1173 resultaten.
Nu al gevallen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 297 Daar lig je nou vlak op de grond
terwijl iedereen toch echt wel vond,
dat groen eindelijk tevoorschijn kwam.
Maar daar lig je dan, de wind nam je mee,
na al het geloei en gebulder, brak je af.…
NIJMEGEN.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 465 0 stad van licht, met zilver-gouden gloor,
Op 't spieg'lend water, dat, vlak uitgespreid
In nachtvreê, tot ontvangenis bereid,
Uw pijlend glansgetril in zich verloor!…
Hij ligt er nog, de steen
poëzie
5.0 met 2 stemmen 710 Hij ligt er nog, de steen: een jaar geleden
Heb 'k zelf hem daar gelegd; en ik herken
Heel goed de plek, vlak naast die scheve den,
Waar 't zandpad, wit, loopt naar de hei beneden.…
Tuinpad
gedicht
3.0 met 4 stemmen 1.370 Eens ging de ondergang met paard en kar
de wereld rond; dat hebben we gehad
Nu blijf ik vlak bij huis, en noem je schat.
Dit is het. Naar bielzen draait het pad
licht omhoog. Daar blijft de zon wat langer
voor hij ondergaat. Ik heb je lief, zo lief.…
Plooi in het tafelkleed
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 Het land ligt vlak
alles recht en strak
maar dan onverhoeds
glooit het omhoog
voelt als iets goeds.
In woorden gevangen
is het zandopduiking, tange
akkers er omheen geploegd
een bosje eiken
met grillige stammen.
Midden in de cultuur
uitstulpende natuur
maak jezelf wijs
dit is de ingang
naar het paradijs.…
SEPTEMBER
poëzie
4.0 met 4 stemmen 344 grijp het najaarsooft,
Laat wijn en wingerd om uw schansen glijden
En zet een krans op 't vastberaden hoofd;
Druk uw bewuste zin in 't jaargetijde,
Dat met zijn kloeke wind uw vlagge looft,
Dat waait uw woord langs Hollands vlakke weiden!…
Simultaan?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 24 Ik ben in dit script geboren
meer stukken heb ik niet nodig,
ze stappen uit elk beeldverhaal
de rolverdeling lijkt overbodig,
hieruit spreekt de verbeelding
minder dan het hart, te vaak
meerdere scenario’s gekozen
balancerend op de vlakken
van het zwart en wit, vrees
de kracht van elk stuk in iedere
set op het schaakbord van…
De Heerlijkheid Grijsoord
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 40 er zijn loslippige tongen
die beweren dat men op Flakkee
minder (g)Christelijk is en vlakke
psalmen worden gezongen
dan in het aangebonden Goeree
ten oosten ligt het Roomse Brabant
komt het verval wellicht van gene kant?…
brainfart aidshoven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 70 hemel, wat hebben we gelachen zeg
ja, voor humor moet je in 020 wezen
dat Volendam 2.0, dat tolerante reservaat
vol grachtenpanden uit de tijd van slavernij
lachen, gieren, brullen
heroïne, hoeren en hondendrollen
bussen vol toeristen
nee, naar 020 gaan we voor onze lol
en dan die humor, zo scherp
het niveau van kut op het schoolbord
vlak…
Ze lachte weer.
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 327 Een kitesurfer deed verwoede pogingen om met veel te weinig wind
toch het luchtruim vlak voor de duinen te kiezen, wat hem op een aantal
buitelingen in de lage duinenrij vlak voor de echte, hoge duinen,
kwam te staan.…
Morgen houdt nog meer van jou
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 125 Hoe gaat vandaag jou
bandietjemijn
Wat staat vandaag jou
weer prachtig
piraatje
Ik vier jouw grollen
ik vier jou
en jij jubelt in mij mee
Deze dag staat jou
mooier dan wie ook
Vandaag houdt oneindig veel veel van jou
Morgen houdt nog meer van jou
Als de paradox van het heelal
nu al oneindig groot
en desondanks koppig groeiend…
Liefde of eenzaamheid....
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.119 Vlak voor de kerst
maakte je het uit en weg was jij !
De pijn en het angstgevoel...
Begrijp je wat ik bedoel...?
Ik ben nu wel gelukkig en blij,
maar de grote vraag knaagt diep in mij...
blijft hij wel voorgoed bij mij ?…
Hij ligt er nog, de steen
poëzie
3.0 met 9 stemmen 906 Hij ligt er nog, de steen: een jaar geleden
Heb 'k zelf hem daar gelegd; en ik herken
Heel goed de plek, vlak naast die scheve den,
Waar 't zandpad, wit, loopt naar de hei beneden.…
Zwangerschapsonderbreking
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 619 Verneem nu, hoe dat kwam:
Daar, op een roze plee,
door pijn welhaast verblind,
kreeg Wil een sterke wee
en vlak erna een kind.
Door dit geschenk gedreven
gaf Wil een blijde gil.
Een joch! Ze zag het leven
door een roze bril.…
Nachtbloesems VI
poëzie
3.0 met 45 stemmen 8.582 Geen bries, die ook maar even
De zilverspiegel brak;
Hoe zou ons bootje zweven
Op 't glazen vlak!
Hoe zou het golfje kabblen
Met murmelziek gesus!
Hoe spottend zou het babblen
Bij elke kus!
En wen wij minnensmoede
En spelemeiensmat
Naar wal terug ons spoedden,
Zou, o, mijn schat!…
Fragmentarische liefde
netgedicht
4.0 met 397 stemmen 53 de
levensspiegel liet zien
sloeg bruggen van
liefde als afgronden
niet begaanbaar waren
in heilzame ontmoetingen
voelde intuïtief dat
duistere nachten onrust en
gevaar brachten door niet
nader te noemen machten
terwijl de breuklijnen
van het leven langzaam
heelden opende nacht
zijn hellebeelden
waar ik van het
hellend vlak…
De kassa
hartenkreet
4.0 met 45 stemmen 727 "
ik heb behoefte om stilletjes weg te glippen
maar de wortels schieten al uit mijn zolen
In de aanbieding de stoofpeer
rode wijn moet altijd plat
en ik constateer
die heeft een cursus gehad
Mijn psyche op een hellend vlak
mijn bloes begint te knellen
dus begint ze op haar gemak
De zegeltjes te tellen
Een uitleg over de prijzen
de…
Door raam van dorpskerk
poëzie
3.0 met 21 stemmen 1.536 Door raam van dorpskerk teek'nen beukentakken
Schaduwen op 't verlicht, te smal gordijn;
Door twee helblauwe spleten naast 't kozijn
Scheren twee evenwijd'ge, gele vlakken.…
Maar 'k danste 't liefst volgens wiskund'ge wet
poëzie
4.0 met 7 stemmen 1.020 Maar 'k danste 't liefst volgens wiskund'ge wet:
Door 't x-y-vlak zwierde ik horizontaal,
En dan met lucht'ge sprongen, vertikaal,
Zweefde als een mug ik op en af langs z;
Zich weven zag 'k uit schimmig lijnennet
De oneindigheid tot kronkel van spiraal:
Het teken van de almachtige integraal
Heb 'k, toov'naar, steeds met trotse krul…
Maar dan - want nooit kan sterven, wat eens diep
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.044 Maar dan - want nooit kan sterven, wat eens diep,
Diep uit tijdeloze afgrond van mijn Wezen
Naar 't golvend vlak van 't schijn-Ik is gerezen,
Maar 't zinkt naar de oorsprong, waar het heilig sliep,
Tot verre^herrinering het wakker riep
Naar schomm'lende balans van hoop en vrezen:
Dus vind ik 't, als 'k van 't leven ben genezen,
Dat wereldschijn…
Mooie praatjes!
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 869 Toen kwam vlak voor de kerst dat belletje
gevolgd door een heel groot relletje.
Weer was het volgens jou niet waar,
maar ja dat hoorde ik al een aantal jaar.
Je verhalen waren tegenstrijdig,
en dat maakte mij nijdig.
Als ik je dat vertelde,
begon je tegen me te schelden.
De maat was vol,
het werd me nu echt te dol.…
Voor mijn 63ste verjaardag - 2 dec. 1924
poëzie
3.0 met 34 stemmen 7.365 't Verga me als hem, die op de zwarte zee
De ganse nacht gekampt heeft met de golven,
Dan wetend 't eindlijk naderen van 't land,
Bij 't eerste licht, dat over zee-vlak gleê
De schuimpracht ziet, waaronder hij bedolven
Dra vredig aanspoelt aan 't gewenste strand.…
Zeg mij .....
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.360 Zeg mij dat ik nooit zal sterven
maar neem mij mee op vleugels
van de wind, laat mij zweven
vlak boven de golven, schenk mij
het zout der aarde, laat mij aarden
in Uw dal van tranen, omgeven door
het licht aan Uw horizon en ik zal de
nacht begroeten zonder duistere
gedachten, de ochtend omhelzen
met de warmte van het eerste licht
ooit…
holle vaten
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 688 dit dicht vlak en braak vol ledigheid
kent geen noemenswaardige inhoud
er is zoveel onzinnigs geschreven
dat ik mij daarom van harte onthoud
van scheutigheid door mij bedreven
niet dat ik niets heb te vertellen
o, je kent me van haver tot gort
vandaag ontzie ik jou te kwellen
heden geen overpeinzing of
nutteloos ongerijmd gedicht
op jouw…
een beschilderde droom
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 418 bakstenen opgetrokken
zie ik strakke ogen staren
uit groen verweerde
betonnen koppen
elk hun eigen wereld verklaren
het verre oosten en mijn westen
zijn er te vinden
bezinning en expressie
zoek ik in mijn wereld
van bloemen en planten
door gezichten aan
elkander te willen binden
in de winter schraal huizend
als geplakt op een vlak…
Opa
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 2.735 Als ik naar ‘t huis in Marken ga
en langs de dijk het laatste stuk insla
weet ik mijn kleinkind aan de einder
Dan zie ik golven klotsen of glimt een vlakke waterlijn
drijven er donkere wolken of heerst een strakke lucht
Dan kan het regenen of schijnt volop de zon;
stormt het of slaakt de wind geen zucht
Als ik naar Rotterdam toe ga
mij langs…
Tijdnood
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 507 Vlak ná het afscheid gaat de telefoon.
D'r man zegt: 'Sorry, ik moet overwerken,
maar mijn collega brengt alvast m'n loon.'
_____________________________
Noot:
Nav een show met veel bloot, die ik in 1978 met veel genoegen in een Londens theater zag.…
[Straal]
gedicht
3.0 met 16 stemmen 8.457 Op mijn buik in het bad,
het gezicht net boven de spiegel
van heel heel water, probeer ik een
oog te pakken, net
onder het vlak, bovenop de diepte -
maar alles wat ik zie is werk van
Duchamp bijvoorbeeld of van Man
Ray, Ernst, Margritte, Oursler,
ooit aan me toevertrouwd door
onbewust opgeborgen kijkers,
veel ogen, vrouwenogen, vissen-
ogen…
Ik zie de morgen als een gouden mist
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.604 ragen,
rafelen, halen de draden aan,
varen er in het losgegaan
weefsel, maken de fijne gazen
een plundering en de gevlochten mazen
wijden zij uit, werken er een begin
van scheuren, totdat er tussenin
blanke kalme handen komen
de edele twee, een gelaten paar,
die van elkaar
de omgeslagen vouwen schoven,
geruste handen langs wier boven-
vlakken…
de speerwerper van Polykleitos
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 350 mooi, dit olijfolie glanzend lichaam,
blinkend wit, uit marmer gehouwen,
zo soepel, in verleidelijke torsies,
onderhuids, sterk en krachtig zijn
de soepele, gespannen spieren
van zijn geheven rechterarm, die trots
de bronzen, scherp gepunte speer draagt,
hier en nu, mijn beeld, is het moment,
nu, vlak voordat de bronzen speer jouw
sterke…