Hartenkreten

hartenkreet (nr. 10.712):

spoorloos

zal ik onder onrust blijven liggen
of weggaan van dit pleintje
wat me niet doenbaar lijkt
met een kapot kompas
en een gescheurde kaart
met ergens in een achterzak
een flard herinnering
waarvan ik hoegenaamd de plaats of tijd
niet kan zien en dus beginnen stappen,
ergens naartoe, dichtbij,
nee, zeker niet te ver,
de volgende boom, of daar
de vrouw met het hondje
ik volg een man op zijn fiets
voor even
en dan
waar naartoe