Alle inzendingen over voorbij

We hebben spijt, Het is voorbij.…

Glimlachend langs de zilvren ree Mijmert de Tijd voorbij.…

verbaasd kijk je me aan met je mooie bruine ogen zwijgend gekwetst een diepe zucht een traan het is voorbij al wil ik het zelf niet…

niet voorbij de rode lijn afstand om leven levend te houden terwijl het enkel levend wordt door dichterbij…

verkleurend noodlot stroomversnelling genomen voorbij de berenklauw eitjes in een kiezelnest uitgewaaierd voor het neusje van de zalm…

jij was er altijd altijd voor mij ik heb jou laten vallen toen was de liefde voorbij waarom was ik zo dom? dom dat ik jou vergat...…

Vechten kon ik niet meer Vechten had niks meer Vechten hielp niet meer, Nu dat het voorgoed voorbij is Doet me veel pijn Vechten voor relatie…

ik zie ze gaan ik voel ze zien af en aan niet veraf hier voorbij af en toe op en af zo nabij…

Ik hou van mijn hele leven, al zit ik in een dip want ’t leven, me ooit gegeven, is voorbij in een vingerknip.…

mij lijkt de tijd voorbij wanneer ik omhoog kijk tot een wankelend ogenblik men ogen voor het grenzeloze sluit…

voorbije mist regent uit de bomen wolkeloos is de hemel en ongelovig de fietser nattigheid is realteit en dringt door…

ik draag het licht altijd bij me kan niet zonder de schaduw mijn zicht het mooiste zwart voorbij aan kleuren ik ben rijk een vurig hart…

geboetseerd en voortgedreven door de noordenwind zeilde hij mijn raam voorbij te onrustig om te blijven verdween hij in het blauwe gat…

Passé zijn de hoge temperaturen voorbij is het open raam gedaan is het met de zomer: want de HERFST komt eraan!…

Leef in mij mijn liefde nergens leef je meer in mij ik ben de nacht voorbij nog komt de zon niet op ergens lach ik naar een etalagepop.…

(tanka) er was een vlinder in mijn bloemen bloeide hoop maar ze vloog voorbij toen de zon vergeten was haar vleugels te verwarmen…

Aan het einde van de week, heeft men me toegestuurd dat de week voorbij is!…

kind van mijn kind zoon van mijn dochter ik ben een ouwelul opa, leven voorbij maar in zijn ogen zie ik sterretjes…

Mijn ogen zullen blijven zoeken naar jou, omdat ik van je houd omdat ik je nog altijd mis, is het moeilijk te beseffen dat ons samenzijn voorbij is.…

Natuurlijk weet ik het wanneer de voorstelling voorbij is. Zo helder is het wel. Maar de kat hoe lang wil hij nog leven samen als er meer dan nu zou zijn.…

Als vogels in een volière twitteren wij erop los voorbij de ruimtelijke barrière in een vrolijke chaos.…

hoe indrukwekkend mee te deinen in je ademhaling voorbij het omheinde van hunker bevrijd toe te geven aan verleiding…

De tijd van dragen Is voorbij - de Rijpheid roept, De vliezen van Het voorjaar staan Op scheuren, De lente lokt…

met de zon op mijn rug stap ik over de brug in de nieuwe vallei naar de toekomst het onbekende pad de horizon voorbij…

De jaren kwamen en gingen aan het leven voorbij. De adolescentie in zijn jaren jaagt vastberaden op een samen ervaren. Het spelend leven dat geen zicht heeft op de bezwaren. De jaren kwamen en gingen aan het leven voorbij. De volwassenheid denkt in zekerheid en leeft in paren.…

Een laatste zucht en het is voorbij, zo ineens, ze dronk een koffie, met melk en suiker ook nog, heerlijk zoet zette het kopje neer, en zuchtte, pfff dat was lekker, dat was goed en ineens was het voorbij.…

kan het nooit meer terug draaien, wat voorbij is,is voorbij Het had jou niet dieper kunnen raken, en dat deed mij zo'n pijn Ik heb hier zeker van geleerd, ik wil voor altijd bij je zijn..!…

In hun barkassen en feloeken glijden ze aan mijn oog voorbij. De horizon kleurt karmijn en rimpelt nauwelijks na. 'Oh nee, rietmaaiers, daar toch niet! Om godswil niet mijn laatste nachtegaal het zwijgen opgelegd.' Feloeken en barkassen glijden ginds tegen de horizon voorbij, ver van mijn oog en hand. De Eufraat kleur bloedrood.…

Wanneer de stilte verbroken wordt Door de leegte er om heen En de koelte van een avondbries Als hete adem mijn gezicht beroert Weet ik de toekomst voorbij te zijn En terug te keren naar weleer Doch denkend aan die voorbije tijd Richt ik de smeekbede niet nog een keer Want als ik omzie naar de geleden tijd Al dat leed van miljoenen stervelingen…

Zij flitst voorbij de blik vooruit gericht een lichte vlek op weg naar school zij zet zich vast voor altijd op mijn netvlies brandend kleindochter lief zij mist mij niet zoals de zaken zijn zoals het hoort: zij weet mij hier volgende keer wanneer zij weer passeert ben ik verhuisd maak ik kwartier Ik ga voorbij de blik vooruit…