Alle inzendingen over wandeling OR lopen OR bomen

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

“Wandeling” Ik loop ik wandel het zandpad slingert de oneindige horizon Ik loop ik wandel omlijnd door stilte haar stem verloren Ik schreeuw ik fluister ik roep ik luister De stilte zwijgt vertelt niets meer en de wind,… waait het antwoord van mij heen!…

kom, laat ons wandelen in de stilte van het bos waar bomen zielsrust druipen zwijgen zelfontmoeting is even geen verwachtingen geen ruis van tijd en ego maar lopen over oergrond waar licht een nieuwe taal schept.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

park met z'n scheve bomen door de stad…

Wandel ik over straat. Ik loop op mijn gemak. En niets dat mij ontgaat. Iedereen raast mij voorbij. Druk met de dingen van de dag. Kijkend naar hen voel ik mij vrij. En blij dat ik iets langzamer lopen mag. Want ik wandel als een slak. Ik kijk om mij heen en geniet. Ik wandel op mij gemak.…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

ik loop en wandel over de brug onder mij is niks dan duize- ligheid.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Alles is blad en tak en dak geworden er is geen uitzicht bomen wandelen niet meer…

Dit jaar weer geen boom maar lekker veel wandelen in het blije bos…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Wandel onder grote groene bomen, ruik het vocht van het natte gras. Voel op mijn schouders de zon opkomen, het wordt vandaag een dag voor het terras. Alleen blijf ik verder lopen, alleen blijf ik verder gaan. Blijf van binnen stilletjes hopen, dat ik je ergens ook in je eentje zie staan.…

Het begon met een wandeling het lopen over een bladertapijt daarna de bomen en het woud hoe sporen kenbaar werden Een rots in de schaduw in zich de warmte van de zon op de zuidelijke helling het ruisen van een waterval Het hart pompte het bloed water stroomde omlaag steen trilde van atomen ronddraaiend om een kern Ik heb…

Moet je eens proberen Wandelend te recreëren! Goed voor lijf en leden Je bloeddruk naar beneden Het zal je enthousiasmeren. Wat, …. lopen? Wadlopen.…

een wandeling in de zomer met de zon in je haar zoele warme wind die ruist door bomen zal het er nog van komen dit jaar ?…

Naar nú blijkt, loop ik tóch weer uit de pas. Ik dacht oprecht dat ik goed bezig was, Loop liever achteruit, dat is een zegen. En loop vooruit, maar dat is dus een ding, Trouw maak ik elke week een wandeling, Het is noodzakelijk om te bewegen,…

Wandelend over een verlaten kronkelpaadje Slingerend langs knoestige bomen Loop ik vergezeld door zilver maanlicht Zomaar wat te dagdromen Kijkend omhoog, naar de witte magische bol Voel ik inwendig de lol Om een diepe wens te uiten Een wens die een vorm van creativiteit laat ontspruiten Overvallen door een gevoel zeer frappant Lijkt het alsof…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Wandelen op het strand, schoenen vol met zand, lopen in het bos, voeten vol met mos, glijden over water, zórgen zijn voor later...…

Nu de elzenproppen vallen de bruine beukennoten open barsten en de kastanjes zich rijpen aan de bomen kan men heerlijk genieten van een wandeling door het bos.…

kronkelige wortels ‘k ben groen van angst honderden jaren lang gewillig naast elkaar herkenden mij niet meer hoorden wel mijn liedjes krakkemikkig en krom bewegend op hun benen met krakende takken in wankel evenwicht strompel ik naar m’n durp weemoedig langs een wei vertroebeld mijn geest weet niet meer waar wat is was geweest boom…

verdwaal in mij laat me je verleiden tot 'n wandeling in het witte woud waar vergetelheid de boventoon voert paden geen paden zijn en bomen geen bomen laat mij met je dansen zodat je bevangen wordt door de kou en langzaam verdwijnt in het niets *…

Ik wandel met je hand in hand door het herboren lenteland de kleuren van de bladeren aan de bomen zijn als die van je ogen zachtgroen de kleur van je huid is lichtbruin als van de oude herfstbladeren alles straalt in de zonneschijn ik wandel met je hand in hand in het herboren lenteland.…