Alle inzendingen over winterlandschap zonlicht

Het zonlicht verblind mij sprak zij verwonderd Zie jij nog iets?…

Vroeg in het voorjaar verdrijft zonlicht de kilte uit mijn winterhart…

Vallen ze zo maar, zoeken blijf ik naar liefde, zonlicht in de lucht.…

Gezang van merels formeren een erehaag naar laatste zonlicht.…

Zonlicht weerspiegelt een hartstochtelijk verhaal met glans op de huid.…

Het late zonlicht speelt een licht- en schaduwspel met de boomblaadjes…

In het winterlandschap, gaan we samen op ontdekkingsreis, over zachte sneeuw en op glad ijs. Dus laten we dansen in de maanverlichte nacht, waar de kou ons niet afschrikt, maar juist naar ons lacht. De winter, een seizoen van samenzijn, met vreugde, liefde en warmte, in het kristalhelder schijn.…

fel zonlicht verblindt het uitzicht op de toekomst de hemel knipoogt…

als klaterend goud valt het zonlicht in het bos bron van levenskracht…

flonkerend water sneeuw reflecteert het zonlicht geen golfslag te zien…

Als de zon niet schijnt schijnt hij toch voor mij De schoonheid van zonlicht mijn lief dat ben jij…

kleurrijke rozen omarmen jou liefdevol in stralend zonlicht…

[Haiku] in modder gegrond reikhalzend naar het zonlicht twee lotusbloemen…

zonlicht en nevel zijn een regenboog, echt waar, alleen als ik kijk…

De blaadjes buigen hun zilver naar het zonlicht: de boom vol manen.…

Ik ben een bloempje, dat het zonlicht gericht weet op zijn hart. Ik ben vol verwondering over de levensbron, die mij nimmer vergat. Het zonlicht verzendt zijn stralen voorbij muren. Vergeet nimmer het bloemenhart, dat boven het maaiveld komt turen. Zal ik verder klimmen tegen het zonlicht in? Ik zal het overdenken met gepaste zin.…

vandaag een dag van zuinig zonlicht wolken en bomen omkaderd door een raamkozijn mijn hoofd wendt zich af van het gebaande pad het meandert buiten rechte denkramen om kleurige beelden van een imaginair landschap slingeren vertraagd voorbij herschapen land bij zuinig zonlicht in een gekoesterde dagdroom…

Ik heb natte ogen Tranen die uit mijn hart komen Liefde wat uit mijn hart stroomt Uit mijn ogen naar buiten glipt Verdampt in het zonlicht Ik heb natte ogen Mijn hart is gebroken ik voel pijn, teleurstelling en verdriet Mijn liefde lift mee met mijn tranen Mijn tranen verlaten mijn ogen en verdampen in het zonlicht…

Zonlicht besloten in hars. Hemelse schoonheid.…

avondrood sluimert nacht aarzelt op de drempel zonlicht neemt afscheid…

Vlinders dartelen speels boven de Klaprozen in't gouden zonlicht…

Uitbundig koolzaad slechts een paar dagen in bloei gevangen zonlicht…

in teder zonlicht wolkt jouw prille lentelach naar verre einders…

[Haiku] wilde kastanjes beschenen door de herfstmaan - het zonlicht reikt ver.…

In het vallende zonlicht Van deze zomeravond Vliegen zilveren meeuwen De volmaaktheid tegemoet…

Geest zweeft uit de fles druppel van haar laatste traan het zonlicht omhelst.…

Als het zonlicht dooft straalt het ginds voor anderen baan die rust niet kent.…

wrak en grind van toen stuurloos, verward in mijn jeugd zonlicht, vals gekleurd-…

Om te genieten is het zonlicht natuur en al wat daar in is omvat de bloemengeuren vanaf het ochtendrood tot vele avondkleuren en voldoening van bestede dag.…

De berk kijkt me aan met een goddelijke blik -- van milde ogen.…