3420 resultaten.
Pontificaal
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 72 ik verschoot
in het bos
waar bomen
hun stammen
ineens anders
kleurden en
perspectief in
een vreemd
licht overging
toch was ik
niet ontheemd
voelde me snel
thuis in het
tussenwortels leven
waar tot verbazing
nemen en geven
met heel ander
ogen werd bekeken
omhoogkijkend
verdwijnt de
vervreemding alsof
daar alle werelden
samen…
Verkenbaar
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 338 Het lijkt allemaal vreemd,
ideeën en wetten gespeend
van naam,onverstaanbaar,wie
zal weten hoe het er voorstaat,
vervreemd van sterren,een daglicht
dat in het avondrood opengaat,
in gezicht van goden die verdwijnen,
een overdaad van gestolen stilte, wat
zal er in een andere vorm verschijnen?…
Mood swings, just like the weather
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 599 Het komt misschien door het weer
Dan schijnt de zon, dan weer niet
Zo ook met mijn gevoelens elke keer
Dan ben ik happy, dan weer niet.
Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen
De wereld laten weten hoe blij ik ben
En al het moois in de wereld willen omarmen
Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen
dicht tegen je aan willen kruipen…
Vederlicht evenwicht
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 394 Verwissel me niet met een vreemde
die jouw hart slechts tijdelijk neemt
maar je wezen onberoerd laat
terwijl ik in gedachten meelijd
als vervreemding daarna toeslaat
Vermeng me niet met jaloezie
dat zwaar explosieve mengsel
slaat een gat in ons schilderij
dat treurig zijn verf laat vallen
naakt zonder inhoud achterblijft
Vederlicht…
Elvis stierf aan constipatie
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 283 In God's latrines
krijsen blondines
non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…
NIEUW
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 117 Teek it or leave zoiets!
Nieuwe bacteriën
vormen bedreigingen
voor ons bestaan
Weer zo’n vies beest zonder
tekenbevoegdheden
Rutte kom op man en
doe er wat aan!…
2 jaar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 64 niets is zo absoluut
zo zonder zonde
zonder
zo vervreemdend
in de kou…
De immigrant
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 206 Twee mannen mannen die hun weg vonden
in een nieuw ochtendland praten over
hun toekomst na al wat in de vreemde
door hen werd verpand. Twee mannen
vergeten soms heel even hun nuchtere
verstand, wanneer zij hun hart
voelen kloppen voor het moederland.
Twee mannen, zij overleden ergens in
een vervreemd land.…
Ondeelbare gedachten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 217 Het lijkt allemaal vreemd,
ideeën en wetten gespeend
van naam, ongrijpbaar, wie
zal weten hoe het er voorstaat,
vervreemd van sterren, daglicht
dat in het avondrood opengaat,
in gezicht van goden die verdwijnen,
overdaad in verholen stilte, vergaat
weer in een nieuwe vraag, hoe zal deze
in een andere vorm verschijnen?…
vluchtelingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 Ben je vluchteling
of ben je gelukzoeker
dat is de vraag
Hamlet dacht
aan zelfmoord
alleen daarom was het
'to be or not to be'
als je aan mij vraagt
of ik gelukzoeker ben
dan zeg ik ja
als je aan mij vraagt
of ik wil zijn of niet zijn
zeg ik
wil er zijn
'er' is een plaats
die tegen de dood is
grammatica van het…
Zandloper van wijlen een brouwer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 222 N or;
...... E r
... K linkt een
. E is; men vraagt
N iet geld maar recht.…
Anne
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.241 ik ken teveel talen
en dus herinner ik me je niet
mijn plebeïsch bereik mist
woorden voor oogvocht en okselgeuren
in de deuropening
nemen haarverlies en dwangneurose toe
vreemd sta ik
in het gordijn van deze ontzielde morgen
als een blinde heb ik
leren spreken van dier tot dier
ik leid net bestaan van
een open autovenster op de…
Brussel heeft nog niet gereageerd
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 356 Brussel heeft nog niet gereageerd,
hoorde ik
en een geheimzinnig lachje
maakte me tot vriend van mezelf
tot vriend van mezelf
mijn lippen die vlezig zijn
zo hun weg hebben gemaakt
onschuld uitdrijvend
als Bosnisch bloed
in beken
velen zijn, maar weinigen
fragmenten hopen nog op
heling en hereniging
broeders wisselen verder
chromosomen…
in weerwil
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 891 WOORDEN SPORADISCH UITGESTROOID
plots gaf zij een kreet, en allen getuigden
UIT MIJN HAND, LEEGLOPENDE LEKKE DOOS,
wij dit later, in het nieuwe korenveld;
ONDERHUIDS ZICH SPIEGELEND AAN DE WEKE
nooit meer hielden wij van geluid dat stapt
MAKKE WAND, IN DIERENVELLEN GEWIKKELD,
over je heen, als duizend ontpootte duizend-
ELKAAR OMHELZEND, IN…
In de metro
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 252 Een metro vol met mensen
starend voor zich uit
ieder zijn gedachten
kijkend door de ruit.
Elk een eigen leven
elk zijn eigen huis
met een ander streven
en een ander kruis.
Wat zijn jouw gedachten?
denk jij net als mij,
nog twee uurtjes wachten
dan is het weer voorbij?
Waar wil jij straks komen?
waar wil jij nu heen?
zal je samen…
Broekzak
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 77 Huis en haard voelen als
de twist van een dubbelspiraal.
’s Nachts buigt de horizon
onder het mom van een vreemde taal.
Het bekende is niet veel anders,
niet echt anders dan gewoon.
Toch is er een verschil,
iets ziet de kans schoon.
Om toe te slaan,
ongemerkt binnen te sluipen.…
Vreemdeling in vijfvoud
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 115 Door het open raam van de stenen tafel
zie ik contouren van jouw gezicht.
Mijn oogleden voelen zwaar
en ik zal blindheid uit mijn ogen verdrijven.
De ernst van de zaak is mij bekend,
tot nu toe ben ik niet voor zwaarte gezwicht.
Gaat het om de plaats van het onbekende
of heeft het gevondene nog geen plaats?
Mijn aanwezigheid voelt als bezwaar…
hoepelen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 79 middelpuntvliedend
zweef ik in cirkels
om me heen
als hoepels
dansend op de heupen
van een Hawaiaanse vahiné
hoe lang kan ik het nog houden,
eer de hoepels
vertragen
en uitgecirkeld
langs me afglijden
en de beweging sterft
op de vloer
als de hoepels lossen
valt het vat in duigen
wijn sijpelt al door de reten,
opgezogen door…
Besvestigen en vinden
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 94 Het zijn niet onze omstandigheden
in verleden of heden verdriet en pijn
die ons verloren gevoel bepalen
ik denk dat de vervreemding van ons zelf
de tol opeist die we zelf steeds betalen
daarom moeten we vastbesloten zijn
om ons nog meer aan elkaar te binden
onophoudelijk blijven zoeken in blijheid
wederkerig steeds ontdekken
bevestigen…
Najaarsbericht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 46 Verlicht mij niet van een gedicht
Langs de einder tot de nerven
In de deur van het gesticht
Spreekt het geheel in scherven
Soms verdenk ik mij binnen
Men spelt daar de tijd
Tot vermaak van zinnen
Vonkt extase en beurtelings spijt
Een haveloos hart als hete radiator
Jaagt meer dan lucht in stelling
Zo ziet mijn radeloze commentator
Elke…
Kinderen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 79 Kinderstemmen echoën de eeuwen aan elkaar.
Een zoet gebaar, het verre verleden door de muren vertaald.
Ze blijven gekweld roepen door de schaduwen tussen de muren.
Niemand die ze horen kan,ingehaald door de tand des tijd.
Maar ik hoor ze roepen, ik hoor ze gillen
Hulpeloos staar ik met slappe armen en een leeg gezicht.
Ik staar in de schaduw van…
Tour de pays d'or
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 56 une cratte
de bière
Entre le pays d'or et mont
vent où
Ça va?…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
11=12
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 395 voelen
alsof
als tijd verstilt
en jij en ik
vervreemd
in elkaars ogen
zien
alsof
het onmogelijke
echt bestaat
beslaat
onze blik
zoemen de
rozen
rode
in ons hoofd
alsof
tijd
tussen ons
niet was
en wij alleen
maar zijn
omdat
ik denk
dat ik
bij jou ben
en jij
bij mij
als wij
eigenlijk
als vreemden
bij elkaar zijn…
Het lelijke jonge eendje
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 327 Ik was al vroeg
een vreemde eend in de bijt.
Ik hoorde niks, hoorde ook
nergens bij...nog steeds versta
ik de klanken van de mensen niet...
vervreemd als ik ben geraakt
van de rest?
Waarom God? Waarom ik, zo...
Een lelijke eend
die tóch zwaan wordt
en daar moeite mee heeft:
verlies brengt mij terug
tot mijn beperking..…
Staccato applaus
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 121 begeleidde hun adem
in ontspanning en lach
als gesynchroniseerde
emotie met staccato applaus
hij gaf hen zijn
hart hand en hoed om
hun zorgen te verlichten
zelfs door even
van zichzelf vervreemd
te raken in relatie met
een uiterst merkwaardige
vrijwel onbekende tegenpartij…
vriendschap
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 324 twee werelden één
veelkleurigheid van de mens
gaan in elkaar op
feest in open lucht
eindeloze vervreemding
dichtbij gescheiden
kleurrijke banden
spatten als druppels van licht
draaikolk van vriendschap…
Niet zo heel lang
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 92 Niet zo heel lang duurde het
Voor ik van de wereld
Vervreemdde -
Dat ik ook van mijzelf
Vervreemdde, mezelf
Uitsluitend nog zag als
Vreemdeling die zijn leven
Als een oud laken
Met vlekken en scheuren
Op een hoop zag vallen,
Als een man waarmee
Moeilijk te leven was,
Heeft wat meer tijd
In beslag genomen -
Nu is het zover…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…