1173 resultaten.
Schaduw van dagen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 93 Zwarte vlakken
met witte blokken
noemden we pop art.
Meisje kwamen en
gingen, bleven hooguit
een seizoen.
Flower power-
de geur van bloemen en wiet
verwelkten snel.
We reden
op brommers en hadden
een tijger in onze tank.
We waren jong
en bleekten onze spijkerbroeken
in de zee.…
De Texel Twee (een liedje)
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 128 De Texel Twee, hun ouwe trouwe botter
was kuis verrot van dek tot op het vlak
en als een golf hem weer een paal liet pikken
dan was er wel een wrang of spant dat brak.
De mannen van ijzer, zij waren niet bang
voor stormen en bliksem of golven.
Ze kauwden hun pruim en ze gingen hun gang
en werden door brekers bedolven.…
Noodlot
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 424 Tussen botsplinters en rotsscherven
Over een luw slagveld
-Koolzwart met rode spatten-
Wil de dwerg zijn naam kerven
Een speerpunt in de aardkorst
Hij jut zijn veulen op
Het gulden spoor schendt de flank
Een hittegolf breekt in de kop
Mat hem af zonder klank
Achtergelaten in een ruim vlak
De winter wacht.…
catwalk op een wei
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 983 je droeg kniehoge puntlaarzen van leer
de veters gekruist van haakje naar haakje
je wankelt op rubberzolen door slijk
een scheur in zwart nylon
dat rond jouw knieën rekt
katoen fladdert om dijen
een pittig model met een ruitmotief
in vlakken en plooien verknipt
met een zigzaglijn van knopen
het witte shirt was met vet besmeurd
ik heb…
Sprookjeshuwelijk
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 7.947 Ze landt vlak naast de deur. 't Beval 'm slecht.
Hij ziet, dat zij het vliegtuig stalt: ze smijt
het in de bezemkast. 't Is echt een sprookjesecht.…
Gij zijt een bloem, een lichte rode bloem
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.356 Gij zijt zo donker en toch vlak bij mij -
een bloem voor ogen en een hart in mij -
ik zoek te zeggen hoe 'k verlangen lij.…
Hampshire
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 654 Een paard staat stil bij 't hek en spitst de oren
en vlak daarbij, vreemd dat ik het nog weet,
een schichtig bewegen bij verscholen vosseholen.…
Tuinpad
gedicht
2.0 met 103 stemmen 41.057 Eens ging de ondergang met paard en kar
de wereld rond; dat hebben we gehad
Nu blijf ik vlak bij huis, en noem je schat.
Dit is het. Naar bielzen draait het pad
licht omhoog. Daar blijft de zon wat langer
voor hij ondergaat. Ik heb je lief, zo lief.…
't Is lang geleden
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.560 'k Hoor ruisen ons moeras - zo noemden wij 't,
Mijn vriend en ik - vol angstig rits'lend riet,
Met, soms, een zichtbaar wieg'lende karkiet
Er om eerst bos, dan heiden, vlak en wijd.
Wij stookten vuurtjes, veilig, niemand ziet
De blauwe rook. Over ons, dreigend, glijdt
Kraaiengeroep, vreemd, wild, door de eenzaamheid. -
Leeft hij nog?…
Liefste
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 869 Hier was het een schone morgen
slaapzand uit de ogen gedaan
aan u gedacht en daarnaast
een Vlaamse en Nederlandse
vertaling gelegd van geluk
Te rade gegaan bij Eliah Kazan
Arthur Miller, Marilyn Monroe's
Diamonds are a girl's best friend
opgezet en vlak daarna wordt dit jaar
een uitstekende wijnoogst verwacht
uw gezicht voorgesteld in…
Regeneratie
gedicht
2.0 met 52 stemmen 13.421 Om zich te bevredigen
staat daar dan
vlak achter de lezende
een geheel volledige
dodelijk vrezende
Vroman.
--------------------------------------------------------
Uit: 'Uit slaapwandelen', (Verzamelde gedichten, 1974)…
VADERTJE
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.728 Je babbelt
met een paardentong
en kucht vanuit een rokerslong,
terwijl je grabbelt
naar een sigaar
die nergens ligt,
of vlak voor je gezicht,
behalve daar
waar
je beenderpoot verstikt
in kramp.
Je roept het wilde beest
en laat het spoken in jouw geest;
je stoeit met jonge meiden.
en zingt: "geen zorgen !
...voor morgen!"…
EN BIJ HET RIJZEN VAN DE SCHEEMRING LAG
poëzie
4.0 met 21 stemmen 2.559 Hij zag de zwaluwen als zwarte stippen
vlak onder ’t geel van de avondwolken glippen;
daarna, in ’t blauw, vond je hen moeilijk weer.
En ’t fijn getjisper van hun zwenkend piepen,
dat scheen de hoge stilte te verdiepen,
droppelde als regen in zijn afgrond neer.…
Misschien
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.860 Ik voel me niet ongelukkig, maar vlak,
Of anders, hoe moet ik het verwoorden?
Ik ben een zoekende, misschien niet,
Of toch … kwam ik als stof tot rust.
Het levensritme, het is niet meer strak,
Maar klinkt bijna als zoete akkoorden.
Mijn emoties de baas, ook het verdriet,
Wandel ik zwijgend langs de kust.…
Piet's lijn zoek in Oele
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 303 moeilijk om je exact in te voelen
in de pijn van het Bos bij Oele
bekend en zeker een piet mondriaan
van vóór de lijnen en de vlakken
bomen duidelijk nog te herkennen
zijn natuurlijk nooit samen vergaan
dat bos moet dus nog echt bestaan
overal gezocht nergens te bekennen
vraag nu zaten ze niet te dommelen
die dikke lijn is echt de horizon…
Een seizoen ( 1 seizoen )
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 832 Grenzeloos groene velden
en een net zo groenig bladerdak
Het sneeuwt nu
Gele regen
en
donker bruine vermoedens
En als zometeen het groene vlak
wit weggtrekt
Is er weer een jaar voorbij
En dan is het alweer bijna
mei
Wie weet schijnt dan de zon voor
Jou en mij
En wie weet
Hoeveel regen nog
we moeten trotseren
Hoeveel…
Vat vol tegensrijdigheden
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 208 "alles is liefde"
ze is dol op sprookjes
over elfjes kabouters en feeën
kan zich verheugen op misdaadseries
om dan vlak voor het einde
in slaap te vallen
zodat ze haar moordenaar
nooit gevat
haar misdadiger nooit bestraft ziet
ze lieft de vrijheid
dansend op blote voeten
met bloemenkransen in haar haren
haat het, afhankelijk te…
De zomerdag
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.377 De wereld schijnt ons weggewist:
als vreemde, vlakke schijven
bespeuren we in de ijle mist
dat landgedeelten drijven,
waarover hier en daar een vlag
van zonneschijn in lange
lichtbanen zinkt. - De zomerdag
zien we om ons uitgehangen.…
in ontheemde tijd
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 108 schone eenzaamheid
waterruimte
die het al omvat
grijzende adem
blauw getinte zee
in zilverlamee
vlakke zachte golven
van winden ontdolven
luchtende ruimte
oogstrelende zichter
zoute geur berichten
ploegen watergolven aarde
bewegingen rollend
verglijdt de strijd
in ontheemde tijd
horizonten water voelend
reinigende…
Lente
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 356 Proef de roze bloesemblaadjes
en blaas de rest van op je vlakke hand
recht in hun uitdagend gezicht
zodat ze aan het lachen en het dansen slaan
met in hun slanke lijven
reeds de rijpe zomer.
Spring een gat in de lucht
zweef als de zwaluw pas weergekeerd
gedragen door de lentebries,
in je mond een boeket viooltjes.…
voor jou en lenteliefde
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 296 in sint maarten laat ik mij vervoeren
door jouw ogen en de regenboog
langs polders van je vlakke land
kijk ik naar scherp belijnde velden
waar kleurrijke tulpen
zich overvloedig laten gelden
transparante maagdelijkheid
danst op witte bomen
langs de dijken
en gaat de appels voor
zo uitgelaten lente fris
lachen wij golvende duinen door…
(On)geluk
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 180 Heel ongelukkig viel
hij 's ochtends om drie uur
in Zoelen (vlak bij Tiel)
in slaap. 't Was achter 't stuur.
De doorgezakte stakker
reed in z'n slaap door rood
en werd bij God weer wakker.
Het was een mooie dood.
'Wees welkom,' zei de Heer,
die blaakte van erbarmen.
'U zwijnde in 't verkeer
en stierf in Morpheus' armen.…
LIJDENSWEG NUMMER ÉÉN
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 697 je hart van steen
Daar waar ik de tijd laat verstrijken
is op adres Lijdensweg nummer één
Waar ik jou totaal poog te vergeten
is waar ik welhaast elke nacht ween
Heb je dan alleen mijn lief geheten
denk ik op Lijdensweg nummer één
Waar ik steeds aan je moet denken
hoe de maan maar voor ons scheen
Waar ik jou mijn lief bleef schenken
vlak…
Herfstwind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 194 Als een op hol geslagen geest
raas ik over het vlakke land
zweep op het zand tot hoge duinen
gesel fel de bomenkruinen
met mijn machtig krachtenspel
blaas heel hoog van de toren
na die slappe zomertijd
voel me eindelijk herboren
na dat zuchten en wat briesen
het is de herfst die mij verblijdt
Laat de regens maar gauw komen
wolken schud…
summa theologica
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 187 opgewekt te knagen:
mijn wenteltrappen monden niet in licht,
mijn vensters zijn al jarenlang beslagen
mijn summa heeft een vederlicht gewicht
een schrale troost: ook thomas werd ontwricht
wat in geen mensenhart was opgekomen
geen oog ooit zag dat kreeg voor hem gezicht
en nooit meer is een woord van hem vernomen
genaderd was hij tot het hoge vlak…
Een meisje
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 271 Een meisje dat ik ken, ken ik niet
Haar gezicht is doorsnee en doorzichtig
Haar stem klink doodnormaal,
Niets bijzonders aan haar lichaam
Te zien, ze loopt richting mij
Draait vlak voor mij haar hoofd om
Ze blijft staan, bevroren, ontdooit niet van mijn stem
Koorts zonder hoge temperatuur
Is wat het met mij doet
Ik begrijp het niet
Ze is…
Op een huid van Indisch goud
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 318 Het hart van deze bloem, van deze familie, breekt
Het loof is reeds verkruimeld en de teint is al lang verbleekt
Hier, in dit schemerhuis
Hier, in dit lang verzwegen verhaal
Hier, in dit vlakke Nederland…
Johan Cruijff 14
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 778 Ik woonde vlak aan het stadion de Meer.
Spijbelde op school en haalde de ballen van Johan en Piet Keizer die werden over geschoten met een flinke peer.
Ajax was op weg met cup met de grote oren.
En de gehele wereld zou het horen.
Mijn icoon
Keek buiten op de middenweg bij de elektra winkel tv, zwart/
wit beeld en we waren met meer.…
De zusjes en de antilopen
gedicht
2.0 met 3 stemmen 7.238 De zusjes pijn en kwelling houden zich vlak achter me op,
werpen elkaar veelbetekenende blikken toe, onderdrukken
hun gegiechel met blooskracht. Telkens
als ik van positie verander doen zij het ook,
ik kan ze alleen zien met de ogen op mijn rug
'Zullen we?' hoor ik ze denken, 'of
zullen we nog even wachten?…
De studeerkamers
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 138 Je mooiste studeerkamer was in Oranjewoud,
met een mooie granieten vloer en een open haard
en met ruim uitzicht over de lange achtertuin,
die je met de grasmachine mooi vlak wist te houden.…