Alle inzendingen over zekerheid

Laten we vooral niet overdadig zijn en zeker geen champagne over onze polders spuiten, laten we bepalen wat èchte poëzie is: een kaalgeschoren idioot in een dwangbuis een kwijlende mond boven een kotsbak het litteken van de lobotomie de stront van de criticus.…

Daar loop je Uitdaging in’t verschiet Je neus omhoog Je ziet me niet Je staat stil, kijkt om Je blik verstard Je merkt me op Je lijkt verward Je geur Komt trillend in m’n buurt Heeft een boodschap Die je stil verstuurt Je houding Vol van zekerheid Creëert een lust Die zich snel verspreidt Je draait je om En ik ruik krachtig…

Ons leven overhoop, zeker voor je kroost. Maar we zijn er niet aan onderdoor gegaan, We zijn er weer boven op, vergeven je besluit. Terug naar je vaderland, je wou weer naar huis. Nu heb je niet gevonden wat je zocht, en zegt nu dat je huilt. Had maar gepraat en geluisterd, dan kwamen we er wel uit.…

de tijd staat stil zo merk ik ter zijde op doch mijn stemklank verraadt enige ergernis, vertaalt derhalve de onrust van een aanzwellend innerlijk ongemak overeenkomstig het drammerig gedreun van een horde aanstormende paarden in galop mijn eigene ongeduld staat voor kenners merkbaar in brand zeker als wachten mij tenteert…

Hij was een flierefluiter en pastte niet bij mij zeven weken heeft het geduurd toen was de liefde al voorbij Hij flirtte steeds met anderen en ik, ik zag het niet 'k was blind door mijn verliefdheid en hij bezorgde mij verdriet Ik heb weken zitten treuren hij bleef maar spoken door m'n hoofd 'k wist zeker dat er meer zou zijn dat had…

Hoe kan ik in godsnaam nu stoppen de knoppen zijn geknapt de klaprozen zijn betrapt op hun ware aard zij zijn gespaard draai maar u majesteit de aarde in een onwaarschijnlijke tijd het schip is rijp door tijd van spijt gekapseisd door een vuur van ijs nu smelt het bewijs langzaam maar zeker gaan de geesten in ruis spreken en zij de…

heb je zeker volgemaakt kom je niet bij vijftig in de buurt? Ik weet je hebt tafels en stoelen servies en bestek voor een viering gehuurd Want vieren... wil je het compleet met polonaise en stoelendans Het geeft mij de kans alles te observeren als een kat in de boom Wordt het een boze droom of toon jij je betere ik?…

zij herinnert zich de herfst ze reden door de Drentse dreven de tinten leken dieper, warmer als in nieuwe harmonie na lange tijd kon zij het bed weer met een liefste delen zijn passie en zijn kussen nachtenlang opnieuw beleven verlangen was veel meer dan lust groot was deze liefde zeker de hartstocht en de zoete pijn maar zou zij hem…

het omslachtig of ben ik wat lastig je wilt me negeren en soms juist waarderen Je voelt je genegen en soms juist verlegen Het is vaak vermoeiend en toch blijft het boeiend Je wilt elkaar plagen en sarren en jagen Je wilt elkaar narren en vreemde dingen vragen Is het liefde en vriendschap of is het de schijn Één ding is zeker…

er hangen nog oude gordijnen in dit nieuwe leven verleden is geweest komt soms langs voor een losse babbel verdwijnt dan even geruisloos als het kwam door de geoliede poort ik heb door de volle maan geslapen zag een ekster een vreugdesprongetje maken had geen idee dat hij springen kon er komt een nieuwe herfst aan waarvan ik zeker weet…

altijd maar denken aan een ander sommigen hopen dat ik verander blijf ik liever toch mijzelf wetend dat ik nu niet `t onderspit delf wat in vroeger tijden wel heel vaak voorkwam en al mijn zekerheid weg nam nu ik tig jaren later verder ben is er toch iets wat ik herken dat is mijzelf zonder angst of falen ondanks al mijn diepe dalen...…

ook dit jaar zal hij er staan met versierselen door de jaren heen vergaard die voor ons nog lang niet zijn verjaard zoals engeltjes, kabouters, een vogeltje... helaas zonder staart, lichtjes, zilveren, rode en paarse ballen waarvan er zeker weer enkele uit de boom zullen vallen en onder de boom een ietwat beduimeld boekje, met…

Einde aan onzekerheid Over het enige zekere Begin van een heldere nacht Of eeuwige afwezigheid De nazorg van ‘n geboren begin Zijnde Het pad naar De waarborg van ‘n dovend einde Bij het laatste bewustzijn ’n Late overpeinzing ’n Finale retorische vraag: Met hoeveel Tederheid Liefde En levenszin Besteedden we De kostbaar opgebaarde…

in gebroken dromen overwon ik al rennend de kou roeide ik met spaanders van het voorbije leven op de koele onderstroom van tomeloze mattigheid kende het verleden geen zekerheid en in schaduwen van stilte omarmde ik jouw volle maan laverend tussen tijd en ruimte ontnam je mijn rusteloosheid en werden wij de nieuwe wereld…

Ik wou zo graag, maar wist niet wat iets hebben, dacht ik eerst, of doen ik wist dat ik iets nodig had geen euro’s, dollars, geen miljoen niets waar ik mensen mee kon kopen dat wist ik zeker, niets van macht maar iets dat dieper ging dan hopen iets dat met liefde werd verwacht ik wist zozeer dat ik het wilde zo heel intens, dat wat ik miste…

Als kleintje werd ik zeker niet verwend Papa hield het voor bekeken en is weggerend. Jong gehuwd en snel een kindje, ik kon dat nog niet aan Mama wezen, echtgenote en ook een voltijdse baan. Het kind in mezelf was echt erg kwetsbaar, wat droomde ik vaak over Pa 'k Werd niet gespaard maar hield het hoofd rechtop, ja!…

wel duizend tegelijk bezongen ze de boom zo leek het en zo torende hij luidkeels hoger in de blauwe herfst de kilte brak in honderd stukken een wagenwiel vol goud verdraaide allengs alle hoeken in het oude gras langs hun glanzende stipjesjas gleed de dag ineens omlaag de hond pakte de stok en ik hielp zoeken tot de morgen zeker…

Wat je niet allemaal bestaan hebt, onteigend omhelsd hebt, geweest bent, nu zit je op wacht aan je bed je bladert het boek door, bevingert de woorden wantrouwt je gereedschap, stofgoud cicaden het brood is verlegen, wil niet verstenen het horloge maalt meel en weet het nooit zeker diep in de tuin dooft het buitenste binnen altijd die vogels…

Jouw leven een stramien van Bergen en dalen Zoekgeraakte grenzen in Bergen van hopeloos met Dalen door 't stof Met respect voor jouw doen en Begrip voor laten Hoop ik oprecht dat jij voor Later, nu dus wijs besluit Doe dus zeker Echt niets dat jou later spijt Probeer het leven Nú, in later te plaatsen Trek grenzen vandaag.…

Collega, Bij een overlijden van een ander word je toch wat stil en zeker voor de nabestaanden als ze bekender zijn dan zo maar Jij bent voor ons zeer bekend en vanuit die betrokkenheid het samen werken, ons werkleven condoleren wij je met het verlies van je dierbare....…

Waar het leven zich Bevindt, vraag je mij, Waarop ik je alleen Maar zeggen kan dat Jouw leven net als het mijne Zich altijd in het Nu Afspeelt, nergens anders, En zeker niet in de tijd - Kijk goed om je heen En zie dan dat het leven In het moment wonderlijk Stil is, waar je ook bent - En dat je afstand hebt gedaan Van de kracht…

Een schim van mezelf Was ik, nog maar Nauw'lijks zichtbaar De mens die ik Ooit geweest was, Toen op enig moment Van alle kanten mij Goed bedoelde adviezen Werden aangereikt Goed bedoeld, Ik weet het, Goed bedoeld, Zeker, begrijp me Niet verkeerd, altijd Goed als mensen om Je geven - maar als Elke ademtocht omgeven…

Iets kan je ontzettend raken Tot op je ziel aan toe Het valt niet te verklaren Heel moe word ik er van doodmoe Waar komt dat toch vandaan Je blijft maar malen Ik kan het niet begrijpen Dat moet toch ergens zijn te achterhalen Het gebeurt wellicht niet met opzet Maar nagedacht is er zeker niet Anders zou men het wel laten Want het geeft…

open je scherm en wacht af er komt iets een paar woorden zeker nu het herfst is en je elk moment dood kunt gaan althans dat zou kunnen zie de meisjes in de regen en praat over eskimo's zoveel woorden sneeuw wij zoveel regen en water blijf wachten de rook die van je sigaret omhoog kringelt lost op in miezer nevel…

dagelijks sterf ik in mijn lijf en schreeuw de leugen die me pijnt, er is geen hemel achter de grote zon slechts een deken die de nacht doet ontluiken hoe mijn stem ook krijst in het schreeuwen van haat en tucht blijf ik mens in het slaafse beeld van silhouet en schaduw en zelfs geridderd door het lot tart de zekerheid mijn hoop…

Met slechts een blaadje, verbleekt, verdord, dan weet ik zeker dat het nooit meer wat wordt.…

Filosofie is niet wat je ziet geen theater geen buitenkant maar je binnenkant wat je voelt wat je wezenlijk bedoelt wat je boeit en in wordt gegeven in bad, in bed en op ’t toilet Waar zeker vorm aan is te geven in je eigen leven en dat van anderen door ‘t vooral te delen in spraak en schrift Dus open dat doek lees het boek van…

Tot op zekere, arctische hoogte heeft het voor hen weinig zin tegen de zondvloed te brallen. Hun lijfsbehoud is ambtshalve uit oevermoerassen getreden, nog dampend van naijver en hallucinerend door wondkoorts. Man en vrouw besluiten elkaars weg te vervolgen, bij gebrek aan een soort vergevingsgezindheid.…

Kijk als man naar een vrouw wat is Ze mooi je ziet haar andere mannen zien haar ook en zij wil zeker dat ze haar zien en jij wilt dat niet want je bent een man die andere mannen die haar altijd willen zien zou je beter kunnen doden of zorgen dat ze haar nooit zien ze blijven kijken dus dood ik haar liever maar zelfs…

we hebben echt een leuke tijd gehad misschien niet zo veel als we hadden bedacht we waren boos op elkaar door miscommunicatie weg was onze vriendschappelijke relatie mooie tijden maar verleden tijden waar ik soms met mijn gedachten aan terugdacht het is gebeurd, de pret is over maar ik heb verschrikkelijk genoten langzamer zeker het…