14811 resultaten.
Waar groen blauw kleurt
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 261 Waar groen blauw kleurt
geeft ruimte de lucht,
Mijn natuur
neemt de vlucht
Ik kom thuis
bij mezelf
en vind er rust…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Je weigert de strijd
gedicht
3.0 met 41 stemmen 16.753 Je weigert de strijd waar ik meester in ben:
in holle wegen, in struikgewas
besluipen, bespringen, met onbesliste uitslag.
Op open terrein daag je me uit,
overwint gemakkelijk en rust naast me uit
in vol vertrouwen.
-------------------------------
Uit: 'De harde kern', 1994.…
Gelukkig zijn
gedicht
3.0 met 61 stemmen 23.854 Gelukkig zijn; en niet weten waarom;
en soms naar buiten kijken
waar de lucht donkerder is dan de steen,
alleen een fabriekspijp nog donkerder afsteekt,
en bang en gelukkig zijn.
Een geluk dat geen raad weet;
men bekijkt een glas
met aandacht, er is een barst in
en lacht en wiegelt het hoofd
als een kindse oude vrouw
die een broodkorst van…
Je dacht met trots dat je mijn page was
gedicht
2.0 met 54 stemmen 20.719 Je dacht met trots dat je mijn page was.
Je hielp me in het zadel
toen ik uittrok, met alles toegerust.
'Nu is voor mij' dacht je
'de tijd gekomen om me klaar te maken.'
Je wist niet dat ik, toen de eerste heuvel
mij aan je blik onttrokken had,
de teugels al liet hangen aan de zadelknop.…
Dit is voor jou
gedicht
3.0 met 110 stemmen 28.683 Dit is voor jou; nu ik je niet meer spreken kan
nu ik je zoeken moet in sporen
je volgend op een afstand, steeds erop bedacht
mij niet te verraden -
spreek ik voor jou; al zul je het nooit weten.
Ik ben niet wanhopig, ik ben je niet onwaardig.
Ik heb een leven gevonden nu en hier.
Maar een leegte heerst, als een duizeling,
in de kringloop…
Waar heeft het me toe gebracht?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 243 Waar heeft het me naar toe gebracht?
Is het mijn bloed dat stollend door mijn aderen gaat,
Of is dat de kou die mij niet voelen laat.
Het gemis van God die er toch altijd is?
Wetend dat hij me nooit verlaat,
Vanwaar dan dat pijnlijke gemis?
Waar ben je Vader; riep Hij aan het kruis.
Zonder God ben ik zonder huis!
Wij begrepen elkaar toch eens…
dubbelportret
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 73 dubbelportret
mijn secundaire aard
belet mij onmiddellijk ervaren
van gezien, gehoord, gevoeld
pas later kom ik bij
hoe of wat
is binnengekomen
je beelden gaan er niet meer uit
dus dat zit wel goed
ik poog te zeggen
dat ik van beelden van mensen hou
die ze tonen zoals ze zijn
die zijn zoals ze zijn
dat ik van uitvergrote perfectie…
op eigen vleugels (tanka)
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 781 vol overgave
voeden zorgzame valken
hun dierbare grut
tot krachtige vleugels weer
boven het landschap zwieren…
twinkelaars
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 767 -kleine ode aan een trouwe vink-
als een vaste gast in onze tuin
begroet ik hem in zijn eigen taal
klinkt over en weer een vrolijk gefluit
van twee bevlogen twinkelaars…
Reiger
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 132 Met vleugels gespreid in de zon
gelijk een heer in zijn loden jas,
stond roerloos wachtend aan de plas
de blauwe reiger toen mijn dag begon.
Zijn wijds geopend vleugelpaar
vergaart het zonlicht op zijn buik,
als ook de bloesems in de vlierstruik
zich lavend aan het warme voorjaar.
Het riet dat golvend wisselt van klank
door wind soms hard…
klein zomers leed
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 178 de zomer leent zich
niet voor een
gedicht met diepgang
wat ik schrijf
blijft luchtig en heeft
weinig om het lijf
natuurlijk het is
het seizoen
hoor ik alom
maar voor de dichter
blijft het behelpen…
DE VOGELS
gedicht
3.0 met 73 stemmen 21.615 De vogels in het stedelijk luchtruim schrijven
een winterbrief aan de mensen in de straten.
Cirkelend op het witte blad van de hemel
zijn zij hun eigen letters, veren en kraakbeen.
Al hun zinnen beginnen met uitroeptekens.
De taal der vogels is vol gevleugelde woorden.
Weinigen kunnen hun kraaienpoten lezen.…
Vogelmeisje
gedicht
3.0 met 59 stemmen 17.610 Vroeg in de ochtend
ontmoette ik het vogelmeisje.
‘Waarom ben je zo bedroefd?’
vroeg ik aan haar of zij aan mij.
‘Omdat wie mij zoekt
komt als ik er niet ben
en schreeuwt en huilt
omdat ik niet te vinden ben;
ik kan het niet horen
en het maakt mij bedroefd.’
Neergelegd
staat het meisje op
(laat mij maar eerst
opstaan, ik ken de…
Meer dan stof alleen….
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 750 wortels naar een mensenkroon
en omkranst een waardig gezicht,
een blijk van verwondering over
natuur en de trek van vogels in
een laatste vlucht, dat is meer dan
stof alleen, een vertrek wat zich
verstilt in een moment van tijd,
herkent zich in een gerelativeerde
zucht en maakt een afscheid mild.…
stramien in sepiatoon
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 de dichter in hem
omgeven is door beeldschermen
met allerlei afbeeldingen
van natuur tot totaal random
waarmee hij zichzelf verwende
prikkels steken zijn hersenen
hij schrijft, hij dicht erover
en voltrekt zo weer een cirkel
of een driehoek of een ruitjespatroon
voor hem is het alledaags, bijzonder en gewoon
en niets is meer vanzelfsprekend…
licht ontvlambaar
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 525 Wonderlijk schoon van natuur,
dichterlijk vroom nogal obscuur.
Deze blik gunnen met brandende ogen,
dit hart verdunnen met veel onvermogen.
Wijs de weg nogmaals in de goede richting,
krijs je naam in het hiernamaals voor verlichting.
Raak mij lichtelijk aan als goed gebaar,
wraak mij dichterlijk als licht ontvlambaar.…
Wandeling
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 66 Wandeling
Een wandeling in de
natuur
kan je iets
prachtigs brengen.
Een vogel vloog met mij
mee.
Hij floot op zijn manier:
"mag ik een stukje
met je mee.?"
Mijn antwoord,
was: "natuurlijk,
ja heel graag zelfs."
Een wandeling in de
natuur,
kan in je leven iets
prachtigs brengen.…
VREEMDE VOGEL......
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 626 Ik ben
-eerlijk gezegd-
een vreemde vogel
Ik blaas
mezelf niet op
ben zelfs niet opgeblazen
Ik wil
ook niet langs
hemelen drijven dan wel razen
Ik heb
wel wat weg
van een felgekleurde kogel
Toch heb ik
een kop,ogen,snavel
kortom:'n gezicht
Deze dichter
heeft zelfs
over mij gedicht
Noemt mij:
een vreemde vogel
nog net…
De Natuur
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 312 De natuur, zo mooi,
Als een vogel zo vrij.
Ik kom in de natuur
En word gelijk weer blij.
Ik zie de Flora, ik zie de Fauna,
Zo mooi in de natuur.
Ik ben verwijderd van de drukte
Door een grote plantenmuur.
Er hangt bloesem in de bomen,
Er hopt een haasje vrolijk rond.
‘’Ik wil hier nooit meer weg!’’
Komt er uit mijn mond.…
Als een vogel zo vrij
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 46 De natuur is zo mooi.
Als een vogel zo vrij.
Ik kom in de natuur.
En word gelijk weer blij.
Ik zie de flora, ik zie de fauna.
Zo mooi in de natuur.
Ik ben verwijderd van de drukte
door een grote plantenmuur.
Er hangt bloesem in de bomen.
Er loopt een haasje vrolijk rond.
'ik wil hier nooit meer weg'
komt er uit mijn mond.…
Een vrije vogel zijn
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 138 Een vogel zie ik landen in de tuin.
Of zou het dalen zijn?
Hij doet dat omdat hij bij ons wil leren.
Wat wij met vallen en opstaan doen.
Zijn en onze natuur verkennen.
Daarna vervolgt hij gewoon zijn weg.
Zijn natuurlijke vrijheid tegemoet.
Op weg naar alle openheid.
Of zou dat stijgen zijn?…
Uitgesproken lente
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 241 sprekende verzen
zij las ze als kleurige bloemen
hij bracht ze als vlinders tot leven
luisterrijke klanken
als van zingende vogels
kunstvol bij elkaar gebracht
zo dichterlijk zacht
dwarrelde hoop
in allerliefste dromen voorbij
als een bloesemregen
rijkelijk florerend, echter
kwetsbaar als beginnend mei
* dichterlijke vrienden…
De natuur stelt nooit teleur
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 112 De natuur stelt nooit teleur.
De natuur belooft geen
onmogelijke dingen.
We weten dat als de mei
vogels weer gaan zingen
nieuwe lente kleuren zich
vermengen met een gekruide
aromatische geur.
De natuur stelt nooit teleur.
De natuur schenkt beelden in
waarheid.…
tussen de kruimels
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 134 Heen en weer
kerende sporen
dragen de onrust
van vogels mee
laten ze zich
door angst verjagen
of zullen ze
verder gaan
tussen de kruimels
als overlevenden
dichter bij de mens
gaan staan…
Pinksterpracht
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 41 In de vroege morgen op pad
in de natuur.
Ik vind de rust die ik
zoek,
genietend van de
zonnestralen aan de
lichtblauwe hemel.
Het is een genoegen om
in de vroege ochtend
veel vogels en andere
dieren te mogen
bewonderen.…
Meer dan stof alleen.….
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 73 de
diepste wortels van het talent
omkranst in een waardig gezicht,
een blijk van verwondering over
natuur en de trek van vogels in
een herhaalde vlucht, dat is meer dan
stof alleen, een vertrek wat zich
verstilt in een fleem van tijd, herkent
zich in een gerelativeerde laatste
zucht, maakt het afscheid mild en rijk.…
Solitair
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 472 Bovennatuurlijk natuurlijk. Maar dat
doet zelfs hij mij niet na.…