264 resultaten.
Asbest
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 501 geen dood in plakjes hier
of woorden op een geordend palet
geen linten geen bloemen cremeer
mij maar gewoon met open oven
zodat wederkeren als stukjes mij
in jou & haar vanzelfsprekend is
& ja
dan waaien we nog even…
Zondagsrust wordt weer een must
snelsonnet
3.0 met 53 stemmen 5.510 De zondagsrust zal weldra wederkeren
Als dat tenminste is wat u behaagt
Hoe lief de hand die voedt het u ook vraagt
De dwingelanderij kan niet meer deren
Dus ziet u zondag Drieks gedicht hier staan
Dan weet u: 't is voor hem niet slechts een baan…
Van begin tot begin
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 527 G-d had mij de ogen
Mogen ontnemen bij
Het onwaken uit
Het niet-Zijn
Zodat ik nooit meer
Reden had gemis te kennen
En ik uit kon kijken
Naar het wederkeren
Van het niet-Zijn,…
Reflectie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 341 Soms zijn er loze zinnen
en tegelijkertijd
een naar binnen gerichte blik
en dan denk ik:
wie ben jij
en waar ben ik
en wat is de wederkerigheid?…
Kleine liefdesverklaring
gedicht
2.0 met 165 stemmen 31.642 Ik ben al bijna dood, en ik
zal nooit aan mensen wennen;
zo meen ik ook geen ogenblik
je werkelijk te kennen,
maar soms, tezamen in het huis
en in één bed tezamen,
met het behoedzame geruis
van regen langs de ramen,
heb ik wel eens een kort moment
gedacht dat ik doorgrondde
hoe ondoorgrondelijk je bent,
en dat al veel gevonden.
---…
Het gietijzer van stations...
gedicht
4.0 met 7 stemmen 9.056 Het gietijzer van stations, het glas, je handen.
Deze schoonheid is breekbaar, is te ontkennen,
maar overtreft ons. Ik ben klein in je nabijheid
als een tor in het hoge gras, dapper ploeterend -
in de verte ben ik groter, spookhuis, het vervormde
beeld in de gekromde spiegel. Spinnenweb, skelet,
gehuil van witte geesten, onecht als alle…
Jongste dag
gedicht
3.0 met 5 stemmen 10.118 aarde is het plafond, vol bleke tastende
ranken. We waren ten slotte onder het gras
beland, om van hartstocht te verteren.
Hoor, hoe in den hogen grote koren blij opeens kwelen!
Stop met ijle vingers me de oren toe: wie
kan er boodschap hebben aan ons, die heimelijk
en traag in humus opgaan, zinnen strelend
van de diepste stof? Wij zullen…
hoe dan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 hoe kan ik je kloven uit steen
als de beitel slechts de
jaarringen kent die hij
deelt met de jaren
die in hem verloren zijn gegaan
ik zie nog steeds geen markant
gelaat of een geschaduwd silhouet
die in ruste het bloed stelpt
van de wonde die
in hem gespleten woont
zelfs de sokkel laat dezelfde
kloven zien die in mijn handen
de rivieren…
Voortijd
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 83 we moeten onze regen
nog verschuilen
onze wegen nog banen,
in wederkeer begaan
de maaltijd verteren,
vragen om vergeten
voor de wolken uit
in hun vlucht vooruit
ter elfder uur, voor
het later is dan morgen…
Oude wijn...
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 199 Geert Dales zou de rust doen wederkeren
Nu wil men hem weer kwijt bij 50+
Er komt een ledenraadpleging en dus
zal dit straks vast nog verder escaleren
Dit beeld blijft toch hardnekkig aan ze plakken
Het beeld van oude wijn en oude zakken…
hypothese
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 190 stel dat etmalen ophouden te bestaan
onverbrande schepen achterblijven
stel dat de aarde linksaf zou slaan
er geen landen waren om in te lijven
stel er was geen heengaan of wederkeren
wat zou ik dan nog vragen
stel er was niets om te haten of begeren
kwam er dan nog iemand opdagen…
Aan de Dommel
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 216 hier stroomt onze trots
al in de Oude Vrijheid gekend
door haar wederkerende loop
en sponzig ademend water
een levende ader
als weerbare kracht erkend
is veelzijdig en uitdagend
draagt haar schoonheid
waardevol op weg naar later…
Illusie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 330 mijn verdriet
heeft niet iedere dag
dezelfde naam
soms kan ik
het niet benoemen
gevoel van lamgeslagen zijn
in een overvolle winkelstraat
omdat ik denk
jou daar te passeren
een onbekende vrouw
die langs
mijn lichaam gaat
laat jou voor even
wederkeren…
Het licht van vrede
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.602 jij kribde
in een stal
jouw ster
straalt overal
het licht
van vrede uit
weet dat god
weer mens geworden is
zal sterven
aan het kruis
dan wederkeren
naar zijn thuis
hij heeft de
vrede teruggebracht
die in het paradijs
verloren werd gedacht…
Ultraviolet
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 95 het wachtwoord is wederkeer
en mijn navel de poort
door maar lang genoeg te staren
herschikt zich het werkelijke
langs de zomen van het harde meer
in mijn waarneming
ben ik omringd door keelzeer
bevind ik me in de armen van kaalslag
fratsen kortom,
die met de zon ondergaan
telkens weer…
Doodliggendedag
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.413 vooropgezet
in stilte der stilte
plat uitgestrekt
een etmaal lang
genieten van niets
en niemand
om zich heen
niet bang
geen afscheidslied
geen afscheidskus
warm drijvend
zalig zweven
afgezonderd
buiten alle kilte om
daarna wederkeren
naar het zalig leven…
Bede
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 90 Mocht het einde nabij zijn en wacht mij een plotse dood
laat je mij dan herboren worden in het morgenrood,
laat je mij dan wederkeren langs de regenboog
om te baden in het lentegroen,
te juichen in het zonnelicht?
Please God,
het is wellicht een dwaze vraag,
maar God..., ik leef zo graag!…
Minstrelig
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 54 Welkom in het generale
altruïstische decorum
Een persiflage parodie
op melomane poetry
In een uithoek van Hinault,
Bourgondisch Henegouwen
De laatste der verlaten
desolate knapenkoren
Wederkerig en minstrelig
in lendenen der raven
Blikken pikhouwelen snavels
die mijn hert doorboren...…
De eenzaat
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.291 in diepe stilte
van vergeten leven
huist de kille mens
met gehaat lichaam
zwarte bloemen
als kern van ik
verstenen zonden
zonder naam
weg van gedachten
gijzeling van licht
dood voor woorden
met vergeest gezicht
niets kan hem
nog meer verteren
dan tot stof
te wederkeren…
Dodendans
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 2.486 Ik zie in het licht
wat dwarrelend gruis
op gouden koorden
een dans creëren
in werv’lende warmte
vol wondere schijn
die me lokt
om samen
‘n éénheid te zijn
en ik denk aan
de woorden
bij sterven gesproken
stof zijt ge
tot stof zult ge wederkeren…
Het Vlaamse land
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 644 De hond
verjaagt
vreemden
hij blaft
zijn verhaal
De koe
graast
ons Vlaamse land
tot de bodem
kaal
De kip
kakelt
chaotisch
politiek schandaal
Maar het varken
met Vlaamse eer
doet me telkens wederkeren
naar dat Vlaamse land
Keer op keer…
Winter in mij
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 382 Eens sloop zachtjes
de winter in mijn leven
Met kille handen om mijn hart
en kou die donkere wolken bracht
Het wisselen van seizoenen
Verloren in de tijd
Langs mijn gezicht
sijpelen natte tranen
Misschien zal eens
De zomer wederkeren
Misschien zal ik eens
Opnieuw gelukkig zijn…
vooravond
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 112 er daalt een rust vandaag over uiterwaarden
zoals de binnenboezem langzaam leegloopt
terugstromend naar de rivier
ontwaterend op stroomdraad en buitenbocht
nu nog zacht licht van stof
tot wederkeren
‘laat ik het niet merken’
er is nog wat ruimte uit te sparen
met gedachtenbundel vol krankzinnen
in afwachting van de winternacht…
Verbonden
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 74 Noord en zuid
Verbonden
Oost en west
Verbonden
Wit en zwart
En alles tussenin
Verbonden
Hand in hand
Oog om oog
Tand om tand
Verbonden
Zelfs als ik nooit omkeer
Of wederkeer
Altijd verbonden
Tot in de eeuwige duisternis
Tot in het eeuwige licht…
ZONDER VERGUNNING
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 440 "Tot as" zullen wij,
wezens, wederkeren
De vis liever eerder
dan ik..., visser.…
Nieuwe dag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 156 Na zo'n nacht, in't ochtendgloren
komt een dag, zo stralendschoon
alle zin wordt weergeboren
als een geurend eerbetoon
aan wat het leven kan beloven
Zie,
ik doe de zon naar boven
en laat de bloemen wederkeren
nu kan ik opnieuw geloven:
er waait een briesje-hoop-met-veren…
Terug naar opnieuw.
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 579 Wie ik was en waar jij,
het is niet belangrijk meer,
je hoofd is nu zo vol
Waar wij nu gaan is er tijd
en rust laat alles wederkeren,
vast wel mijn lief
Hou je maar stevig vast aan mij
mijn lief en je zult ontdekken
wie ik gisteren was
en ik zal je weer vinden,
vast wel mijn lief.…
Woordvlokken
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 165 ik tel de woordjes wel
naar licht en kleuren
onder de eeuwige zon
van verre
zonnestraaltjes weerkaatsen
woordjes ontvouwen zich
op mijn netvlies
(zucht naar het licht,
om wat ik van binnen koester)
ik benijd de vogels wel
die het zonlicht van wederkeer vangen
aan de vleugels van het hart
goud gevederd…
Con fuoco
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 40 In yellowstone park loost old faithful zijn vocht
Hemelwaarts oprispend eenmaal
per uur
Spuit stipt zijn aardbodemdampen van vuur
En gloeiendheet water dat een uitweg zocht
Bruisende vuurvogel laait
con fuoco
Eeuwige wederkeer naar
mama coco…
Terugkomend
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 522 De vicieuze cirkel betiteld het wederkeren.
De ontwikkeling kaatst tegen vier muren.
Zinvolle woorden liggen wezenloos op tafel.
De productie is gebaseerd op presteren.
Maar de beleving behoort hoog in het vaandel.…