Alle inzendingen over werk taal tijd

Geef mij aarde waar ik op kan staan palen om het huis te dragen stenen om de muren op te trekken balken om een vloer te leggen hout om te bekleden, pannen voor het dak trappen voor omhoog of naar beneden draad waardoor de stroom kan gaan koper die 't water naar de kranen kan geleiden deuren om te weren, glas dat zonlicht binnenlaat leg…

gisteren was de tijd jonger toch waren mijn helden al zoveel ouder wanneer ik vandaag naar het werk van de oude helden kijk zie ik dat de poëzie ze jonger doet lijken de taal zó fris en de strofen zó teder dat ik wel moet geloven dat de taal kan toveren…

Een schilder een werk een teken van licht Het labyrint van taal Geboren: een gedicht…

Hoe moet dat dan: geduldig liefhebben, aanhoren, verdragen, opschieten en tijd hebben; dromen en efficiënt werken, de tijd niet vooruilopen maar ook niet achterblijven, tevreden zijn en niet voldaan, rust vinden in het onvoltooide.…

Een voedselstroom is nu aan 't werk gegaan en tal van knoppen zwellen. De vogels houden tot hun tijd de adem in wij wachten op de eerste klanken. Maar zien ook mos in het gazon, een stille roep dat zachte handen eerst daar werken. De wachttijd is van korte duur ook ik sta op in 't lengend licht dat groei en bloei ontspringen doet.…

Meetkundige precies spreekt het hart van het oog de boekdelen van een leven zonder dialoog Het kijkt en spreekt van non-verbaal de taal van tijd als een innerlijk signaal En soms fonkelt onder een warme zon de parel van toen zoals het begon.…

De dagen cirkelen langzaam rond op de adem van licht, lucht en ruimte stel ik vragen aan vroeger waar beelden vervagen alsof ik de taal van tijd verstond in serene rust waar verlatenheid fluistert rond de contouren van wat eens was buig ik mijn hoofd, 'k heb naar de stilte geluisterd en geloofd in het mysterie van leven dat…

Mensen worden ongevraagd geboren, zoals druppels ontstaan, middenin een zee van tijd. Regenbogen verschijnen, wanneer licht wordt gebroken, zoals ook mensen breken. Zo groeien wij dankzij het levenslicht, dat de bron is van eeuwigheid. Door vallen en opstaan leren mensen leven, leren wij de taal van tijd verstaan.…

de tegels van de zee de wind die zit verdraaid die zit verdraaid niet mee er liep inkt er lopen woorden uit mijn pen die mijn stro mijn laatste halm geworden is het droogt niet op en vloeit naar alle dingen uit ook nog muziek door heel mijn bed dat mijn rust mijn rots gebleven is stoer en sterk en onvermoed een laat eindpunt de tijd…

De landman heeft zijn dagelijks werk gedaan de akkers rusten tot de morgen ook deze dag werd plant en grond verzorgd gegeven noodzaak en volkomen.…

je gezicht wordt steeds spitser de toon bitser en de lijnen dieper rond je mond waar is het zachte gebleven dat jou altijd warm heeft omgeven de lach die in antwoord liefde verwacht de tijd is omgevlogen het werk is gedaan toch zijn er nog tal van bijzondere zaken om vol voor te gaan maar het plezier in je leven kan een ander…

We schreven nog brieven hielden lang en langzaam van elkaar. Zochten naar woorden bloesemend licht soms of zwaar als een storm. Stuurden gevleugelde woorden hangend aan een zijden draad. Droegen onze brieven voor elkaar door het landschap. Bliezen adem in onze zielen en verlangden naar wat blijven zou.…

hoe maak ik van loden letters lichte klanken hoe weef ik lood en licht kleurig samen tot een klankenspel omkleed ik ze met tere dromen moet ik muren slechten of wacht ik hun geboorte af licht en lood laat ik rijpen in de boomgaard van doorzichtig glas tot ik kan vergaren wat voor het oprapen lag…

Maak met die wintertijd gauw korte metten, Het klokverzetten vraagt een dik uur tijd, Dat uurtje winst ben ik dus snel weer kwijt, Ik ga mezelf eens principieel verzetten. En nou verzet ik mij een half jaar lang, Want nondeju, ik blijf niet aan de gang.…

ik ben zolang het duren kan voorlopig een almaar oplaaiend verlangen dat machteloos krachtig tegelijk op plat paper antwoorden boetseert op niet gestelde vragen voorlopig zolang ik duren kan…

toen het weer licht en morgen was zweefde een liedje voor mij uit ik wist het zeker: vroeg of laat vind ik het woord levend als water dat mij bevrijdt de ochtend was ongemeten wijd…

je bent niet eens hier toen tijd in het raam verscheen verlegde ik mijn blik van zin tot zin oh ik wist de hele tijd dat ik het was ik ging voorzichtig naar beneden tot aan de onderste tree om na te denken gewoon om daar te zijn te treuren en te ademen de nacht was gevallen zonder dat ik het gemerkt had zou je op me wachten voor eens…

WERKWOORDEN Scheppen en werken. Zullen en moeten. Doen en maken. Realiseren. Plannen. Winnen. Worden. RUSTWOORDEN Rusten en ontspannen. Stromen en drijven. Laten en waaien. Mediteren. Verliezen. Mogen. Zijn. Taal zonder werk- en rustwoorden, is als muziek die onrustig maakt. Leven is van rust genieten, tussen doen en laten.…

Na een vakantie van een week of zes Gaan binnenkort de scholen weer beginnen En komen dus de leerlingen weer binnen, Maar die zijn dan totaal niet bij de les. Die zijn, van hun vakantiewerk doodmoe, Meteen al heel hard aan vakantie toe.…

Iedere dag sta ik op ga aan het werk Werken en werken werken tot ik slaap geen besef van tijd verveling of vertwijfeling en bovenal de deugd van het moe zijn Op een dag sta ik op en zou het zomaar Zondag kunnen zijn op die dag ga ik buiten werken in de zon niettegenstaande ik geen deugpronker ben…

Ik werken kunnen, maar niet kennen taal."…

ik heb te weinig tijd om aan iets te beginnen. veel te weinig tijd om het af te werken. maar een zee van tijd om er over te vertellen!…

Het Zeeuwse festival dat is gestart, Biedt een theaterstuk met vele vloeken, De SGP eist dat snel op te doeken, Want dergelijke taal vindt men te hard. Maar dat beknotten van een muzisch werk, Is net zoiets als vloeken in de kerk.…

Ik stond gezellig op de lange latten, Een weekje welverdiende wintersport, Al is één week natuurlijk veel te kort, Maar ja, ik moet vandaag mijn werk hervatten. Er wachten mij als leerkracht tal van taken. Zo moet ik al meteen weer druk gaan staken.…

Het spreekt vanzelf dat ze de wekker zet, om ’s morgens vroeg weer naar haar werk te gaan. Deze vrouwen talen niet naar seks en rekenen op centen van hun ex.…

Levend volgens deze tijd Pas op je zestigste bevrijd Leven om te werken Denkend aan jezelf Denkend aan het geld Werken aan een carrière Het vergeten van geluk Tot het zoveelste ongeluk Einde van een carrière Levend met veel rijkdom Gevoelens echter arm Leven om te werken Zonder werken geen leven Zonder werken geen streven Leve…

poëzie geeft antwoord en zegt: als ik bestudeerd moet worden is die tijd nutteloos het enige dat ik bereiken wil dat mijn woorden het denkvermogen naar eigen aard en fantasie willen laten ontplooien er volgt geen punt omdat het verder gaat 'voordat en nadat' het raakt niet uitgewerkt…

Gelukkig is een team van tien man sterk uit Holland er gedreven aan het werk. Er wordt in Kunduz harde taal gehoord: "Jij gore Talibanner, hier! (pets) Daar! (pets) Láát dat of ik train je in mekaar!"…

zoals in schemerduister van de valavond alles zal vervagen zo zal het gaan met ons geheugen met uren van vervlogen tijd groeit taal tot onvolkomenheid verliezen woorden kleur en klank gaan zinnen telkens vaker mank zal kracht van taal en tijd verloren gaan in eeuwigheid…

Als stilte de taal der mensen was, veroordeeld tot gevoel en het zicht. Als stilte de taal der mensen was, alleen voor een aanblik gezwicht. Als stilte de taal der mensen was, tijd en ruimte geruisloos doorkliefd. Laat stilte niet de taal der mensen zijn, praat, zing, lach, alsjeblieft.…