inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 12.332):

Afscheid

De zon zoent zacht haar zijden buik
Haartjes trotseren de bikinilijn
De zwoele zee trekt voor mij
Golfjes in het dampend zand

Een strakke lijn door bruinwit branden
Een wuivende hand tekent de zon
Een glimlach met parelwitte tanden
De spanning die ik nog net verdragen kon

De zee neemt zand en vuil van mens en dier
En jaagt gewassen zand hoog op de stranden
Zeepieren en garnalen gepikt door meeuwen
Het lieve tafereel van dit moment duurt eeuwen

De wolken komen de wind steekt op
Warmte koelt met volle teugen
Voorbode van de herfst en wilde golven
Hand in hand zijn wij van teen tot top

Door waaiend zand bedolven
Geknepen ogen zien de golven
Wij zullen wachten tot de zon terstond
Ons tot de lente weer verwarmen komt

Schrijver: Rikus Kiers, 3 september 2006


Geplaatst in de categorie: afscheid

4.0 met 36 stemmen aantal keer bekeken 1.856

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Henk Knibbeler
Datum:
5 september 2006
Ik lees je zoals altijd met een oog voor het leven en de natuur. Prachtig werkstuk dit.
Naam:
Ivan Grud
Datum:
4 september 2006
Email:
borst22tisvcali.nl
Een schitterend gedicht, zo mooi lees je ze maar zelden.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)