Alle inzendingen over waar wil je zijn

Waar ik zoek met gesloten ogen ben je een schaduw van woorden en is de leegte een sleutel die ik ruilen wil waar ik ben en waar ik blijf zoeken. Langzaam opent de zwijgende tijd mijn ogen die willen blijven dromen en ruilen. Maar niemand wil de sleutel die eenzaam maakt.…

schrijf geen waanzin over mijn woorden heen of waar de wind zal zijn wanneer alle richtingen verdwijnen het huis bloedt nog steeds uit linker en rechtermondhoek veegt de vloer rood in de kamer waar ik nooit meer kom misschien had je het weten anders verwacht maar achter in de sneeuw waar de wind een huid krijgt staat het kind…

Er zwerft een reiziger door mijn hart niet wetend of hij hier dan 'wel' wil blijven Er zwerft een reiziger door mijn hart, hij maakt om de seconde een uitstapje, zo dwars door mijn hoofd Er zwerft een reiziger door mijn hart waar in de ruimte veel te klein, om als geboren reiziger een ware reiziger te kunnen zijn Lieve ware reiziger ik weet…

waar het opnieuw niet is wat het lijkt.…

Vandaag is hier, waar ik me nu bevind. Hier is de plaats, waar ik gedichten heb geschreven, die ik nog altijd schrijf. Vandaag is de plaats, waar ik nadenk over gisteren en morgen. Over gedachten die ik overweeg. Over liefde die ik vind en zoek. Over zorgen en verdriet. Over illusies die ik koester.…

waar geen pad meer is om er te komen waar geen hek is, geen grens waar alles open ligt, leeg zonder een begin van ergens heengaan De gordijnen kieren haar hemd valt open en haar lichaam voelt een aanwezigheid iets dat gaat gebeuren…

Omarm mijn huis mijn paard mijn hond wat zal ik doen als jij er niet meer bent Waar zal ik slapen Hoe zal ik rijden Wat zal ik jagen Waar kan ik naar toe zonder mijn zo gretige snelle rijdier Hoe zal ik weten waar het gevaar of een schat ligt in het dichte struikgewas als Body mijn goede slimme hond dood is Hoe zal het zijn…

waar ga je heen, vroeg ik haar nog.…

overal waar geschuimd wordt de meissies wel wat willen met een gozer in hun plooien komt hij om voos te klooien ja daar gaat de schuifmaat los lekker plagen en dan pieken effies paaien en dan schuiven schuiven midden in het bos ojo overal waar het feest wordt waar dames nog fatsoen kennen voor een maatje om te trouwen komt hij de boel…

wij samenkomen Waar ik de beloning krijg Voor m’n stoutste gedachten, lieverd)…

God is een geluid dat overal komt, klinkend -- waar er ruimte is.…

Ik lees dat ergens een verpleeghuis is Waar men het manvolk manueel bevredigt. De ballen worden wekelijks geledigd, Om daar te zijn is een belevenis. En plots wordt dan "Meer handen aan het bed" In een heel ander perspectief gezet.…

stil eens hoor ik daar de stilte hoor ik de stilte die ons ontstolen is die ons de ruimte gaf om te bezinnen hoor ik de stilte ronddolen de stilte van ooit uit den beginne die ik nu mis hoor ik die stilte op zoek naar een plek waar ze zich kan verholen of droom ik haar slechts voor ons te kunnen winnen door simpel opnieuw te beginnen…

namen je mee weer naderhand Die straat waar jij ooit bent geboren in een huis achter de toren in die buurt waar ooit een krijtje op die stoep het leven vrat en waar je soms je knie bezeerde in het spelen dat je leerde ach mijn kind ik weet nog goed hoe ik hier aan jouw wiegje zat…

jij ook gaat heb ik een droom en laat die droom waar zijn waarheid zijn hier en nu !…

als daders Daar waar de Dood zowel vriend als vijand gegeten heeft…

in poëzie van hou We bleven staan op zwart basalt waar we de golfbrekers hoorden En we dwaalden met ons ogen voorbij zingend vliegertouw Tot waar de zee geen zee meer was maar slechts een dwaallicht van het noorden Als de zeemeeuw die het wist waar oceaan beginnen zou…

Het is waar, mijn beste, ik kan niet anders zeggen, het is waar als de waarheid de weg en het leven…

Dat is inmiddels lek als een vergiet, ik weet waar Abraham de mosterd haalt maar ik vergeet steeds weer waar hij die liet.…

Om mijn oud woonhuis peppels staan "mijn lief, mijn lief, o waar gebleven" een smalle laan van natte blaren, het vallen komt. Het regent, regent eender te horen "mijn lief, mijn lief, o waar gebleven" en altijd door en de treuren uit, de wind verstomt.…

soms wil ik de wereld wel eens kunnen bevriezen en kijken waarom we allemaal zoveel verliezen, waar het fout gegaan is, duizende jaren geleden, of sterker nog..waar het ons gaat brengen in het heden! waar bidden wij mensen nog voor? voor vrede, rijkdom en geluk ga zo maar door ik zal menig mens met deze opmerking wel prikken...…

waar ik in beland ben Een spinnenweb waar ik in vast zit Dus jij bent de spin die mij opeet Om daarna te zeggen dat je mij hebt bevrijd Ik probeer jouw wonden die je met je taal hebt gecreëerd te helen Misschien is weggaan bij jou al een feit…

krachtig medicijn Dan komt de ommekeer: Waar dwaze lieden aan de horizon vervagen waar het vloedrijke water terugstroomt binnen de grenzen van al het mogelijke wijs ik naar de pijn als naar een verdwijnende stip...…

bevinden Het is waar mijn hart klopt Gedachten zijn uitgedaagd Waar gevoel wint in deze twist Gedachten en gevoel Verleden en tegenwoordige tijd Ik dans overal met jou nu op dit moment…

vallei waar zij zichzelf kwijtraken uit brandende putten klinkt gekrijs van kinderen die worden verkracht en vermoord en nog is het einde niet er is geen weg meer waar men kan terugvallen op hun god omdat die alles heeft losgelaten ogenschijnlijk lijkt alles zo vredig maar er is geen ruimen meer aan….…

Ken je het land waar niemand luistert? waar ogen niet zien, het verstand verduistert ken je het land, waar de liefde loos is?…

venijn Waar is dat land waar wij geluk zullen leren Verdriet zijn intrede nooit heeft gedaan Geen kwade macht ons zal kunnen deren Breng mij naar het doel van het bestaan…

, de liefde op de gezichten van onbekenden waar ik steeds weer naar kijk of een tekening van een uitje met zijn drieën op de fiets We bewaren het allemaal ergens binnenin ons, in de wereld die we zelf gebouwd hebben en waar we ons beter thuis voelen dan waar dan ook…

Steeds maar weer lopende in cirkels, in dat doolhof waar geen eind aan komt en waar het begin van zoek is; verdwaald in het doolhof van eenzaamheid. Koortsachtig zoekende naar een uitweg, een zij-route of rustplaats ... maar niets van dit blijkt te bestaan daar, daar waar ik ben, helemaal alleen.…

laat mij in je slapen vannacht waar ik in je adem rust en me geef waar ik geen antwoord weeg op witte muren of letters verzameld in de lucht wil je in me wonen morgen waar je innige stilte spreekt met geen enkel onbeduidend woord of zinnen over Liefde zelfs niet over een zuivere dood mag ik zijn vederlicht voltooien wat nooit…