 'zoek het zelf maar uit' Is nu de hete herfst dan echt begonnen? Welnee...de soep wordt nooit zo heet gegeten Als opgediend...want het is niet te vreten!…