Alle inzendingen over wolk OR bloem OR vlok

kinderlijk plezier in het turen naar grijze sneeuwvlokken tegen een grauwe hemel dwarrelende donkere vlekken die zo zacht en beheerst een witte deken vormen alles is rein en zo stil in onze lange winternachten is daar het zachte licht van sterren en maan boven deze toegedekte aarde waar jij en ik beminnen geborgen in elkaars warmte…

Over vrijen en slapen onder jouw deken, terwijl er buiten geen teken meer was van leven, enkel vlokken die zweefden. Oh, ik had zo graag nog zoveel meer. Ach, misschien, helaas, een volgende keer.…

De kou zit in mijn botten de kachel staat nu hoog Het sneeuwen lijkt niet te stoppen maar is een lust voor het oog Buiten slentert een man zijn kraag hoog opgetrokken Wiebelend door de gladheid een schim tussen de vlokken Stralende lampjes langs de ramen kerstbomen weer in de verkoop Het jaar loopt bijna ten einde van lief en leed vol…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Zakje weed griepinjectie vivisectie lekker, vies lelijk, mooi gelul in de ruimte leven in een gouden kooi lsd zwevend in de wolken laag bij de grond te hoge drempel hou even je mond een goeie sample veel covers of het Urker mannenkoor voor ieder wat wils kleintje pils of een vaas?…

winterstilte over witte velden dwaas dwarrelen de vlokken neer een levend wezen ziet men zelden het land heeft zelfs geen heer eenzaamheid is hier bedolven de witte pracht heerst kil wolken zijn de golven wat is de winter stil…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Dan is het weer nacht. ------------------------------------ uit: "Rozen verwelken, bloemen" Uitgeverij WEL, Bergen op Zoom (december 2006)…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

de nachtelijke weidsheid neemt haar plaats geen maan geen sterren koud iets van de Noordpool hangt in de lucht net als vlokken zeeschuim in de mist denkstreepjes flitsen voorbij mijn ogen tot de morgen de wolken opengeeuwt al blijft de mist der stilte nog wat hangen…

het eerste hemelsblauw gevat in voorjaarsgroen ontwortelt zich uit wit tussen vlokken die nog ingehaakt de laatste zijn van het winterse festijn verlangend spreidt de bloem haar bladeren naar de al warme zon de zachte lentewind geurt naar nieuw leven voorbij de glimlach van een kind…

ik ben een drijvende wolk zonder vorm zonder rust ik ga altijd mee met de wind waarheen hij wil soms druppel ik schreiend uit andere keren vlok ik wit over de huizen over de weiden over de zeeën overal ga ik heen nergens kom ik aan haastig of rustig ik ben steeds onderweg…

Witte dag Het dwarrelt In grote vlokken omlaag ’t is winter Het mag Schitterende zonnen Een horizon Met bloemen en geuren Zonder sneeuw Niet met mij begonnen Een oase vol gloed Vol geloof Met vertrouwen en angst Een witte, dikke Muur van voorspoed…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Volle, grauwe wolken luchten wriemelende witte mieren. Ze feesten en vieren de vlokkendans der zuchten. Miljoenen piepschuimbrokken verliezen het Noorden en landen als klankloze woorden op een grenzeloos kussen van vlokken.…

vanaf de hoogste top, kraait de gouden haan, bejubeld door gegoten klokken, de boodschap van de Heer, het kunstwerk aldaar vertelt zijn verhaal in alle stilte en eenvoud, daar kan men schuilen, en praten, zonder meer lichte wolken als witte vlokken verbinden beiden ieder geeft op zijn wijze beschutting weer…

Ik pak wolken van de grond graaf bloemen uit de lucht pak sterren van de straat ’t is de maan die hoog staat. Ik graaf bloemen uit de lucht pak wolken van de grond, want stel je voor, dat er iemand met zijn lompe poten opstond?…

in ijzig wit,schuurt de volle winterstilte koortsachtig langs mijn klamme handen de streling van lucht bracht mij in de war zuchtend blies ik haar terug maar de stilte ontspande haar en wreef door mijn ogen een licht roze blos verscheen op mijn wangen in een schoon contrast werden de witte vlokken gedragen door de wind mijn wereld…

De witte vlokken fris Als bolle veertjes Dwarrelen ze naar beneden De mensen lopen traag Door de straten Glimlachen naar elkaar De winter is weder daar Door koelte Een rode blozende wang Daar een sneeuwbal Of je die effe opvangen kan Kinderen Die Spelen In het zware weer Met koude en warme handen Mooie vergezichten in de weilanden…

waar de wereld alleen zichzelf omvat vallen laatste vlokken in kleuren grijs niet gekend in blauwdruk maar tinten door de pracht van hitte driften sissende wolken waar zij koude raakt broeit zij in haar voegen en laat een eerste legsel te water waar de dood haar niet deert kent zij het later niet er ontbeert haar niets; zij is…

Dan een grijze wolk.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

zonder verbeelding raak je de winter een handbreedte van mij af er rust geen tuin meer onder je woorden of de enkele bloem die ik van je lippen pluk wendt zich af van het geluid wanneer ik het veld meet, dat doodstil de vlokken telt in onrustige dagen van verweer ik vind nog slechts het zwijgen, rouw tot bloedens…

Eén vlok die valt. Niet meer dan één. Kan dat? Nee. Twintig seconden later, drie meter verder, iets kleiner, wattiger valt de tweede. Nog een paar vlokken, de laatste, één laatste en het is weer roerloos in de struiken en de lucht, op de vogeltjes na en (de tijd verstrijkt) één vlok die valt.…