15147 resultaten.
Ganzentrek
gedicht
2.0 met 39 stemmen 11.717 Het is tijd, we gaan op reis
We verzamelen ons, we zijn met velen
Vraag niet waarom, waarheen, hoe lang
We volgen een innerlijke drang
Vleugel aan vleugel
schrijven wij
luid gakkend in gelijke vlucht
de laatste letters van het alfabet
in de grijze novemberlucht
---------------------------------
uit: 'Gek van liefde', 2008.…
Ik zou je willen zeggen
hartenkreet
4.0 met 61 stemmen 4.819 “Maak ik je gelukkig,
is er wel een WIJ?”
Ik zou je willen vragen,
hoeveel je om me geeft.
Of je het gevoel hebt,
dat je zonder mij niet hebt geleefd.
Ik zou je willen vragen,
…voel jij “houden van?”.
Ik zou het willen vragen,
maar ik weet dat het niet kan!
Want jij kan mij niet zeggen,
wat je gevoelens zijn voor mij.…
mailen
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 3.350 Elke dag eventjes maar
dan praat ze tegen mij
en ik tegen haar,
zij en ik zijn gewoon wij.
We kennen elkaar
van het dagelijks mailen,
en een dag niet gezien,
wat zou er aan schelen?
Zo is er een vriendschap
voorzichtig opgebouwd,
en het is voor ons beide
al heel erg vertrouwd.
we sluiten dan af met;
veel liefs en tot morgen.…
mijn begin mijn einde
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.358 dit is de dag
de middag
tussen januari en februarie
een rustpunt
een moment
ik weet dar er
duisterheid kleeft
een spanningsveld
een krachtmeting
dit is de dag
de middag
weg rustpunt
weg dat moment
want zonder dat
moment
geen vreugde
geen fijn zijn
geen moment
van daar
geen moment
van zijn
zal er...…
Wij hebben alles nog tegoed
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.168 tellen dagen dichter
bij, dat ene zekere weten,
de kalender wordt dan
strepenvrij, gemiste uren
worden vergeten
de storm die van binnen
woedt, laat ongesproken
woorden verwaaien tot
krachtige akkoorden,
wij hebben alles
nog tegoed…
wij alleen samen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.042 Bladeren vallen voor ons
versieren het pad waarover wij dwalen
herfstkleuren lichten op met de zon
wij lichten op met de laatste zonnestralen
de laatste regenbui van vandaag
heeft regendruppels achtergelaten
glinsterende bladeren
alsof belegd met kleine karaten
zingende stilte om ons heen
het zuiverste geluid dat bestaat
alleen de wind…
Wij
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 1.949 Zij aan zij
jij en ik
werden wij.…
alles past
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 167 niet waar eindig ik
waar begin jij
maar ongedeeld wij
ik jou vast
en jij mij
jij mijn rust
ik die van jou
jij die mij kust
ik ook van jou
die ene hand daar
onze ogen voor elkaar
perfecte glimlach
nacht ochtend
dag
je haar
je adem
je zuchten
je handen
houden vast
mijn Waar
mijn bodem
mijn luchten
mijn branden
alles…
wij
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 845 warrige stegen
waar schaduw
om yoghurt honing en noten vroeg
en altijd wel een plek
waar het zacht was en zoet
en wij…
Profeten
netgedicht
4.0 met 46 stemmen 575 Is het in de mist
mystiek van verleden
onbewust `t heden
waar wij liefdevol
profeten weten
klein groot
man vrouw
zonder vooroordelen
mistig verleden
onverschillig weggegeven.…
Wij
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 629 Zeg schat, als ik nu eens in de relatie
Het woordje 'ik' vervangen zou door 'wij'
Word jij dan weer wat aardiger voor mij
En dat ik je dan niet zo vaak meer kwaad zie
Daar trap je dus niet .., da's jóuw conclusie
IK weet alweer genoeg..WIJ hebben ruzie!…
Wij samen
hartenkreet
4.0 met 30 stemmen 5.089 nerveuze ontmoeting, begroeting
beginnen, beminnen
verkennen, verwennen
omarmen, verwarmen
ontroeren, ontvoeren
strelen, bespelen,
vurig, ongedurig
kussen, blussen
lustig, onrustige
hartstocht;
Wij samen.…
ledig
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 221 we zijn verstild
raken elkaars hart niet aan
verklaren liefde, vrijheid, boterletters
tot de maan weer anders schijnt
in de nacht verdwijnt wat angst
om ’s morgens lichter te verkleuren
fluister ik
een zachte lach…
nescio
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 30 onder de paarse lucht
verbrokkelen torens
jammeren stemmen
op gebarsten aarde
splijten huizen
in het matte maanlicht
vertrekken goden
in doodse stilte
wie zijn wij
mensen?…
Wij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 134 hand in hand samen op weg
die we nog niet hadden afgelegd
in dit leven
Je kan nog zoveel geven.
Verdwalen we in het bos
met de maan als sterrenstof
om ons heen dwarrelend
verzengend neerstrijkend
onze liefde laten blijken..
blijf ik je liefhebben tot het eeuwige…
Huivering
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.080 Weet jij waar vandaan
Wij kwamen en waarheen wij gaan?
Neen? Nu, wat heeft dan blijven nood?
Ik breng je geen geluk, ik kom
Alleen vergeten in je schoot,
Moe van het reizen naar de dood
Die nader komt als ik niet kom.
Het vuur krimpt onder dunne korst,
Nauw sluit de kou van het heelal
Rondom de wereld, sluipt in elk dal.…
prooi
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 232 zij die geen dromen vangen
verstrikt in het web
van de werkelijkheid raken
waarheen
wanneer een spin nadert
een woordenskelet achterlaat
brandend in de keel van de nacht
zeg me
waarheen zij moeten
zij die nooit over blauwe luchten praten
maar vanuit de donkere schemering zoemen
met brekende schouders en de in flarden
hangende…
- Zomerwind -
hartenkreet
4.0 met 37 stemmen 775 Ach, waarheen wenk jij mij, jij scherpe zomerwind,
Jij fluistert en suist, heb je mij ooit gekend?
Wind, wind, waarheen draag je mij,
hoe volg ik het beste jouw sporen?
Ach, lieve hete oosterse zomerwind
blaas niet te hard aan mijn hoofd en mijn oren.…
Veel te veel grijs
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 82 wij altijd
konden vluchten
als de wereld ons
overweldigde met
veel te veel grijs…
voor herfstgeliefden
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 509 kijk dan, liefste
niets is geweest;
wij zullen in deze duisternis
het leven erven…
WAARHEEN, WAARHEEN? WAARTOE, WAARTOE?
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.301 Waarheen, waarheen? Waartoe, waartoe?
De witte wind holt vast vooraan.
Het is geen gaan,
maar jagen dat ik doe.
De schaduwen dansen voor mij uit,
en wil ik wel, of wil ik niet,
een ruisend lied
wordt spelende mijn buit.
De vrije wereld zwerf ik door,
door hei en wei, langs kant en kust,
en tril van lust
als ik een jager hoor.…
gevangenis...levenslang
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 232 Maar naar wie, waarheen, waartoe
leidt dan de weg die ik mag gaan?…
hermafrodiet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 145 klein onderkruipsel
laat slijmerig spoor achter
waarheen het ook gaat…
Beelden
netgedicht
3.0 met 156 stemmen 61 verhalen in beelden
die wij konden delen…
Onze paradijzen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 69 ik ga mee
met de mensen
volg het bewegen
weet niet waarheen
zie spanning
in hun ogen
voel de drive
waarmee ze lopen
hoor de stemmen
maar versta ze niet
ken de tonen van
hun eenheidslied
ze zijn op weg
met duizenden
in een cadans
die doet huiveren
ook zij
willen leven
net als wij
in weelde baden
maar de grenzen
zijn gesloten…
Die avond
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.719 de pijp joeg een haardos van vlammen en vonken de lucht in
de huizen waren gaten waarin nijdig knetterend oranjerode
spoken dansten niet stilstaan lopen lopen waarheen waarheen
niet weten waarheen
die avond dat mijn moeder zei wees maar bang wim wees maar
bang
-----------------------------------------
uit: Wat we hadden en wat niet',…
Wolken
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 468 Wolken drijven vloeiend
Langs de blauwe lucht
Niet wetend waarheen
Wolken samen of alleen
Gedreven door de wind
Wolken als plukjes watten
Rafelen ze zich uiteen
En pakken ook weer samen
Het spel van de wolken
Niet wetend waarheen
Wolken ver langs de lucht
Donker kunnen zij verschijnen
De aarde wordt zwart gekleurd
Het moment van verlatenheid…
Onttovering
poëzie
4.0 met 9 stemmen 1.543 .-
Onze Oudren waren niet als wij; - hun vrome scharen
Gewonnen troost in smart uit heilge Bijbelblaren
En laafden zieledorst met englenmelodij.
Wij hebben ‘t diepst geheim der dingen willen weten,
Als Adam van de boom der wetenschap gegeten…
Waarheen is nu Geloof en Kunst en Poëzij?…
Niemandsland wordt iemands land
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 112 Thuishaven
van waaruit wij
in vreugde vertrekken.
Om in
vrede
thuis te komen…
Waarheen, ontaard gemoed, waarheen?
poëzie
3.0 met 2 stemmen 1.196 X.
Dus blind en bloot van alle rêen,
Dat gij uzelf, wel eer zo vrij,
Steekt in dees malle slavernij?
Wat gaat mijn domme ogen aan,
Haar eigen Meester te verraen;
Een weg te banen, ten verderf;
Te maken dat ik levend sterf?
Door u, helaas! werd ik gewaar,
Wat holle golven van gevaar,
Wat baren van verdriet en wee
Daar bruisen…