inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 69.195):

Gedragen door de wind

luister mijn kind
je ogen zijn te mooi
glanzende sterren boven
een demonische zee


alleen de gouden zon
kan deze zee verdragen tot
de dagen zullen dagen
troost zich mijn ziel met jou


die mij met God en
mens verbindt
komt kinderen, komt, en luister
naar 't geluid van vogels


de raaf - de mus - de merel -
hoe verschillend
dat zij zingen


't hart hoe
droef en eenzaam ook
in huizen waar 't wenen
lachen schijnt maar plotseling


ontweken door 't vuur
en vlammend suizen
van de wind waarin 't kind
gedragen door de wind
is vrij onzegbaar blij


Zie ook: http://www.carillon42.blogspot.com

Schrijver: eliZe Augustinus, 30 november 2019


Geplaatst in de categorie: emoties

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 51

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)