Alle inzendingen over vlammend vuur

. ------------------------------- Uit: 'Vlammend marmer', 1984.…

Smeulende as herinnert hoe het was oplaaiend vuur van korte duur Lucifer als mens een vrome wens verdoemd tot de hel daar brandt zij wel…

een vogelscherm is ruisend afgedreven nu de winterkoude is ingetreden naar de zon de warmtebron van leven de huilende vragen van het kind meegedragen door de wind tot aan de einder de rood gouden gloed ‘t water stroomt de avond zingt tussen onze vingers de veder in onze hand de vlammende mantels van papavers wij willen…

en vlammend suizen van de wind waarin 't kind gedragen door de wind is vrij onzegbaar blij…

Vlammende kussen Van Moeder Natuur…

Vuur Vlammende golven Oranje, geel en vuurrood Verbinding met Al Lucht Adem na adem Leven we bijna vanzelf Totdat het op is Water Soms hartstochtelijk Soms een sereen oppervlak Niets is wat het lijkt Aarde Voeten op de grond Hoofd in de koele regen Een idee ontkiemt Geestkracht In de stille nacht…

waar ogen iets doven in het late middaguur ondersteunen handen en armen vlammend haar geestdriftig vuur ondanks het verstrakken van lijnen in het gezicht blijft haar uitdrukking lief en licht in haar bevallig gaan is een zekere traagheid ontstaan die ruimte geeft aan een lach waar vroeger kracht en alertheid was is tedere broosheid…

nog laait poëtisch vuur en tatoeëert succes in helder rood je ziel jij geeft jezelf kwetsbaar bloot in vlammend samenzijn maar wie voelt dadelijk weer de pijn als stilte smeekt om rust en even eenzaam zijn omdat jij je sporen weer moet vinden in het wad weg van hectiek en bulderend gelach niets is vergaan want onder grijze as…

jij had in liefde ooit hel gebrand het hete vuur uit de ondergang getrokken om vlagen passie vlammend los te krijgen die zich nog niet konden bewijzen zwart donkerde de schaduw tot jouw hitte het opensneed met de scherpte van licht dat meteen toetrad en warmte het opgesloten zijn direct vergat ik zag hoe jouw handen zich…

laat je geest eens dwalen door vlammende verhalen uit de open haard het beuken blok net achteloos gedropt vertelt zijn laatste uur reeds danst de rook in smeulende herinneringen opent vuur de eerste jaarringen sist en knettert namen in een knisperende vonk strooit spetterend wat anekdotes rond in het verzameld werk van meer dan…

Hij zei er is maar een receptuur Smeed het met inwendig vuur.…

jij zong de muziek van het leven waarin woorden verhaalden over liefde en leed jouw tonen konden daar kleurend vorm aan geven het diepste verdriet in de donkere bassen het ijle geluk van subtiel fonkelende kristallen zelfs de vlagen van wind kwamen om hun teksten vragen gedragen door het vlammende schijnen van vuur…

Zwijgend voeden we cilinders met het vuur van vlammende tongen. We worden elkaar tot draak, een rode boei die is afgeslagen. We weten niets, we zijn. Wij blijven nu bijeen.…

spinnend aan het wiel der tijden wentelend in het dradenspel lijnen met verzilverde zijden flonkerend in een hemelse hel draaiend in planeten banen spugend met het draken vuur centrum van je eigen manen leegte kent geen levensduur vlammend aan de aardse hemel brenger van het nieuwe licht schreeuwend in het hels gewemel onweer donder…

explosiegevaar vierkant grijs wordt vlammend rood migraineaanval…

Hartstochtelijk woord brandt als een vlammende haard op een schapenvacht.…

vlammend avondrood de lucht staat in brand boven een aarde die huilt …

vlammende wichten verkracht en verkocht…

Zwervend als een warme wind Dwalen gedachten vol van vuur In een zucht vol met tederheid Vlammend hart zo teer en puur Zuiver als een kabbelende beek Met druppeltjes zo helder en fijn Deinend op golfjes van verlangen Stroomt liefde oprecht en rein Geluksgevoel gekleurd in rozen Met een zweem van heerlijkheid Benevelt alles van mooie dromen…

Machteloos zoek ik naar nieuwe grenzen Ver voorbij gesproken woord en utopie Ik sta voor ontelbaar heter vuren Machtwoorden en beeldende tendenzen ‘t Koninkrijk van luisterrijke poëzie…

Branden zoals maar een liefde branden kan, vlammende enorme kracht, die brandt als zuiverend vuur, de verloren gewaande ijdelheid van het stenen volk, luisterend naar de gekleurde stralenkrans van de natuur.…

het vlammend protest gaat als een lopend vuurtje, roept op tot doven wereldleiders chinezen liever voor eigen gewin…

aan volle takken hangen vijf lampionnen vlammend oranje in een bewolkte kamer blijft zonnewarmte zichtbaar…

Een brandend veld als een blauwrood lint met vlammend haar samen dwaasrood van schaamte steekt je hand uit boven het laberint.…

Vlammend valt een meteoor door de steilten van de nacht.…

Zijn vlammende geestdrift verandert in zacht smeulend vuur, dat langzaam dooft, en vloekend van frustratie en woede, vernietigt hij waar hij niet meer in gelooft.…

dood als brekende wind verbleekte takken in het vergeten vlammend rood…

Groene veren van vreemde vogels vliegen voortvarend ver voorbij violet van vlammende violen Koningsvarens vergen vrijheid…

Voor jou schreef ik driehonderd vijfenzestig vlammende gedichten, voor elke dag was er een. Toen jij ze allemaal had gelezen was ik toch weer helemaal alleen.…

Voor jou schreef ik driehonderd vijfenzestig vlammende gedichten, voor elke dag was er een. Toen jij ze allemaal had gelezen was ik toch weer helemaal alleen.…