8069 resultaten.
Witte nachten.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 399 Ik lig klaarwakker in een hagelwitte nacht,
onherbergzaam als een wijde oceaan.
Ik kijk naar buiten en de sneeuw valt zacht
op de vaart die wordt beschenen door de maan.
Ik denk aan de mensen die ik zelden kan behagen.
En ook wel aan mijn moeder die in haar duizend vragen
wil weten hoe het werkelijk met me gaat.
Dat ik eigenlijk nooit antwoord…
vond ik opnieuw de liefde uit
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 796 als je kon
was je weer een vlinder
wit
helemaal in 't wit
je fladderde
als je kon
je dartelde
boven lavendel
blauw
heel diep blauw
als ik kon
vond ik opnieuw
de liefde uit
licht
ik omvormde
licht tot goud
ik sprokkelde
schonk het je
bladgoud
voor de liefde
nooit te oud…
Herfstlicht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 730 De pastoriemuur
is van een soort wit
dat mild en zacht
een brokje stilte pacht
een wit dat met
kamille langs een korenakker
eenvoud deelt
een wit dat
als een haagwinde
zich aan de zon blootgeeft
hier kom ik graag
de ingangspoort
met ronde boog
is altijd open
er staat
een uitgebloeide
blauwe regen…
gebroken wit
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 80 wit was de jurk
wit de vlag
wit was de woede
wit het licht, wit de zon
die het zicht ontnam
wit de handen in de zakken
wit de schilder
wit ook het doek
wachtend op pigmenten
wit de mistflarden, wit het gezicht
met haar verre blik
wit ook, de geesten, het huilen
van de storm die gebroken, zijns
gelijke niet vond.…
Oogverblindend wit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 459 De kantelpoort klikt
hoorbaar dicht verbluffend licht
valt op mijn gezicht
ongelooflijk wat voor een
oogverblindend wit is dit…
Wit
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 467 Maandag-
ochtend
fris
vlier in bloei
seringen
in het witste
wit
fluitenkruid
dove netel
en jasmijn
zo edel…
Een kwatrijn
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 426 Zo klaar was lang niet meer
het water van de gracht
er dreef een zwaan zo wit
als had zij het kasteel gepacht…
Helder
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 97 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van de gebalde vuist
wit de gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit het roerloze doek
dat leeg op beelden in pigmenten wacht
wit is de razende storm
die…
wacht
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 733 jou
vergeten
in witte bloemen
vullen
lege dromen
de dag
verloren
in witte wolken
van verdorven
donkere nachten
lachte jij
blijf nog even
wachten
tot ik
mij terugvind
in jou
in mij…
Wit
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 53 Ze hadden mooie
slanke benen alle drie
ze waren twintig
de tafeltjes waren wit
de stoeltjes ook ze blonken…
Ik zou je
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 Van een zomerblauw
zou ik je kunnen weet je
van een rozenrood
ik zou je van veel wit en
geel en violet nog meer
van aubergines
van dat mooiogend blinkend
van dat glanzend zwart
ik zou je van veel groen en
weet je ik zou je van dat
dat felle lila
lavendel op een border
netjes in de rij
en van sneeuwwitte anjers
zie er is veel…
haiku
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 92 Witte donderdag
de rhododendron bloeit wit
bewolkte hemel…
Tijdelijk wit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 Nachtelijke schaduw geeft stilte
diepere voelbare emoties
duurzamer in innerlijk
dan het winterse witte
van het vergeten daglicht
alle zinnen die je proeft
vormen een zelfgeschreven maanbrief
een groot verlangen naar een droom.…
wit
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 88 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van vastgesnoerde vuisten
wit zijn gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit is het lege doek dat
wacht op beelden en pigmenten
wit de gierende storm…
Door de waarheid heen slapen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 894 Half oog open
Toch weer dicht
Laat me slapen
De wereld gaat niet weg
Zachtjes port ze in mijn zij
Slapen doe ik toch niet meer
Waarom huil je
Is mijn kille vraag
Een waterval van tranen
Daalt op mijn lichaam neer
Woorden spreekt ze niet
waarom help ik haar niet meer
Zonder antwoord
Sluit ik mijn ogen weer
Laat me slapen
De waarheid…
In the Ports of Antwerp
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.118 In de straten van morgen
loop ik te dwalen,
naarstig op zoek naar
een stukje vandaag.
Geheel zonder zorgen
kijk ik uit kralen
met happen uit m'n haar
en een stuk in m'n kraag
Verdoofd en geborgen
proef ik van stalen
van onbegrensd geluk waar
genoeg verdrinkt in graag!
In de straten van morgen
schrijf je verhalen
die je 's nachts…
Le Pouldu-Port
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 99 mist boven het water
de zon is een schijf
een stern duikt naar vis
tussen de rotsen
klokkend vaart een boot
naar huis
hendrik…
Flessenwand
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 587 Rechtsaf de woonkamer uit
De half open keuken in
Port, rode wijn en Beerenburg
Groen glaast het bonte glas
De glasbak tegemoet
Breekbaar staat alles leeg langs de kant
De koelkast bewaart ogenblikken
Bier, voor als ik dorst krijg
Halve liters liggen daar
Een toekomst te lessen
Liever nog
Zet ik in de keuken
Alleen maar lege flessen…
haar nonchalante flirt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 284 handen zijn open
vingers smal toelopend
in hun lengte artistiek
het haar is uitgeplozen
haar nonchalance flirt
met stukjes dramatiek
tragisch is haar oogopslag
als zij de wereld vat in een
ultieme kus met armgebaar
het glaasje port waardoor zij
na een uur of twee haar hart
uitstort staat na de lunch al klaar
het leven is toneel…
in hun lengte artistiek
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.704 handen zijn open
vingers smal toelopend
in hun lengte artistiek
het haar is uitgeplozen
gespeelde nonchalance
flirt met stukjes dramatiek
tragisch is haar oogopslag
als zij de wereld vat in een
ultieme kus met armgebaar
het glaasje port waardoor zij
na een uur of twee haar hart
uitstort staat na de lunch al klaar
het leven is…
Winterse Midzomernacht
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 648 Een glaasje Port
rond middernacht...
Wie had ooit gedacht
dat ik me zo tevreden voel?
Jij weet wat ik bedoel:
het lijkt volbracht
we hadden nooit verwacht
dat het ons aan niets meer schort.
Als morgen de dag opniew begint
en ik zo blij ben als een kind
als ik mijn lichaam tegen het jouwe vleien mag.…
halftwee
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 125 Het lichaam is wrakkig en eist zijn rust op
maar het hart is onvervuld, nog even
dwalen mijn ogen langs stoffige schabben,
Kopland en port een genadige nachtwacht.…
Berichtje
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 106 postbode gezocht
zwaar tillen en glibberen
pinguïns ontwijkend…
Catrina Hoogsaet en haar baet
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 390 portret gehaald uit Welsh land
we zetten er de spot op
dat is pas echt Rembrandt
drijft de prijs lekker op
het kost wat
bruikleen verzekerd de port
niemand heeft geknord
bij het zien van de kunstschat
het ware groots als gebaar
wij juichen en klappen
als zalm het nog even kan lappen
in het voorbije rembrandtjaar
poseerde in het Rijks…
Het oude goud
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 90 je lach koestert nog
het oude goud dat van
diamanten en briljanten
in een klassieke setting houdt
je nipt de rode port
zoals in vroeger tijden
koket en welbespraakt
kon jij iedereen verleiden
ogen twinkelen als voorheen
toen jij het stralend
middelpunt van de society was
in een aangeboren gastvrouw schap
jij bent niet op retour
het…
de sigaar
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 13 uitdagend en vol essentie
met vakmanschap gerold
van het binnengoed
tot aan het buitenblad
een kunstwerkje op zich
van voet tot vuurmond
onthult hij met elke trek
vol aroma diep en rijk
heerlijk mystieke geuren
toch is een sigaar alleen
enkel slechts een sigaar
tijdens lange avonden
met diepe gesprekken
in gezelschap van whisky
van port…
SCHAAK
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 869 kaarslicht speelde op het bord
op kristal dat blonk
de vlam verzonk in rode port
zijn ogen verdiepten die vonk
trouwe pionnen
bewaakten haar dame
de zijne kwamen
zagen en wonnen
zoet was haar wraak:
schaak
hij sprong naar voren
schaakte haar dame, voor op zijn paard
voerde haar mee in een duizelende vaart
aan haar toren ontkwam…
Papierbakvondst
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 111 Genieten van oude port en malse brie,
terwijl de sneeuw voorgoed ontdooide
verstoken van iedere blaam en smet.…
Lieve vos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 140 De port is oud en maakt me roekeloos
toe laat ons nu maar klinken.
Jij heerlijk dier waar ik voor koos,
je vacht zal ik doen blinken.…
Wit, wit en nog eens wit...
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 4.822 Hoe wit die sneeuw
die dwarrelt langs de wegen,
die sneeuw die smetteloos
de daken wil versieren,
die sneeuw die stil,
behoedzaam alles dekt:
de mensen, planten en de dieren,
Niets is hier nog bevlekt,
alleen het wit mag blijven
al is het maar heel even,
dit leven
in al zijn onschuld
hier en nu.…