Alle inzendingen over waarheden

'Ik geloof' en 'Ik heb een droom' zijn beroemde woorden Achterhaald nu er zoveel meer geloven zijn zoveel meer waarheden om bij weg te dromen van de werkelijkheid die niet meer te raden is maar onontkoombaar is wat ze is, je moet het ermee doen, je zou het ermee moeten doen maar liever verpak je haar in lichtechte lievelingskleuren…

Kwam de waarheid maar naar boven, kwam de waarheid maar aan het licht, kwam de waarheid maar ter sprake, die alles juist belicht, vanuit het juiste perspectief, waarheid, kom.…

voorbijschiet De plek die hij heeft afgesproken Is nog stil en verlaten Zittend kijkt hij om zich heen De oogkleppen onverwacht verdwenen Louter is de natuur Dan kruisen blikken elkaar Zij versnelt haar pas Bij het treffen tussen het gras Stopt het lied Een vogel kijkt geïnteresseerd naar beneden Moeilijk zijn de eerste woorden van de waarheid…

Kon ik maar zeggen, wat ik je zeggen moest. Kon ik maar laten voelen, wat ik voel. Kon ik maar vragen, al die vragen die ik me stel. Kon ik je maar even mijn ziel laten zien. Maar helaas durf ik het niet, Wil niet dat je de pijn ziet. Verbijt elke dag stil mijn verdriet, Hopend dat niemand het ziet.…

Soms kan de waarheid, beter niet verteld, maar wanneer we moéten liegen, is 't bijzonder slecht gesteld. Wanneer liegen betekent, dat vriendschap in takt blijft, waar kies je dan voor? Ik verdraai dan de waarheid, een héél klein beetje want anders weet ik het ook niet meer hoor!…

De juiste waarheid heb ik gevonden, ik laat haar nooit meer gaan Een oud proces heb ik ontbonden, hoe wezenlijk anders is nu mijn bestaan Mijn hart klopt door, zoals altijd, mijn adem beroert het leven Ik voel me vrij, niets dat ik vermijd, het voelt goed om mezelf te vergeven Hoe kan dit verdriet toch zo bijzonder zijn, soms maakt pijn…

De waarheid, Een eeuwige steek in het mensenhart, Die altijd terugkeert in het leven, En al kloppende het leven leidt. Met leugens het leven vergeten, Ontkenning leidt tot zekerheid. Het leven zal de waarheid behouden, Terwijl leugens de mens doen bestaan, De wereld zal leugens ontnemen, Door de waarheid te laten vergaan.…

kolkend probeerde een bres in de muur te slaan om zo in alle gluiperigheid ongezien de dodelijke steek in de rug te forceren waar graniet en basalt in de schepping hun bals hebben gespeeld zijn de sterktes van voorwereldlijke kracht in verbinding met de rechtschapenheid van boven en het vaste geloven diep van binnen dat altijd de waarheid…

Gevangen web van woorden op het ritme van jouw stem weven draden een spinsel tranen ogen naar het licht de dolgedraaide klinkers gooien letters op het vuur zelfs vechten in het duister neemt mijn nacht van werklijkheid schud mij en maak mij lichter neem onbevreesd mijn adem wis gedachten in mijn geest laat de pijn mijn waarheid zijn…

Dingen als dromen vernomen klinken helder in mijn geest nu wil ik elke dag voorkomen dat wat ik ben geweest. Dikke lakens losgewoeld om nooit meer te herstellen nu met verlangens overspoeld mag ik weer mooi vertellen.…

Vaarwel, zo als zo vaak en weer gaat ze verdwijnen in woorden waar in waarde maar waar in haar? Vaarwel, zoals zo velen het was me een genoegen…

Suizen in mijn oren Bonken in mijn hoofd M'n zelfrespect verloren? Nooit in mijzelf geloofd!…

Bestaat er wel een waarheid of voeren we altijd dezelfde strijd tussen datgene wat we voelen en hetgeen we niet bedoelen Is het om die ene leugen dat mensen niet deugen of is het dát wat we niet willen weten maar toch niet kunnen vergeten Zijn het jouw oren die het verschil niet kunnen horen of zijn het de woorden uit míjn mond die…

Je weet wat je wilt Je weet wat je voelt Je wil het hem vertellen Maar weet hij wat jij bedoelt? Je weet wat je wil krijgen Je verwacht het al zo lang Dan sta je weer met lege handen Het wachten maakt je bang Je moet slikken en bedenken Want de woorden raak je kwijt En als je ze eindelijk hebt uitgesproken Krijg je misschien wel spijt…

zijn verbaasde ogen keken mij doordringend aan wij hadden hem belogen over Sint Nicolaas’ bestaan zijn hersentjes verwerkten de informatie traag maalden en bewerkten een te verwachten vraag “de Kerstman en de Paashaas zijn beiden een verklede vent dat geldt dus ook voor Sinterklaas papa . . ., ben jij wel wie je bent?”…

pittige totaal onverwachte donderslag natuurlijk deden geluidsgolven iets met de lucht zij geurde anders wat chemisch na een stevige bui door ionisatie van zuurstof met krakende bliksem toch bleek schrik voor donderbuien meer uit overgeleverde verhalen te komen waarbij horrorachtige variaties uit decennia lang geleden naar waarheid…

Ter Waarheid streeft mijn twijfelend gedacht, ter Waarheid streeft mijn rusteloze ziel, ter Waarheid wille ik steeds met al mijn krachten, ter Waarheid, bron van balsemende vrede.…

de waarheid, zult u vragen dat is gemeen u wilt zich beklagen laten we wel wezen heeft u het altijd bij het rechte eind dat moet ik vrezen of is uw aard zeer verfijnd ook al ga ik recht door zee dan is nog niet gezegd dat dit recht doet aan mijn wel en wee immers in de kennis die ik openbaar waarbij ik mijn uiterste best doe…

waar is de waarheid nog wel sneller dan de leugen als dronkenen en kinderen hem ook niet meer spreken en daar het oog van de naald verstopt in de hooiberg de weg niet meer ziet zoek ik vruchteloos in het doolhof naar de vuren die de rook veroorzaken en stel ik me tevreden met een half ei terwijl ik in troebel water naar de nagels…

Het uur van de waarheid. Wanneer, waar, waarom? Dat is de veelgestelde onbeantwoorde vraag. Wanneer brengt taal klaarheid? En niet woorden zoals waarom, met het ontwijkende antwoord, daarom. Wanneer is liefde, geluk en blijheid en niet in strijd met de werkelijkheid, omdat wij het aaneen breien, door de onduidelijkheid van onze taal.…

In de kilte van de wind der waarheid ontwaakt de bittere realisatie dat jij inderdaad niet meer bent dan een fluistering gedragen op de vleugels van een droom; een leugen verkleed als belofte.…

de waarheid is wat niet wordt opgeschreven je schetst een beeld dat nooit geheel voldoet zoals wel vaker voorkomt in het leven men merkt het wel maar een ieder vindt 't goed je schrijft een vers met een verkeerde pen terwijl je vals wat schuine liedjes zingt maakt wat muziek in vrolijke akkoorden ondanks dat droefheid jou steevast omringt…

Wat is de waarheid mij waard, wanneer ik deze niet wil horen, omdat mij het verdriet niet werd bespaard, nog voordat ik je had verloren... Wat heeft mijn liefde voor nut, wanneer deze niet meer wordt ontvangen, zet mezelf alleen nog maar voor schut met dit belachelijke verlangen...…

Al is de waarheid nog zo hard Het Blijft altijd de waarheid Al doet de waarheid zo veel pijn De waarheid zal geen leugen zijn De waarheid zal de waarheid zijn Zo als een leugen een leugen blijft Al is de waarheid niet zo fijn Een leugen doet later pijn Voor een gelukkig leven Moet een mens de waarheid spreken…

de reden van het lijden is het leiden van de rede…

Neem de waarheid half, deel dat door vier en dan nog geloof je te veel.…

nooit was de waarheid ver weg, maar jouw ogen deden mij verdwalen, de weg naar jouw leugens heb ik eindelijk gevonden, dus de waarheid zal ik op jou verhalen.…

Ik ben DE WAARHEID. Maar helaas ik besta niet meer. Ik besta niet meer sinds mens en eigen mening. Er is wel waarheid maar ach de kunst is het niet het hebben maar het vinden daarvan.…

de regels worden, steeds weer, aangepast de elite laat ons een stem en past daarna het beleid aan de staat laat ons begaan en lacht vervolgens in de vuist verdeel en heers geef het volk brood en spelen alles is voorgeschoteld, de heerser weet wat goed voor u is en dat is de waarheid…

de pure waarheid jouw warme omhelzingen doen mij verkleuren…