Alle inzendingen over vlood

Waar vloden al mijn zorgen? Weer heb ik iets van 't vrolijk kind, Die 't leven zag, in rozentint, Een korte, blijde morgen. Mijn harpe beeft, Mijn harte leeft Een zalig liefdeleven! Daar, wie mij griefde, daar, mijn hand! En neem mijn liefste bloem ten pand, Dat ik u heb vergeven.…

Genoot mijn Sonja niet In haar petit boudoir Van amour illusoir Haar moeder had bezwaar Al zong zij 't hoogste lied Maar soms denk ik aan Vera Die mij haar lippen bood Mijn tong haar mond in vlood Terwijl het buiten goot Maar dat kon mij niks deren Zo kan ik uren doorgaan Totdat u denkt, ach wat Een zot, o.h. is dat Maar: nooit met…

En de opgetogen Engel vlood Met brede vlerk naar hoger kringen, Om ’t Hallel voor Gods troon te zingen. - Ach! moeder! ach, uw kindje is dood. ----------------------------------------------- trans - hemeltrans, hemel hallel - lofzang (daarvan afgeleid: halleluja)…

Mijn lente is dood; Mijn zomer vlood; Mijn sombere herfst is dààr! Mijn boezem hijgt, Mijn citer zwijgt, Met losgesprongen snaar. Maar, als het woud, Dat thans het goud Der zon ontbladerd groet; Zo, herfst ten spot, Looft U, o God, Mijn mat en dor gemoed!…

O ironie om als voetnoot dood voorbeeld te zijn geweest voor een artiest die wél naar de planeten vlood en de eeuwigheid aan zijn kwasten spietst. Jan Janszoon ligt nu in zijn kist gestript enkel door de dood gehuldigd. Ook al was hij eerder ambachtsman dan kunstenaar; we zijn hem dankbaarheid verschuldigd.…

En de winter vlood heen, Want de lente verscheen, Om opnieuw voor de zomer te wijken. Toen dan zwierf — 't was erg warm - Er een paar arm in arm Door het woud. Maar wat stond dát te kijken!…

Zacht lei ze 't korfje neer in 't groen En snikte en vlood... Haar argloos wicht Is thans apteker te Maastricht. De torenspits, met mos omkleed, Die 't nesteke van 't vooglenpaar (Zacht bruilofstbed, zoet echtaltaar) Een stille wijkplaats vinden deed, Helaas!…

En 't bad, - dat als 't begraven lag het ieder jaar in Mei, Slechts éne blijde, lange dag Mocht spelen op de hei, En, als het middaguur begon, Mocht hupplen in de warme zon, Tot weêr het daglicht vlood - Het kind dat niemand helen kon, Het Kindeke van de Dood. Wie kent de macht van 't schuldloos kind, Dat stervend vraagt en hoopt?…

Zelfs in de zwarte gruwelnacht Van schande, en vloek, en jammerklacht, Vlood, voor een poos, het schriklijk duister: Ja, Helmers zong... er rees een straal, Een volle dag van licht en luister - Dat was de zon van Neêrlands taal!…

Hij vlood, gelijk de vogel, Die, door een pijl bezeerd, Nog bloedend voort wil vliegen, Maar nooit naar 't nestje keert. Daar staat 't verlaten huisje Nog in het distlig duin; Het kruid schiet uit de stenen; De mol wroet in de tuin.…

Waar vlood de Waarheid? weet gij het, sterflijken? In 't licht der Godheid zien haar de Hemelsen, Boven uw aanval, Vader des leugens, Ver van uw kreits, Daar Waarheid heerst, daar juichen de Zaligen; Daar leeft de Godheid. Reinheid en vrolijkheid, Rust en vertrouwen woont voor haar aanschijn, Niet hier op aard.…

En waar de maan in 't hoge hing heerlijk aan de lucht, veel grote wolken vlogen hun snel-gejaagde vlucht; maar als hun ijl gevaarte vlood langs de ontzagbre klaarte, versmolt zijn laatste zwaarte, in 't machtig licht vergaan.…

Door ‘t open venster vliegt Sneeuwitje en vouwt Op ‘t rouwgewaad van haar, die eenzaam treurt Om ‘t lieve kindje en niet getroost wil zijn, Wijl d’engel vlood, - de blanke vleugels saam.…

.- Die leken nu te kermen: tusschen goud Lang gelaten onder water, oud, Doodsbleek en doodzwart, van hun lippen vlood Een flauw geroep als van mannen in nood. En wiegd' in 't water. Dat was schrikkelijk.…