Alle inzendingen over voorbode

volstrekt en zonder eindig weten de adem van nu gulpt met sluimerbesef aan lichtjaren voorbij sporen van naamlozen beklijven met wildkrassen aan steile wanden toch, hemelgewelven krimpen tot kleine boeken, zijn in oogwenken gewist condens drijft af, vliedt en vlijt zich neer, teneinde aardse laagheid te raken strenge structuren, voorboden…

Fragiel geaderde scheurtjes.. nauwelijks te zien fluisteren zachte dreiging doch worden overzien In gevorderde wording eisen ze prompt plaats zoals de brutale krassen van een botte schaats Een wolk van stof ontsnapt uit grotere scheuren als voorbode van 't verval, dat staat te gebeuren Opgemerkt maar ongemoeid voltrekt verder lot rammelend…

Jij lente, jij vruchtbare seizoensdromer, zonnige voorbode van een straks veelbelovende zomer. Nabije woud, op de steile trotse bergwand, ontploft explosief in groen en bruinrode abondant. Smal riviertje, glanst kristalhelder altijd weer, drupt vlot zenuwachtig dansend naar het grote meer.…

als klein jochie uit de stad woonde ik vanaf mijn zevende tot bijna mij elfde levensjaar zeer tevreden en onbezorgd in een klein bergdorpje als de lente was begonnen vond je overal op de weilanden resten van de baard van Koning Winter sneeuwklokjes waren de voorbode van ‘s voorjaars volle bloemenpracht sleutelbloempjes, vergeet-mij-nietjes…

hand tekent de zon Een glimlach met parelwitte tanden De spanning die ik nog net verdragen kon De zee neemt zand en vuil van mens en dier En jaagt gewassen zand hoog op de stranden Zeepieren en garnalen gepikt door meeuwen Het lieve tafereel van dit moment duurt eeuwen De wolken komen de wind steekt op Warmte koelt met volle teugen Voorbode…

Ik zeg U spoedig komt het eind der tijden Het staat geschreven het is zonneklaar Wat de heer Dieleman beweert is waar Bekeert u of er volgt oneindig lijden Vind u dit snelsonnet wat al te zot Aha! U zit dus ook in het complot…

Of de maag die krimpt na de schrale oogst Visioenen van een korenzee Aren kriebelen mijn rug Prille halmen en nog verder, nog meer elders: een lijn van torens Zandkorrels waaien in mijn ogen, de voorbode van een plaag. Kruimels stillen de honger tijdens deze schemerige dagen.…

Maar elk hoogtepunt is ook een voorbode van het naderend einde. Wanneer na een loodzware, warme dag, de zon ter kimme neigt geeft de aarde de opgenomen warmte terug, om er de zwoele zomernachten mee te omlijsten. Zomernachten die weer zullen overgaan in allesoverheersende levende zomerdagen.…

slechter het genot van de vliegende draak en de heersende monsters die zich vertoonden op het eiland Patmos de zondvloed vernietigt en reinigt heel de wereld is de geest van Satans ondergang en het laatste oordeel over de mensheid wat de oude evangelist ziet zegevierende olijftak vredelievende regenboog boven de droge ark zijn voorboden…

noodoproep tegen verdwazing der megalomaniakale stikstofproducerende verstikkende productprocessen Die zonder eind of nooduitgang volstrekt tegennatuurlijke broeikaseffectverhogende moderne slavernijbedrijven onder China's stikstofdeken tot een beurskrachramkoers drijven De lucht- en ademhalingswegen zijn zonder groepsimmuniteit voorboden…

lekker in m´n vel maar al m'n woede, boosheid, frustratie en verdriet verlaten me Als ik de kerk verlaat voel ik me verlicht en verlost en blij Dankbaar kijk ik graag nog een keer om naar de Pauluskerk in Breukelen waar de schemer een sluier optrekt rondom dit multi-cultifunctionele kerkgebouw Ik voel de stilte van de avond als voorbode…

Aura en Zefyrus beid’ Speurend, dat hij was bereid, Als voorboden gingen zwieren, Beekskens, blaadren deden beven; Cupido haar volgde snel, Om spelen ’t gewoonlijk spel.…