25852 resultaten.
Soeps
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 118 Dit keer was 'k er weer
voor een film en om te praten
'k Zag je zitten in je groene shirt
Natuurlijk mond op mond gegroet
We liepen door hallen, langs trappen
Dan grachten met geraniums,
de Dom, luisterden naar een zingen
Bekeken kruidentuin
en zochten 't filmhuis voor kaarten
Dan wilden we een soep
maar mobiel bleek in het filmhuis nog…
Wit
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 651 Ik denk sneeuw
Paddentrek, sneeuwdek
IJzig gegeeuw
Zomervertrek
Heersend eigengerief
Niemand is lief
Geef mijn woord
Gevoel gesmoord.…
Witte nachten.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 400 Ik lig klaarwakker in een hagelwitte nacht,
onherbergzaam als een wijde oceaan.
Ik kijk naar buiten en de sneeuw valt zacht
op de vaart die wordt beschenen door de maan.
Ik denk aan de mensen die ik zelden kan behagen.
En ook wel aan mijn moeder die in haar duizend vragen
wil weten hoe het werkelijk met me gaat.
Dat ik eigenlijk nooit antwoord…
wit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 331 Een ster is zij temidden van de nacht
voor niemand dan zichzelf
en haar wild verlangen
Vertrouw het toe aan de maan
Verschijn wit aan wolken
Fluisterend gemurmel van de sterren
ongehoord
Haar ademhaling licht
en glijdend
Ze droomt nog steeds
iets te betekenen
In het donker van de nacht…
haiku
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 456 puur maagdelijk wit
zover mijn ogen reiken
schone illusie…
vond ik opnieuw de liefde uit
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 796 als je kon
was je weer een vlinder
wit
helemaal in 't wit
je fladderde
als je kon
je dartelde
boven lavendel
blauw
heel diep blauw
als ik kon
vond ik opnieuw
de liefde uit
licht
ik omvormde
licht tot goud
ik sprokkelde
schonk het je
bladgoud
voor de liefde
nooit te oud…
Herfstlicht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 730 De pastoriemuur
is van een soort wit
dat mild en zacht
een brokje stilte pacht
een wit dat met
kamille langs een korenakker
eenvoud deelt
een wit dat
als een haagwinde
zich aan de zon blootgeeft
hier kom ik graag
de ingangspoort
met ronde boog
is altijd open
er staat
een uitgebloeide
blauwe regen…
gebroken wit
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 wit was de jurk
wit de vlag
wit was de woede
wit het licht, wit de zon
die het zicht ontnam
wit de handen in de zakken
wit de schilder
wit ook het doek
wachtend op pigmenten
wit de mistflarden, wit het gezicht
met haar verre blik
wit ook, de geesten, het huilen
van de storm die gebroken, zijns
gelijke niet vond.…
Oogverblindend wit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 459 De kantelpoort klikt
hoorbaar dicht verbluffend licht
valt op mijn gezicht
ongelooflijk wat voor een
oogverblindend wit is dit…
Wit
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 468 Maandag-
ochtend
fris
vlier in bloei
seringen
in het witste
wit
fluitenkruid
dove netel
en jasmijn
zo edel…
Een kwatrijn
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 426 Zo klaar was lang niet meer
het water van de gracht
er dreef een zwaan zo wit
als had zij het kasteel gepacht…
Helder
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 101 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van de gebalde vuist
wit de gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit het roerloze doek
dat leeg op beelden in pigmenten wacht
wit is de razende storm
die…
wacht
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 733 jou
vergeten
in witte bloemen
vullen
lege dromen
de dag
verloren
in witte wolken
van verdorven
donkere nachten
lachte jij
blijf nog even
wachten
tot ik
mij terugvind
in jou
in mij…
Wit
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 53 Ze hadden mooie
slanke benen alle drie
ze waren twintig
de tafeltjes waren wit
de stoeltjes ook ze blonken…
Ik zou je
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 Van een zomerblauw
zou ik je kunnen weet je
van een rozenrood
ik zou je van veel wit en
geel en violet nog meer
van aubergines
van dat mooiogend blinkend
van dat glanzend zwart
ik zou je van veel groen en
weet je ik zou je van dat
dat felle lila
lavendel op een border
netjes in de rij
en van sneeuwwitte anjers
zie er is veel…
haiku
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 93 Witte donderdag
de rhododendron bloeit wit
bewolkte hemel…
Tijdelijk wit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 Nachtelijke schaduw geeft stilte
diepere voelbare emoties
duurzamer in innerlijk
dan het winterse witte
van het vergeten daglicht
alle zinnen die je proeft
vormen een zelfgeschreven maanbrief
een groot verlangen naar een droom.…
wit
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 88 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van vastgesnoerde vuisten
wit zijn gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit is het lege doek dat
wacht op beelden en pigmenten
wit de gierende storm…
catwalk op een wei
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 983 je droeg kniehoge puntlaarzen van leer
de veters gekruist van haakje naar haakje
je wankelt op rubberzolen door slijk
een scheur in zwart nylon
dat rond jouw knieën rekt
katoen fladdert om dijen
een pittig model met een ruitmotief
in vlakken en plooien verknipt
met een zigzaglijn van knopen
het witte shirt was met vet besmeurd
ik heb…
Kea Bouman
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 van het hoogste plankje,
als enkel vrouwmens uit ons landje ooit
heeft ze ’t tot grandslammeesteres geschoten
Toen Hollywood haar vroeg, zei ze: ‘Nee, dankje’,
de grande dame hautain?…
Col de Villard ( alt. 833 m)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 236 wanneer ik zou zeggen
dat wij hem moeiteloos
hebben bedwongen
dan zou ik liegen
het heeft wat gekost
bloed: zie de schrammen
op mijn schenen
zweet: je had mijn shirt
moeten voelen toen
ik eindelijk boven stond
en tranen: al dan niet
van geluk of weemoed
doch voldoening gaf het
en daar kracht uit putten
kan mooi meegenomen zijn…
Laatste minuut
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 411 De back grijpt de aanvaller vast,
trekt haast het shirt van zijn bast.
De doelman plukt de bal in zijn vlucht
Lichtblauw schreeuwt penalty voor straf.
De scheidsrechter loopt weg, fluit af.
Gerard Beentjes…
BONTE ABELEN*
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.982 Wit als watte, en teenegader
groen, is 't bonte abeelgeblader.
Wakker, als een wekkerspel,
wikkelwakkelwaait het snel.
Groen vanboven is 't en, zonder
minke*, wit als melk, vanonder.
Onstandvastig volgt het, gans,
't onstandvastig windgedans.…
aandrift
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 141 Een blad papier te zijn
wit halsstarrig
wat onder de huid zit
gepropt in de keel
gesloten in zichzelf
Ik trek een horizon
met witte potloden
wit en maagdelijk
ontspruitend uit een wonder
gekropt uit mijn lichaam
zelfsluitend
Halsstarrig teken ik witte V’s
vogels in formatie
het wit op 't witte landschap
komt tot leven
de vloed steekt…
RonUILdo
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.049 Kort gedrongen slaapt
er rond de 'zestien'
de RonUILdo in een
veel te volle vacht
Zijn shirt doet enkel
nog goddelijkheid verraden
vol verlangend heilig geel
naar dribbels van kanarie pracht
-------------------------------
W.K. gedicht Den Haag FM 28-6-06…
Al spelevarend...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 kom, zet je,
en luister naar 't verhaal van Fram en Boos
die vrolijk bliezen op hun neptrompetje
mijn oren dul maar 'k gunde hen 't verzetje
hoewel ik het mij anders had gedroomd:
dat stille beeld uit oude prentenboeken
waar kindertjes te zien zijn bij 't ontbijt
met chocolademelk en boterkoeken...…
Dag meneer
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 201 Hoe wit is uw gewaad
afstekend tegen
't donker van uw handen,
integer uw gelaat
uw houding ingetogen
alleen al uw aanwezigheid
geeft zoveel rust en stilte,
de schilder die u portretteerde
wist van 't kleurrijk wit
een stralend licht
in plooien te creëren
toch is 't uw houding
die mij nog het meeste raakt.…
Miskend talent
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.154 zonder aarzeling, spanning, tegenzin
naar voren komend
leraar tegemoet
stond ze klaar te spreken voor
een groep met jeugdgebroed
kletsend aan een stuk door
vermaakte ze haar klasgenoten
zichzelf en docent
van de spanning toch een traan gelaten
opgenomen in d'r shirt
niet beseffend het talent
waarmee een hater werd besmeurd…
KOUD LANDSCHAP
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.494 Een lage wei
waar 't water blank om korte wilgen stond
tot aan de zwarte koppen. Vlokken vlogen
neer, neer, al sneller langs de naakte twijgen
en tegen 't witte water, wit en weg.
Zo, wit en weg, zo, schuinsaf door de takken
weinige, ruige vlokken op de vlucht,
als vagebonden in een winters bos
't spoor bijster.…
Sparta, kansloze maar eeuwige liefde
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 112 Ik vrees dat Sparta weer degradeert
Maar in welke biermerk- of telecomliga ze ook spelen
welk Aziatisch goksyndicaat ook met ze speculeert
dat rood-witte shirt blijft mijn ogen eindeloos strelen
Ja, zo vaak de pest in mijn lijf en leden
En denkend, ik ga nooit meer!…