Ondeelbare gedachten
Het lijkt allemaal vreemd,
ideeën en wetten gespeend
van naam, ongrijpbaar, wie
zal weten hoe het er voorstaat,
vervreemd van sterren, daglicht
dat in het avondrood opengaat,
in gezicht van goden die verdwijnen,
overdaad in verholen stilte, vergaat
weer in een nieuwe vraag, hoe zal deze
in een andere vorm verschijnen?
De tijdelijkheid van het gerijpte gras,
bloot te staan aan ondeelbare gedachten,
levend wit wat eerder groen blozend was,
de plaggen zijn nog vers en onvolmaakt,
als de doden zijn geborgen, voor ons
zelf te zorgen in een niet volmaakte dag.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 17 december 2010
Geplaatst in de categorie: filosofie