Papavers
een vogelscherm is
ruisend afgedreven
nu de winterkoude
is ingetreden
naar de zon de
warmtebron
van leven de
huilende
vragen van het kind
meegedragen door
de wind tot aan
de einder de
rood gouden gloed
‘t water stroomt
de avond zingt tussen
onze vingers
de veder in
onze hand de
vlammende mantels
van papavers
wij willen niet
wegkwijnen
in verdriet maar
de wet van
leven leven
met volle
teugen van genieten
Zie ook: http:/www.carillon42.blogspot.com
Schrijver: eliZe Augustinus, 15 november 2019
Geplaatst in de categorie: emoties