Alle inzendingen over zien OR vermoeden OR bewijsvoering

Hij schuift zijn eigen stoel voorzichtig aan Hij heeft zijn hand nog net niet uitgestoken Hij heeft het jawoord nog niet uitgesproken Hij laat ze voor de vorm nog in de waan Hij weet het, zijn vermoeden is gegrond Hij wordt genoemd, zijn naam gaat in het rond…

Eigenlijk weten we niet veel maar genoeg om van dit bestaan een glans achter te laten, een klein vermoeden van licht en wat woorden uit een gedicht dat weinigen verstaan maar dat doet glimlachen naar de zonnebloem en de kleuter.…

Een licht dat niet te stelpen is, een fel vermoeden dat niet wijkt, een stem die roept en zwijgt, een schaduw die me wenkt en drijft tot waar ik niets meer weet. Gij zijt de volheid van de leegte, de tegenpool van wat ik ken, de bron uit wie het alles stroomt, van alle schoonheid het geheim, de oeverloze, luide stilte.…

woestijnen van zand, gerangschikt in de archieven van het hart, mijlpalen hebben woorden nodig, hoe vaak zeer ontluisterend om de ontstane leegte in te vullen met wijze - en troostende teksten, te wachten op de schaduwloze getijden die we kleurrijk verluchten, wat ons terugvoert naar een toekomst vol herinneringen, wat we heimelijk al vermoeden…

Denkbaar is het vermoeden dat wij blij zijn met wat we niet eerder konden bevroeden. Dat wij blij zijn met wat ons onverwacht confronteerde op de levensweg. Die verrassing die het midden houdt tussen een groot geluk beleven en het teruggeworpen worden op wat ons leven markeert met domme pech.…

Ik kan niet dichten al sla je me met een hamer ik kan wel mooi zingen vraag maar aan mijn badkamer Toch heb ik een blauw vermoeden dat er een gedicht in me zit of een lied van verlangen, belofte, liefde en gemis Snelle dagen splijten ons uiteen en voegen ons weer samen steen voor steen metselen we aan dit huis en nestelen ons in geborgenheid…

Zij pakt de dingen in zacht papier vanwege breekbaarheid en houdbaarheid zij wil schoonheid bewaren Vermoeden dat niets blijft en vloeibaarheid naar vastigheid verlangt als magma om ook eens het licht te zien Zij laat zich merken in haar strelen met vinger, mond en voet en eigenlijk met elk gevoelig plekje van haar zijn…

ik woon in je huid in je dromen en buiten ons het oude verlangen naar verre horizonten in het vermoeden van licht zien we dagen verbranden het duister, de afstand zien de stoet van aan- en afwezig de angst die enkel nog door ’t venster kijkt ik woon in je huid in je dromen en in dat huis hebben wij ons tot een vlot (samen)gevoegd…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

U zou haar ogen moeten zien haar mond en haar stem. Ook vermoed ik dat haar borsten in orde zijn.…

Zichtbare schoonheid bewees haar zijn vermoedde pijn rond de schaduw van een tatoeage vermoedde een vlinder op de bloem op haar dij zo zij dat zei ik fladder niet als antwoord op mijn staren de bloem was de grens daar kwam niets bij…

Vandaag breekt weer een nieuwe lente uit En krijgt ons landschap weer dat frisse groene, Bijvoorbeeld op de Veluwe in Oene Waar onbezorgd de eerste zwaluw fluit En vrolijk doorvliegt naar een nieuwe weide Om zo het mond- en klauwzeer te verspreiden.…

De klus werd op de valreep nipt geklaard, De telling leek wel Russische roulette. Geen Rus die daar zijn centen op zou zetten, En wellicht was het doorgestoken kaart. Laat ze in Oekraïne nou maar schuiven, De Russen rest de smaak van zure druiven.…

je hoeft niet naar school zelfs niet als je toch graag wil na je huiswerk mag je gamen 1 april buiten is lekker weer op straat is het stil terrassen zijn leeg 1 april er zit een mondkap op je gezicht en een doorzichtige bril een sciencefiction film 1 april we zijn creatief en lief er is minder geschil we geven geen handen 1 april…

Dus zeg maar niet, voorgoed vaarwel Dus zeg maar niet, voorgoed adieu Zeg maar nooit, tot nooit En zeg nog minder tot nooit meer ziens Want er is meer op deze aarde dan de mens tot nu vermoed Er is meer op deze aarde, dan men nu dan toch bevroedt Er is meer, veel meer dan we weten, vandaar dat ik jullie wil smeken, zeg net als ik: tot snel…

Koorts in een seizoen van kou in graderingen van het niet vermoeden. Een visueel verleidelijk spel van andere ogen die niets van een innerlijke onrust vermoeden. Die onrust van het hart, dat niets van ritme met gevoel verwart.…

Nooit hebben wij kunnen vermoeden Hoe blij je ons nu al maakt Hoe jouw wonderlijke verschijning Ons hart diep heeft geraakt Hoe de traan in jouw ogen ons af en toe verbittert Nooit hebben wij kunnen vermoeden Dat jij nu al zo mooi schittert…

Nooit hebben wij kunnen vermoeden Hoe blij je ons nu al maakt Hoe jouw wonderlijke verschijning Ons hart diep heeft geraakt Hoe de traan in jouw ogen ons af en toe verbittert Nooit hebben wij kunnen vermoeden Dat jij nu al zo mooi schittert…

Niets vermoedend kom ik uit bed er is een kopje koffie voor mij gezet als verrassing staat er een ontbijt wat een feestelijkheid op mijn bord ligt een roos het bloed stijgt naar mijn wangen ik bloos ik geniet van dit romantische moment niet alle dagen word je zo verwend maar vandaag is het een speciale dag dat is te zien aan mijn stralende…

hopelijk zie je haar opnieuw waardoor het beeld nimmer aan je voorbijgaat prepareer het de ogen reiken verder dan de incarnatie…

Ik zie wat ik zie Ik voel wat ik voel Wat ik zie, voel ik Wat ik voel, zie ik Laat me een stukje zoeken wegnemen bij elk gesprek en je een evenwicht geven, aan twijfels geen gebrek Want die tijd die wij beleven laat die maar stille staan het is veilig samengaan Ik wil geen afscheid nemen want er komt zeker nog één moment dat…

Zien is niet meegemaakt Ervaren is niet van gehoord Goed gemeend is niet geraakt De weg kwijt is niet gestoord De wetenschap is aangeboord De klap in het gezicht vermaakt Ervaring deskundig gestaakt Verdriet verwoordt Mijn ogen zien teveel Door ervaring overspoeld Altijd in het gareel Niet begrepen, onbedoeld Ze zien wat ik beveel…

Wees iemand en niemand verbergt iets Wees iets en iedereen ziet het Verberg niets en niemand die het ziet…

Geen houding het lijkt of ik je niet zie echt wel maar je merkt het niet ik kijk naar je vanuit alle hoeken waaruit ik je kan bekijken het is een feit ik wil je zien maar het blijft alleen bij dromen als ik naar je kijk zijn we samen gelukkig echter als je me voorbij loopt niets bijzonders je kent mijn naam niet eens…

Onomwonden wachtend op vleugels Vliegend naar iemand waarop je zolang wachtte Ogen van toen dwalen langzaam naar het beeld van nu terwijl een zenuwachtig lichaam de scherpte van de nieuwe contouren vervaagt. Verlegen ogen toveren de herinnering van toen naar de realiteit van het moment. Gekoesterd verdriet onstaan uit hoop van wat nooit…

Het zonlicht verblind mij sprak zij verwonderd Zie jij nog iets?…