inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.845):

Rietmaaiers

In hun barkassen en feloeken glijden
ze aan mijn oog voorbij. De horizon
kleurt karmijn en rimpelt nauwelijks na.

'Oh nee, rietmaaiers, daar toch niet!
Om godswil niet mijn laatste nachtegaal
het zwijgen opgelegd.'

Feloeken en barkassen glijden ginds
tegen de horizon voorbij, ver van
mijn oog en hand. De Eufraat kleur bloedrood.

(Basra, herfst 1991)

---------------------------------------
uit: 'Vrede is eten met muziek', 2005

Schrijver: Wilfried Adams
Inzender: ws, 2 juni 2019


Geplaatst in de categorie: verdriet

2.0 met 71 stemmen aantal keer bekeken 33.999

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)