37925 resultaten.
Vluchtelingen, een hartenkreet van Cato van Hout, 11 jaar
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 199 Vlucht je weg van je eigen ik?
vlucht je weg van je eigen thuis?
Ren je weg over de zee?
Doe dat dat ook, of doe je niet mee?
over de zee, ren
spring over kogels, vlieg
ben weg
van de aarde af-geschooten
De tijd trekt door.
maar jij bent alleen.
geen mens om je heen.
de tijd trekt door.
maar jij blijft staan.…
poëzie thuis...
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 35 poëzie bij je thuis
is het behaaglijke op
een voetstuk zetten en
weten dat je thuis bent
de taal oppoetsen en
even op een ereplaats
op't dressoir zetten
zodat de bezoeker
er niet om heen kan
zo help je op eigen wijze
toch een heel klein beetje
mee aan poëzie promotie…
Het zou goed zijn
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 884 Het zou goed zijn
Zei de psychiater
Tegen de patiënt
Dat u niet in uw
Verdriet blijft hangen
Maar eer deze woorden
Waren doorgedrongen had
De zieke kans gezien om
Zich onopvallend te verhangen…
Poezie poezie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 488 De poes van de buurvrouw
krijgt hopelijk voor heel even
de schrik van haar leven
Haar langdradige poëzie
met miauwende decibellen
begon me gruwelijk te kwellen
Toen ze met veel kattengejank
haar werpselen wilde uiten
rond middernacht in de tuin buiten
De stank is niet meer om te harden
te zacht om op te tillen
rottende sheba uit die…
NOG EVEN GEDULD
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.568 De tijd is zo spannend
nog zes weken te gaan
dan zal in dat kamertje
een mooi gevuld wiegje staan.
Ik zie haar steeds lopen
het buikje vol en rond
naast haar dat lief ventje
bruisend van energie en gezond.…
Snoepje van de Week
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.186 Je gaat niet naar de Apotheek
om een half pond drop te halen
of het snoepje van de week
maar medicijnen voor je kwalen.
Je gaat niet voor je plezier
doosjes pillen en poeders inslaan
er is helaas geen concurrentie hier
anders zou je naar die ander gaan.…
Elke week
hartenkreet
1.0 met 18 stemmen 3.284 En ik zeg, ja hoor, vórige week.
Je pakt m'n hand en zegt, wat ben je kóud,
'k warm je handen wel... en ál die tijd
dat we bij je zijn, zitten we hand in hand,
niet omdat ze zolang kóud zijn... we houden
de band, tot we weer weggaan, je aandacht
verslapt.... tot volgende week?!…
benhanan.
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 2.807 Volgende week sta ik weer hier.
Jij bent toch mijn knuffeldier?
De trein vertrekt en ik kus je gedag.
tot maandag.
Maar nu moet ik weer op je wachten een hele week lang.
In het donker, het maakt me bang.
Ik denk aan je wanneer je er weer bent.
Maar ik weet dat het nooit went.…
Nog maar twee weken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 201 Ongelovig kijken handen als blind
naar jaren, maanden en weken
nagels, niet gelakt, spitten
en draaien om en om
het voelt en voelt en voelt
ja het voelt als bijna niets
geen tijd meer te verliezen
om driehoekjes te plakken
iets meer pit in de pritt
verdorie, waar is die blauwe pen
hij schrijft zo soepel
alsof letters lijken te dansen…
Rolprent
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 247 Ik wil je iets willen vragen
Want opgeslagen vrienden
Zijn absent
Weet hun namen niet
Ze waren nog klein
Zelf hun vriendengezicht
Klein opgeslagen
Maar
Jij zou het moeten weten
Of
Heb jij ze ook niet gekend
Kind alsjeblieft
Mijn kinderjaren
Wek mij.…
Vermaning
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 136 Weekritme helder, op
vrijdagen vrijen en
zondigen graag
op de dag van de zon.
Maar wat te denken van
dinswoensenzateren?
Ik houd een donderpreek
op mijn balkon.…
In het week-end
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 197 In een donkere steeg
zit de jongen van het laffe vluchtmisdrijf
met te veel promille in zijn lijf
in het week-end.
Ziek van angst en spijt
slaat hij zijn handen voor zijn aangezicht
en beseft wat hij heeft aangericht
in het week-end.…
Croquet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 89 Een Week van de Croquet, dat was het plan
Maar er is nu al ruzie uitgebroken
Want de frituur was nog niet aangestoken
Of hup daar vloog de vlam al in de pan
Kreeg Mora van Van Dobben dus te horen
In eigen vet maar lekker gaar te smoren.…
Een misantroop voor enkele weken
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 91 Hij is een misantroop voor enkele weken.…
Eéns per week...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 145 Eéns per week droog ik beha's
én zie ik de buur...…
Zwijgen in de woestijn
netgedicht
3.0 met 197 stemmen 583 dichterlijke zegen
het zwijgen in de woestijn
dat is poëzie, niets anders
dan poëzie…
Vluchtelingen, een hartenkreet van Eva 10 jaar
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 250 Ik ga weg
weg van mijn land
weg van de oorlog
weg van het geweld
ik ga naar de vrede…
Vluchtelingen, een hartenkreet van Elke 10 jaar 2005
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 415 Niets
Ik voel mij niet thuis
Heb geen speelgoed
Niets
Moet vrienden zoeken
Ben alleen
Alles wat mijn droom is
Komt niet uit
Niets…
Niet alleen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 524 in mij komt weer naar boven
Deze week was ik helemaal verdoofd
Het enige wat ik wil zeggen is:
Ik ben blij dat ik je ken
Want het is gewoon fijn om te weten
Dat ik nu nog niet alleen ben…
zeven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 107 morgen start de zevendaagse
neen, niet op de fiets of te voet
het is bedoeld voor menig dichter
die dan extra aan de 'poiesis' doet
.
dat is in het grieks het woord
voor "dichten als kunst"
nu weet ieder wel zijn hemd te lichten
zoals men dat in de volksmond zegt
maar in dit geval "schept" men iets
met potlood op papier
letters die woorden…
Nachtgedachten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 109 Mensen zijn zo veel, van goed tot kwaad
in het museum van d' eerste kwarteeuw
levend in denkbeeldige spagaat
vol blauwe dromen in
memoriam
hier zijn echter geen zomervogels meer
De nachthemel glijdt met lichtheid beladen
en werpt een glans na natafelgebeden
op Allerzielen over 't hete
zand
een heksensabbat, pracht der volle maan…
Laatste gedicht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 139 Ik voel me nu al zo alleen
Zonder dat uurtje Jan van Veen
De poëzie wordt weggedraaid
De kaars gedoofd ach,...…
Collecte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 115 Hij trekt zijn allervrolijkste gezicht
Als hij daar met zijn busje aan komt lopen.
Ofwel de voordeur zwaait dan voor hem open,
Ofwel de voordeur blijft hermetisch dicht.
Hij is niet van een wereldvreemde sekte….
De Hersenstichting hield weer haar collecte.…
POEZIE BESTAAT NIET
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 Niemand heeft ooit poëzie gehoord.
Poëzie bestaat niet. Als iemand sterft is hij dood.
Er rest alleen honger.…
metrum
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 101 Ik hou
van poezie
maar begreep
op school nooit
iets
van metrum
en van ritme
van jambes
en hexameters
maar terwijl
ik het niet snapte
hield ik
van poezie
voor altijd…
vingeroefening
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 137 (tegen wil en dank)
soms stokt de poëzie
dan voelt het leeg van binnen
niets kan ik dan beginnen
hoe ik ook hoor of zie...
soms stokt de poëzie
dan zijn mijn woorden op
niets kan ik nog verzinnen
en er valt niets te winnen...
soms stokt de poëzie
dan raak ik buiten zinnen
en sta ik op mijn kop
mag ik opnieuw beginnen..?…
niet gehoorde pijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 80 achter vriendelijk ogende voordeuren,
verbergt zich soms pijnlijke waarheid
in de stilte van gesloten kamers
klinkt fluisteren de gebrokenheid
gezichten glimlachen voor de wereld
ogen vertellen een ander verhaal
de schaduw van huiselijk geweld
werp donkere gloed over jong leven
in elke kamer een verhaal van angst
muren getuigen de onderdrukking…
Poëzie
gedicht
3.0 met 37 stemmen 12.463 Zoals je tegen een ziek dochtertje zegt:
mijn miniatuurmensje,
mijn zelfgemaakt
verdrietje, en het helpt niet;
zoals je een hand op haar hete voorhoofdje
legt, zo dun als sneeuw gaat liggen,
en het helpt niet:
zo helpt poëzie.…
poëzie
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 844 naar wie weet waarheen
als iemand je lippen zoekt
en teder je twijfels kust
als handen zich langzaam ontsluiten
en je bevrijden uit dichtgekleefde tijden
als tussen droom en daad
een hemelsbrede kloof gaapt
die je zonder meer overbruggen wil
als sentiment doordrongen
van ongedwongen schoonheid
je beweegt tot woordweverij
dan voel je poëzie…
poëzie
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 479 als ik niet weet
hoe of het heet
dan voert mijn ziel naar zinnen
waarin ik bèn
en dàt herken
wat mij ontroert van binnen…