Alle inzendingen over vlinders en bijen

feest in het bloemenveld overal vleugeltjes: bijige beestjes doen zich daar te goed vieren met vlinders het godendrankdrinkfestijn daar wordt geschonken uit kelken vol zoet…

Kleurrijke bloemen lokken bijen met hun geur Wij krijgen honing.…

Er vlogen nabij Wijhe Eens twee verliefde bijen De ene bij zei: Hou jij echt van mij De ander zei blij: ik blijf bij je…

Lieveheersbeestjes en vlinders vliegen af en aan, lammetjes proberen op hun pootjes te gaan staan. Genieten van de zon en de vogels die fluiten, de mensen trekken allemaal naar buiten. Lekker wandelen, fietsen of tuinieren en bestrijden van wespen, bijen en mieren. Maar het belangrijkste van dit gedicht, het is gelukkig weer langer licht.…

Veel te veel stenen vlinders verdwenen voor wie wil wenen voor wie wil horen voor wie wil zien voor wie wil voelen voor wie niet wil zwijgen ach geef ons heden ons noodzakelijk groen geef ons vogels en bijen in plaats van tegelrijen asfaltlanderijen nu denk je waarschijnlijk ach dat bidden zal niet helpen dan zul je zelf moeten…

de klimop in mijn tuin vol bijen en vlinders oktober de dagen vliegen voorbij gedachten zit op de top van een duin en kijk naar de beelden die langzaam voorbijgaan groeiende halmen een vreemde stap in het donker je ziet het niet stapt blind over de duinen nachtblind we lachen de zee achter de duinen lichtjes schitteren op de golven…

Gezoem van bijen gefladder van vlinders honing als beloning. Natte namiddag het regent katten en honden pas ook op luchtvee!…

Doe geen suiker Bij de honing, Ze is zo Al zoet genoeg - Wat nijvere bijen In alle eenvoud maakten Moet door de mens niet Nog eens dunnetjes worden overgedaan, Wat de bijen maakten Is immers zoet genoeg Is immers goed genoeg…

en de vlinders kusten de hyacint zo voelde die zich heerlijk op haar plekje stralend want het is haar stekje waar ze tevredenheid vindt…

Ik ben met vlinders bijen bloemen, gras en kiezels aan de slag, terwijl ik zomaar loop te zoemen, zie ik ineens, ‘k doe alles met de Franse slag! Maar ondanks de bonen, de weg die zoek is, de knots die hangt en wat al niet meer, blijf ik doen wat of ik doe, nee, mij sla je niet zomaar neer! Ik ga door!…

De zon zou je willen aaien De lucht wat verfraaien Meer in blauw gareel Zonnestralen vallen ons ten deel De lucht wat verfrissen Bloemrijke oevers met gele lissen De lucht beter uit laten komen Nu mag je er in wegdromen De temperaturen spelen Vlinders met velen Bijen dartelend rond bloemknoppen Het laat je hart sneller kloppen Lach…

Wees gelukkig met jezelf en met je vrienden feestend door het leven gaan een paradijs vol inhoud met bijen en vlinders bloemen in alle kleuren. Zie tussen witte wolken stralend blauw op aarde tussen schaduw de zon avondschemer in duister overgaan ’s morgens de kim vol vlammen heel de wereld is nog steeds één wonder.…

Het bloeien in pracht- nijvere bijen raken aan het instrument…

Wolken van bijen boven de koolzaadbloemen een komen en gaan.…

bijen en bloemen zomerherinneringen vol zoete nectar…

De amaryllis ontplooit haar pracht in tweevoud De bijen slapen…

Weet u nog hoe het is de zon op je huid voelen een spa in de grond steken kluiten aarde die langzaam uiteen vallen zelf zaaien bewerken en oogsten, sap dat loopt langs je kin juichend de voorjaarsregen verwelkomen dansend te midden van alles wat groen gaat ontkiemen geurige verse kruiden op tafel veldbloemen overal vlinders en bijen druipende…

Stuifmeel Vindt jij bijen ook zo aardig? Zij bewijzen op aard zich in al het plantaardig. Dat is de beien aard. Het zout der aard; bijen, Maar ook appelen en tomaat. Wie die bijen jent, krijgt te maken met voeten stampers stampei. Zij trappelen zonder in te boeten, vervend op Candy.…

Een gedicht schrijven over de verdwijnende bijen Iets met Icarus, wormgaten, parallelle universums) Of toch maar weer masturberen Gewoon de broek op de knieën, bodylotion, lekker de boel de boel laten En dan af en toe wel eens denken Aan De Liefde, of De Dood, Maar nooit meer aan jou En zeker niet aan bijen…

honderden bijen verzamelen de honing jong, ijverig volk…

bloemen zo fragiel koesteren felle kleuren bijen ontwaken…

Boom in lentetooi, bijen houden hun instuif rond de vlinderdans.…

de lente scherpt haar profiel steeds dieper behaaglijke schoonheid in kwetsbaar zoet waterhoentjes zoekend hun heil in groen en riet meeuwen die daken bedekken met stront vlinders die hiphoppen van struik naar struik net als vroeger zoals de lente kleurt mijn geheugen zigzag fladderende bijen door bloemengeuren gelokt een dijk…

Zo schep ik als die vlinder op mijn hand Een rustpunt zonder zelf te bewegen. Ik tracht mij op te richten als een bloem Tussen het ene overwegen en het andere doen. Zo lok ik de bijen onder de zon Met een honingzoet welkom. Ik zing als een vogel mijn ochtendlied, Heel kleintjes zonder dat je me ziet.…

de bijen zullen steken nu kan je niet meer weg ze kunnen niet vergeten wat heb je brute pech… hun vriendje werd vermoord in een glas cola laf versmoord de bijen willen zich nu wreken en daarom gaan ze steken… een wijze les voor iedereen heb respect voor mens en dier want het is enkel op die manier dat alles goed komt niet… gemeen!…

• Een dennegeur verdwaast de orang oetans In hersenpan en onderbuikgevoel Odeur van penetrante girondijnen Geen alfaman wordt blind door impotentie Maar door obesitas en corpulentie In schaduw van de matglanszijderups In orang oetans lebensraumurgentie Rust een taboe op woudkapinterventie • De nacht passeert…

Als een veer die dwarrelt door de lucht tussen bomen, planten en bloemen gedragen op de wind met een zucht voorbij enkele bijen die zoemen langs een vlinder zo kleurrijk en broos zijn vleugels voor de eerste maal gespreidt ze laat drogen in de zon, bovenop een donkerrode roos genietend van het nieuwe leven dat hij nu leidt lichtjes strelend…

vlinders zoeken nu hun honingklieren wij in vazen om geurend lente mee te vieren zeg knotwilg zeg Nederland je zegt dammen twijgjes in zand om golven te weerstaan teentjes om op te lopen en te blijven staan…

drinken gulzig van de lavendel honing de zon al wakker, schijnt stralend op de tere vleugels van een vlinder er zindert liefde in de lucht haar warme lach die is voor jou ze heeft kuiltjes in haar wangen haar kersenrode lippen blazen een kushand heb jij die al gevangen?…

en de vlinders die haar bezochten in het vrije veld waarop zij hoofd en hart liet hangen Alle belangstelling voor haar verdween sneller dan gekomen eenzaam stierf zij in een donkere zak met rondom andere afgedankte zaken…