Laatste gedicht
Je kent pas echt verdriet
Wanneer wat je al zolang kent
Waar je mee ingevlochten bent
En waar je elke week naar uitziet
Van je wordt weggenomen
Voorbij zijn alle dromen
Die warme stem
Ja die van hem
Je hoorde hem zo graag
Zo warm en laag
Weerklinkt niet langer in de ether
Je wist gewoon niet beter
Maar het is nu voorbij
Voor jou en mij
Ik voel me nu al zo alleen
Zonder dat uurtje Jan van Veen
De poëzie wordt weggedraaid
De kaars gedoofd ach,... Candlelight.
(Dit gedicht van Trawant graag gedragen declameren)
... Het radioprogramma Candlelight van Jan van Veen stopt defintief ...
Schrijver: trawant, 4 februari 2019Geplaatst in de categorie: actualiteit
Dit was de ware Poëzie..
Het masker waardoor er een glimlach op mijn gezicht prijkt
Ik wil gelukkig zijn, is dat teveel gevraagd?
De duivel zoekt me en ik voel me opgejaagd
Dieper en dieper, recht zo die gaat
Is dit het einde? Ik weet me geen raad
Eenmaal beneden kan je alleen nog maar omhoog
Blijkbaar was dit niet het dieptepunt maar de rand van een kloof
De weg omhoog die is gevonden
Ik zei toch dat we dit alleen konden
Omhoog maar ik zie nog geen licht
Hopelijk ben ik er snel voordat ik zwicht
Het is geen bestemming, dat weet ik wel
Maar ik moet toch ergens heen en wel snel
Hopend dat ik daar niet het gevoel mis
Ren ik naar de plek die geen bestemming is
van kalverliefdes, schijn en minnekozen
je zwaar doorrookte stem, bleef die maar hangen
o bard, hoe kon men jou zo rücksichtlozen
niet langer klinkt het Greensleeves in de ether
geen donkere cognacstem - zoete wijn
bij kaarslicht, declamerend liefdespijn
als nimmer wederkerend droef refrein...