355 resultaten.
Zomersnoei
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 337 elk jaar weer opnieuw
die lege vogelnesten
bij het zomersnoeien
alléen mensen hebben last
van het nestsyndroom
als hun jonkies vliegen
leven, paren, voeden
kinderen worden groot
vinden hun eigen weg…
ZOMER
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 215 ik dans
achter mijn
voeten aan
felle kleuren
voeden het verlangen
naar warmte
naar het trillen
van hete lucht
boven
zondoorstoofde aarde
nog even
intomen mijn dorst
zeker komt
hierna de
zomer…
Mijn moeder
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 468 MIJN MOEDER
Zij was het die mij baarde
Toen ik kwam op deze aarde
Zij was het die mij voedde
En voor veel verdriet behoedde
Zij was het die zich zorgen maakte
En toen ik jong was over mij waakte
Zij was het die liefde kon geven
En deed dat haar hele leven
Zij ging tenslotte heen….
Mijn moeder liet mij toen alleen.…
De 1e schooldag
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.282 De overvloed van
indrukken
die de kleintjes opdoen,
lijken teveel
voor zo’n klein hoofdje
en toch:
zijn de eerste tranen
er de oorzaak van,
dat een uitlaatklep
zich voeden kan,
met alle leerstof
die een kind
zich indrinken kan!…
Ontboezeming
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 54 Ze zijn listig
soms lastig
maar vooral lustig
voor haarzelf
haar liefdespartner
haar aangezicht tot anderen
om te laten zien
om van te dromen
om niet aan te ontkomen
“for she, he and me too”
maar ook haar kind te voeden
hem of haar te laten bevroeden
haar uiterlijk ’baarmoederschap’…
Waarom
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 220 waarom zetten we
kinderen op de wereld
om hen groot te brengen
ze te voeden met haat
en onverdraagzaamheid
jegens andere geloven
andersdenkenden
dat in te prenten
blijven herhalen
tot zij bij machte zijn
om de wapens op te pakken
tegen hen
genaamd de vijand
is dat waarom…
Naast de kwestie
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 198 Je keek hongerig en ik voedde jou
blikte
Je leek dorstig en
bleek
ik schonk je drank
Je scheen begerig en
ik ging met jou naar bed
Geen enkel ogenblik
kwam het in mij op
dat je begerig was naar inzicht
dat je dorstte naar genegenheid
dat je hongerde naar begrip…
Er was eens
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 255 en op te voeden
de eerste donkere wolken
boze verwijten
twijfel tranen
jaloezie
het overspel
de deur die achter hem dicht viel
voorgoed
zo eindigde hun sprookje
dat eens begon
zo pril
met twee paar kussende ogen
“er was eens”
fluisterde de wind
hun tranen…
Samen gebonden
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 681 Waar duizend bloemen bloeien
komen wij samen
onder de sterrenhemel
waar hemels gevoel
een tijdloos boeket
geur kleur en warmte
schikt naar elkander
vochtig zoeken en voeden
tot een prachtige ruiker
samengebonden eenheid…
Nacht is niet boos
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 295 ondanks bezwaren
Niet tot morgen
de toorn laten woeden
de bitterheid voeden
Beter elkaar borgen…
Leiden, liefde en lijden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 Het leven dat we lijden
voeden we hoogstpersoonlijk
met angsten en verwachtingen.
Uw zinnen verwachten niets.…
verlaten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 236 op de grens van zee en land
kust de zachtheid
van het zand haar voeten
die, waar golven naderen,
ijlings vluchten
verlangen doet haar wanhoop
naar vervlogen dagen
dat hij vochtige ogen kuste
die de zilte zee
steeds zullen voeden
uit “Amor”…
Thuisheid dienen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 109 Elkaar voeden.
Liefde geven.
Thuisheid dienen.
Iedereen voor zich.
Ieder voor ons allemaal.…
En de dagen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 107 die voorbij vliegen
vergroten de afstand
van dood naar leven
voort ga ik met mijn bestaan
En de gedachten die tollen
voeden mijn gevoel
soms de leegte
maar ook kalmte en besef
Want zo gaat dat
in het leven van alledag
waar smart en vreugde samenkomen
in een hart dat weent…
LIEFDE
poëzie
2.0 met 106 stemmen 16.106 Bemin uw liefje om niet met al,
Zo hebt ge altoos dezelfde reden,
Die uw verliefdheid voeden zal.…
Bloeden laten stelpen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 428 Helpen in nood
vechten, tot de dood
ons scheiden doet
van elkander
Hongerigen voeden
en behoeden
voor de hongerdood
Pijnen doen
verhelpen
Bloeden laten
stelpen...
Leven voor elkander
hulp bieden
aan de ander...
doet de mensen
leven
als je weg kunt geven…
Dood
hartenkreet
3.0 met 26 stemmen 2.592 Ik kom en ik ga
Ik vervul je laatste wens
Ik dans met je
omhels en kus je
Ik heb je lief
en neem je mee
daar waar
zee en hemel zich scheiden
Ik voed je met angst
en ontneem je je levenskracht
Ik reis met je mee
en zorg dat je veilig thuiskomt
Geef je over aan mijn duisternis
Want ik,
Ik ben De Dood...…
Koffiedrinken
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 232 Lucht, aarde en water,
voeden koffieplanten,
die bessen laten rijpen,
in de tropenzon.
Koffieboeren kweken.
Koffiebranders roosteren.
Barista's maken koffiedrank.
Mensen met liefde en passie zijn het,
die ons vitaliseren.
Zij zijn het,
die ons laten genieten.
Van het mysterie dat we koffie noemen.
Van het leven zelf.…
node
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.319 dode ogen spreken
boekdelen in hoofdstukken
gesneden kost
voor kenners, brood
ontzettend Leids
komijnen kazematten
ik beleg heel weids
voed de korsten aan mijn katten
nodig uit, heel blood
melkwit gesneden
dicht ter lijk
kan het niet bevatten…
Vrouwe Luna
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 229 in jouw ogen gevat
een zilverglans weerspiegeld
zonwitte dagen
die dromen voeden
van bij me horen
het is geen vals alarm
ook niet in de diepe rivier
jij toonde de weg
over mijn lippen
het gaat vanzelf
nestel zich in mijn bestaan
de zachtheid van jouw hart
alsof jij met me vrijt
in de oceaan……
Geaard
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 197 wat komt er op mijn pad
waar zal ik gaan
met wie delen nog
houden aardigheden
leven zoet
voeden die gedaalde vlammen
laaien zij het allengs dovende vuur
nee ik
sta aan het stuur
hier is het pad
waar ik ga en deel
in liefde voor wat leeft
in aardse elementen
van het grootse geheel…
Pyjamadagen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 69 Pyjamadagen van ziek zijn
met dichte gordijnen
denkend aan vrij zijn
met dichte gordijnen
genietend van elkaar
Ziek zijn is vurig verlangen
naar bruisende energie
zonverlichte kamers
nooit meer slapen
zingen, lachen, elkaar
onvermoeibaar voeden
en op zijn hevigst lijden
aan het verlangen
met vrienden
onsterfelijk te zijn…
haat en liefde
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 88 wat is dat toch met kwaad
hoe dat gezond en goedheid
overheersen kan
wat is dat toch met woede
hoe dat door tijd met spijt
verwoesting achterlaat
wat is dat toch met haat
hoe dat voed en bloed
zolang je toestaat
geef mij maar liefde
geef mij maar rust
vrede en lieve levenslust
wat is dat toch met liefde
hoe dat altijd wint
hoe…
Iedere dag
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.264 Een snijdende kou
Tot op het bot
Iedere dag
Uiteindelijk ben je bot
Kaal
Zonder huid
Zoals een boom
Tijdens de herfst
Kaal
Zonder blad
Zoals een boom inslaapt
Zich opmaakt voor de lentetijd
Zoals hij dan in volle pracht zal bloeien
Trots zijn bladeren gaat voeden
Krachtiger dan ooit…
Verborgen leven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 149 Er is één groots ondergronds omarmen
één diep, altoos verlangen
door te geven aan nieuw leven
helpen, leren, ondersteunen,
in elkaar grijpende systemen,
wortelend en ongezien
om te groeien, rijpen, evolueren,
processen die, als begrepen,
ons hart, ons hele wezen
alleen maar willen voeden, warmen.…
De pop
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 529 Ik ben een lege huls
Voed het
Houd van het
Laat het slapen
Tot in de eeuwigheid
Doe ermee wat je wilt
Geen stem, geen benul, wordt gevormd jouw hand
Voor jou
Een pop
Laat haar slapen
Mondje open
Oogjes dicht
Geen pijn
Geen pijn
Alleen in het duister
Doelloos.
Een lege huls…
Kleinbehuisden 1 januari
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 973 Zo vieren wij het nieuwe jaar
met een ren en duik naar elkaar
van het frigo toilet naar bed
naakt klappertandend van de kou
maar dat is slechts een moment
dan sluit het dons zich over ons
ontdekken we een lichaamslijn
die onze beide lijven
huiver strelend snijdt
voeden we ons met de illusie
van een even eeuwig zijn…
tijd
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 573 wagens opgeladen met tijd
gereed om uren en dagen mee te vullen
dusdanig rondvliegend
onbeweeglijk trillend
zij kennen geen pauzes en siësta’s
zij voeden het beeld
van elke gebeurtenis
lang verwacht als wijsneus
laat het zich rondrijden
in ruimtes van levendigheid
waar mensen haast geen tijd
meer voor elkaar hebben…
Vogels
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.012 Vogels voeden zich met veel,
verhalen van vroeger
verbinden zij met vandaag.…
Over en over
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 682 als een wilg op weg
naar winter
de bladeren zacht laten gaan
takken strak in de wind
nog even en het snoeimes
dringt tot aan de knot
er rest niets dan wachten
op herhaling
zal een zomer nog
de kleuren hervinden van toen
alles bloeide en vogelbekjes
voedden zich op de takkenschoot
de root scheen van goud
leven overleefde
de treurnis…