Alle inzendingen over zekerheid

Dus lees ik gerustgesteld verder en doe ik voor de zekerheid een kaft van een Dostojevski-roman erom heen.…

Één ding is zeker, deze mensen, hebben een plekje in je hart veroverd. De pijn van het gemis gaat niet weg, maar de warmte van de herinnerging blijft.…

In de Amstelhoeck afgesproken voor de zekerheid bel ik haar om te melden dat ik er ben midden, onder de kerstballen Zij is bezig met haar jas komt eraan is bijna onderweg Even later met haar actetas kiest zij een tafel bij de deur Haar lange lijf in wol verpakt straalt zij zachtheid uit onbeslist moeheid van een lange dag Ik heb haar…

Maar het zoet van de victorie verwaterde, verkeerde na een zeker tijdsbestek in bitter vocht. Een groeiend schuldbesef omtrent zijn daden dat steeds dieper werd. Het woekert nu door de natie. Pijnlijk staat hij daar, nog slechts gekend als ornament.…

Oh, ik zou willen dat ik 'n dichter was, nou, dan zou ik het echt wel weten, dan liepen mijn dichtregels in de pas en zeker op rijm om niet te vergeten. Oh, ik zou willen dat ik 'n dichter was en dat een ieder dat overal zou weten. Dat als de dood mij behindert in mijn pas, mijn naam nog niet zal worden vergeten.…

nee, het gebeurde echt gisteren toen jij me aanraakte en zei: "Ik heb je lief" hoe wonderlijk was het te voelen zo dicht bij iemand te zijn die me volkomen begreep door je strelingen je tederheid je kussen maar vooral door je lieve stem gaf je me de zekerheid dat liefde het hoogste goed is ongeacht hoe en met wie als het maar…

ik kan niet voor je denken je zekerheid en al mijn liefde schenken dat is vertrouwen tussen twee in ontmoeten las ik meer dan groeten je warmte nam me mee we paddestoelden snel ons huis en voelden ons er eindelijk thuis nu hangen er gordijnen die slechts de late avondzon laat schijnen de bosrand wordt te druk want als…

nooit een vergunning afgegeven een kwaad wezen vervuilt haar gezuiverde lucht die mij laat leven niemand die er iets van snapt dat je niets hebt vermoed omtrent het alles vernietigende kappen dat onder mist verscholen vuur dat blijkbaar al een poos in je woud heeft gewoed zo onvoorstelbaar zo onwerkelijk amper te geloven maar toch toch zeker…

de dood te vieren Maar het leven, mijn gekregen leven Wat ik dan heb weggegeven Als ik er niet meer ben Neem mijn leven dan voor lief Huil gerust, maar laat ook een lach ontstaan als dat te moeilijk is een glimlach Als ik er niet meer ben Want ik geloof dat mag je weten Ik zal jullie niet vergeten Omdat ook jullie mij niet vergeten, zeker…

met een niet eerder gehoorde hemelse stem dankbaar weet ik jij bent zeker bij Hem ik denk mij in eindelijk een Vader die je eeuwig niet in de steek laat een paradijselijk begin Hij die jou oprecht lief heeft nooit eerder werd jij zo bemind lief kind in mijn aardse gedachten hoor ik jou zingen en dansen…

Er is geen school hier waar je leert de letters te omschrijven geen cijfers om te meten noem dit liefde Geen kleur zo blauw zo zoet zo bruin zo mooi als ooit omschreven Geen altijd groene struik kan deze rode vruchten brengen zeker niet nu niemand hierom vraagt Aan tafel de sigarenrook de stoelen hoog het vragen mag ik gaan Ga ga…

Een zwakke zon was het toch zeker niet 't Was primavera, lente-euforie Op 't BBB-feest der democratie Dag Thierry, Wopke, Denk, hallo boer Biet! Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

steeds moeilijker vindt de sleutel z’n slot zelfs zonder te hebben gedronken giet ik de thee net langs m’n kop raak de draad van het verhaal zomaar kwijt er valt ongewild een stop de coördinatie is tot kindniveau geslonken maar ondanks dat bekijk ik het met een glimlach want het is zeker morgen komt de zon zonder haperen weer…

Zelfs op z'n opblaaspop bewegen zijn kaken nee, dit wordt te goor vertel dit zeker niet door!…

De rijder en z’n paard, ze zullen zeker komen daarom oefen ik m’n vleugels in ’t ruisen daarom is m’n bed zo zacht we zullen luisteren naar ’t geluid van de regen op ’t golfplaten dak maar misschien is z’n bus wel blijven steken in de modder zoals laatst hoe vind je eigenlijk m’n lippenstift?…

Als muziek in mijn oren Weerklinkt jouw gelach Nu weet ik zeker Dat ik jou graag mag Je bent te vertouwen Dat wist ik meteen En in gedeelde fantasie Gaan we overal heen Ik zie je in gedachten In de woorden van dicht Maar de vriendschap die wij delen Is op het binnenste gericht Jij mag me kennen Ik laat je toe Delend mijn binnenste…

We gaan een BUNDEL uitbrengen, Gurien en ik, geniéten van de voorpret en ál het werk eromheen, maar vergeten toch zéker niet door wie dit tot stand kwam.…

Het is een vredig wachten zonder de zekerheid over de vanzelfsprekendheid van de seizoenen. Het hart is leeg en berust.…

zal ik onder onrust blijven liggen of weggaan van dit pleintje wat me niet doenbaar lijkt met een kapot kompas en een gescheurde kaart met ergens in een achterzak een flard herinnering waarvan ik hoegenaamd de plaats of tijd niet kan zien en dus beginnen stappen, ergens naartoe, dichtbij, nee, zeker niet te ver, de volgende boom,…

Onechte zoons, zoals men blijft beweren zijn, zegt hij, zeker niet door hem verwekt, maar goed, verdient hij daardoor ook respect? "Noblesse oblige" geldt juist voor deze heren! Over een dochter in Parijs wordt niet gerept, daarmee voelt hij zich kennelijk niet behept!…

zelden heb jij je tranen laten gaan hoewel het water vaak tot je lippen heeft gestaan dan leek je onaangedaan en opende de ramen om de benauwde sfeer snel weg te laten gaan je vermande je hield het hoofd nog even rechter in verder en er zeker niet aan onder door gaan van die kracht had ik nog graag de zachte kant gezien…

Van buiten hou ik me sterk Van buiten lijk ik spontaan Van buiten stroomt er geen traan Maar waarom voel ik me van binnen leeg Ik voel me zo kil, zo verlaten en zo alleen Je bent er niet meer, en ik weet dat ik zonder je verder moet Deze gedachte doet me zeer Je was nog zo jong, zo levendig Mensen verdienen het niet om te sterven, en zeker jij…

Sorry, geen zin Het is over en uit Zeker weten, dit is mijn besluit Sta daar dus niet zo te pruilen En ga bij een ander uithuilen Niet je maîtresse, niet je dienstmeisje Niet je speeltje, niet je animeermeisje De beste?…

lichtvoetig liep ik over gras knipperend in mijn relatie greep de laatste spriet houvast voor een zekerheid die er niet meer was plukte later madeliefjes voor het grote kringgebeuren in onze cirkel vertelt de krans alle details in geur en kleuren we hebben nog gezongen en met aanwijzertje gekust het gaf mij geen rust…

ik er altijd voor je ben En je na een lange zoektocht beseft Dat ik je beter dan alle anderen ken Omdat ik je geen ruimte zal ontnemen En je vrijheid zal geven in je leven Er zal zijn voor jou als je me nodig hebt Je alle tederheid en liefde zal geven Op een dag zal je mij weer gaan missen Simpelweg om mijn oprechtheid en trouw Ik weet zeker…

Je bent zeker niet dood. Ik weet : je leeft. Je hebt de scherven overleeft bij 't sterven. Je zwaait, je springt. Je klinkt zo hemelsblij. Ik weet dat jij leeft. Ik denk : je danst, je gezicht omkranst met licht. Je lacht, je zingt. Het klinkt zo hemelsblij. Ik denk dat jij danst.…

los van jou lees ik als een uitgescheurde bladzijde vol ononderbroken zinnen over vrijheid van leven geïllustreerd met foto’s, wolkenluchten boven zee al weet ik zeker dat ik dat ben, je weigert mij te kennen dichtbij jou zong ik notenbalken vol eenzaamheid toonladders van wanhoop met hoge tonen liefdevol de partituren op de vloer - bewijzen…

probeert me te analyseren tracht te weten wat er in me omgaat je doet maar je kunt toch niet door me heen kijken je denkt nog steeds dat mijn gevoelens zullen overwaaien mee met de noordenwind als waren ze er nooit geweest hoe dan ook ik blijf schrijven zolang als woorden raken dus je glimlacht en je denkt maar ik bewaar zeker…

En knik nog voor hij iets kan zeggen: ‘Ja, zeker meneer.’ De zon begint te schijnen. Ik zie zijn vleugels.…

zij zag hem misschien wel zitten en hij haar ook een wederzijdse blik die niets aan het toeval overliet – niet loog ach een beetje liefde is hun zo gegund ‘O ja zeker ik hou ook heel veel van dieren,’ zei hij – ze glunderde waarna hij opzichtig blunderde door zich vol overgave te stortten op een schotel met alleen maar vlees zij pakte…