120 resultaten.
Winterse klanken
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 556 Stille schaduwen,
zo licht,
in winterdagen geborgen.
Kraakheldere nachten,
ijskoud,
maar toch verzachten.
Geen woorden,
geen praten…
Volmaakt is de stilte,
in winterse klanken geschapen.…
Een week
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.549 tot de winterdag
de zondag
alles dicht ging sneeuwen,
liep ik door de
weekse dagen
alles droevig achterlatend.
--------------------------------------
uit: 'Mijn duizendbladig boek', 2008.…
Waterplas
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 79 is er de zomer door
trek
aan en op 't water
Winters stil
op deze winterdag
geen kijkers, geen spel
de plas verre van in trek.…
warme winterdag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 674 de zon is uitgeput enkele
straaltjes ontspringen de hemel
de planten worden stijf
en de bloemen schrompelen
hun seniliteit tegemoet
de bomen zijn moe en kaal
de dag zwakt als maar af
terwijl de nacht sterker wordt
dieren kruipen weg in hun holen
de vorst ontruimt het landschap
het wordt winter en toch
heb ik het warm vandaag…
Op een mooie winterdag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 38 Denken aan winter
zowaar een vredige rust
in stilte gehuld
Wind waait door het park
eenden bij winterse plas
delen laatste nieuws
Storm in de vijver
twee woerden zijn zo verliefd
weet niet wie zij kiest…
Een doodgewone winterdag
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 301 Wit glinsterend ligt het sneeuwtapijt er bij.
Kinderen stoeien en gooien sneeuwballen:
rode wangetjes, dikke jasjes, warme handschoentjes
dolle pret, ze voelen zich winters blij.
Wat verder op in 't bos
staan de bomen te rillen van de kou
hun takken zijn zwaar beladen
en hangen naar beneden
kreunend en zuchtend
verlangen ze naar…
Smelt van nostalgie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 100 ik speel al weer
met sneeuw
stapel de kristallen
laat zonlicht
uitgekiend
op de facetjes vallen
zo open ik
een winterdag
met witte pracht
maar smelt
van nostalgie als
ik het landschap zie
door koestering
van handen
wordt alles prooi voor dooi
mij resten slechts
de warme tranen
het was te vroeg zo mooi…
- Een dag Parijs -
netgedicht
4.0 met 57 stemmen 867 De dag naar morgen
een enige winterdag in Parijs
stijlvol in combinatie met romantiek
klassiek verveeld, de veel te hoge prijs.
Adembenemend,
de hele dag druk gezocht..…
Op weg naar lente
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 219 Waar was mijn verwondering
al die winterdagen?
Was ze begraven
onder de sneeuw en het ijs?…
Het spoor gevonden
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 170 In het vissersdorp
aan de zeekust
beeld met toekomst
alleen intens verlangen
naar gezonde dromen
‘t uitzicht van jouw ogen
alleen, ontroostbaar alleen
in eenzame gloriepijn
’t heldere spoor gevonden
oude voetstappen uitgewist
als jij een winterdag schildert
zonder pijnlijke herinneringen.…
Onze handen samen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 303 In je klank en licht
te mogen verwijlen
is vreugde
De jaren samen
zijn bloemen geworden
in mijn gemoed
Onze handen samen
stil
in voelend verstaan
in de koude heldere winterdag
tussen de weilanden
en het krassen van de kraaien
Dat onze liefde
als een rivier zal blijven stromen
naar de witte zee…
Lichtend prisma
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 230 Eikenbomen, de lichteters
verkruimelen de winterdag
dofheid distilleert de glans,
schuwen blikken om te wassen
gewogen modder en waterstof,
tijd dompelt lange schaduwen
in een trage schittering van de
aarde, losgelaten uit de matrix
van de zon, in helder prisma van
gekozen kleuren, zaaigoed van
feestende kristallen in het mos.…
Minnekoosluwten
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 35 buiten steelt
koude wind
de warmte uit
kleine zomerse
minnekoosluwten
waar ook
op de winterdag
stilte groeit van
enkele verdwaald
ingepakte passanten
die hun weidse
blik beschaafd
afwenden van
bezigheden door
gewone mensen
onkruid heeft er
altijd welig getierd
oorzaak bemesting
door wind is het
zwerfvuil verwaaid…
Gedachten dicht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 357 Soms moeten de gedachten dicht:
het zijn echte tirannen
en poëzie ooit vederlicht,
wil dus het denken bannen
en laat nu de gevoelend los -
stop eens met al dat vragen;
dan merk je lente in het bos
zelfs al op winterdagen;
dan kan je leven als een kind
en zien met nieuwe ogen
waar je de diepste vreugde vindt
en teder mededogen.…
Hoe zou 'k niet dankbaar zijn.
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 977 Hoe zou 'k niet dankbaar zijn
voor deze winterdag
al giert de wind
en doet hij de ruiten trillen.
Hoe zou 'k niet dankbaar zijn
voor alle vriendschap
en verbondenheid
al zijn er ook conflicten,
misverstanden...
Hoe zou 'k niet dankbaar zijn
al gaat de zon weer onder
en is een dag voorbij.…
Jij bloemde onvertogen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 325 ik nam je hand
kuste warm je huid
het leek een eerst ontmoeten
maar bomen
en het struikgewas
verkleurden ons begroeten
jij groende in het rood
en geel van herfstkleuren ik rook
lente in dit plotseling gebeuren
zag de zon weer opgaan
in jouw lach en ogen jij bloemde
onvertogen op deze koude winterdag…
SNEEUW VOOR ZON...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 132 We willen
sneeuw
sneeuw op Kerst
in het groen van spar
We wensen
meteen
winter en zon
op een winterdag
We worden
als herboren
na het wandelen
door sneeuw
Spinrag
-tussen takken-
waarin druppels
bevroren
Druppels
die vorst
willen borgen
in bessen rood
Maar
om de dooie dood
van dooi
kunnen we niet heen.…
En toen was ze weg
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 337 Op een koude winterdag
Toen iedereen nog sliep
Was er niemand die zag
Hoe zij de leegte inliep.
Haar laatste woorden waren
Dit is het enige wat ik nog zeg
Waarom ik dit wil is niet te verklaren
En toen... Was ze weg.…
Sneeuwklokjes
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 81 Winterdag met een zeer
koude frontlinie,
je voelt het aan alle
kanten.
De wind maakt het veel kouder,
dan het is.
Even buiten zijn
geeft je nieuwe energie.
Niet te lang,
want de wind snijd echt
door je heen.
Sneeuwklokjes, verlangend
naar een beetje douw.
Het lijkt er voorlopig niet van te
komen.
De vorst houdt nog
even aan.…
2015
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 170 de dagen zijn voorbijgevlogen
ik zag hun vleugels slaan
ik zag een lente fladderen
jouw dood met bakken regen
en zomermaanden gaan
miljoenen bladeren vallen
de herfst in een vogelvlucht
slechts een handvol winterdagen
en deze Kerstmis in een zucht
nog even en de klokken luiden
het aankomend nieuw jaar
met weer hoop op betere…
het was vandaag eerder vrijdag dan gisteren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 78 ondertussen is het niet langer
de eerste dag, ook niet de laatste
beviel iemand van een kind
valt er regen, niet eerlijk
maar wel echt en morgen werpt
een visser zijn net uit
is wegens geldgebrek een verloren
portemonnee weer actueel
valt maandag dit jaar op een
ochtend, reiken halzen
naar de zon, schemert het nog
alleen op winterdagen…
Schaduw in de nacht
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 71 Er ligt een stille schaduw
in de uren van de nacht
op de plek waar je zweeg
ik voel me nu zo leeg
misschien kom je ooit terug
op een koude winterdag
om te communiceren
over liefde en waarheid
en de dag dat de lente komt
als een vers in het vooruitzicht
er zwijgt een stille schaduw
op de plek waar ik nu lig
de stilte is onveranderlijk…
Hun lentedromen
netgedicht
3.0 met 183 stemmen 86 liet ons
dwalen door
dit sprookjesland
de mooiste vruchten
in je slanke hand
kijkend waar de
smakelijkste hangt
daar waar
de seizoenen
samenkomen
met de producten
van hun lentedromen
is het uitbundig
jaarmarktfeest
de natuur
kleurt bellefleuren
in haar overvloed
toont de veelheid
aan gewassen die
hun krachten geven
voor de winterdag…
De woorden worden plots gedragen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 329 De woorden worden plots gedragen
door tederheid van wenkend licht,
terwijl de koude winterdagen
de lente houden uit het zicht,
maar onweerstaanbaar zal toch komen,
het voorjaar met het nieuw bericht
dat blaadjes aan de zwarte bomen
gaan groeien als de winter zwicht.…
het prunuslaantje van weleer
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 410 ik zie het
prunuslaantje van weleer
herinner mij de rode lagen
het speelse vlagen van de wind
ik was een kind in die verleden dagen
onderstammen zijn nog dik
maar de enten zijn gezwicht
de kale takken vroegen om
een snoei zodat hun groei ook na de
winterdagen het rozerood kon dragen
mijn laantje is niet meer
de meeste bomen zijn geveld…
Voor als de woorden komen...
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Als warme trui voor winterdaagse dromen.
Voor als de zinnen zich aaneenrijgen:
proef de klank, het bitterzoet.
Ogen starend in de verte, oren luisteren
naar zoetgevooisd gedachtegoed.
Voor als de tranen komen:
vormgegeven zoutrivier,
gebed in woorden, wier
zilte oevers het hart omzomen.…
Wintermorgen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 35 In wintermorgen
houdt een merel zijn snavel
op een kale tak
Hoe heel bewonderenswaardig het is om
het glooiend landschap te zien ontwaken in het vroege
ochtendlicht waar stilte van afgelopen nacht nog even blijft hangen
Langzamerhand word ik wakker zodat ik niets kan missen van dit bijzonder fenomeen.
Nieuwsgierig zoals ik ben kijk ik naar…
Panorama
gedicht
2.0 met 129 stemmen 26.041 een foto,
een filter van lila schemer
verkorrelt het panorama,
dringt erin door
als losse thee
in kokend water
en verkleurt het leven
zoals de dingen
op een oude polaroid
die mij nog later,
wanneer ik hoop te vergeten,
zal herinneren
aan verliefdheidsvlagen
waarin jouw naam wappert
als een verloren sjaal
op schuwe winterdagen…
Takken kalen in de kruin
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 89 zie de meeuwen zeilen
driftend op de wind
bladerbruin vlaagt knisperend
tot het eindelijk luwte vindt
weg is de warme lach
en tekent kou
verbeten trekken op
deze bijna winterdag
kleuren zijn vervaald
takken kalen in de kruin
waar bomen buigen
voor het stormachtige venijn
het botst weer
na de zonneharmonie
we trotseren voor even…
Avondgebeuren
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 137 vlassend naar het verlossende bericht
als echo die in de lucht blijft hangen
tikken klokken langer door het licht
van verlengde dagen in verlangen
een zachte streling over de huid
voelt als voorbode van wat komen gaat
reeds gedempt in wegstervend geluid
is de winterdag die op ’t punt staat
zich te hullen in het avondgebeuren
met de zon…