4718 resultaten.
verstrooiing
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 817 vele rozen lagen er; maar zeven stonden
fier rechtop
als een saluut in zilt herinneren
verging hun aanblik stiller dan de wind, die vogels droeg
uitgestrooid langs zand en water
zwierf wat as
van wie het was –dat weet ik niet, maar wel
de witte blaadjes die zich bogen
naar de hemel
en dat steeds vervagend spel
van vele zware voeten…
DE VOGELS
gedicht
3.0 met 73 stemmen 21.616 .
----------------------------------------------------------------------
uit: Gedichten 1950-1980 van Bert Voeten (1918-1992)…
Levensavond van een drummer
gedicht
2.0 met 32 stemmen 16.892 Zijn trommen
- twee grote, vier kleine, twee
tom-toms, bongo's etc. - heeft mijn
vader (78) al lang van de hand gedaan
maar niet zijn stokken
want zijn techniek houdt hij bij
op een schijf meubelplaat
met een middellijn van 15 cm
en, toegegeven,
ik ben jaloers op zijn beat.
-------------------------------
Uit: 'Een bord bekijken',…
Passage
gedicht
3.0 met 16 stemmen 9.295 In het voorbijgaan zette je
met krijt geheime tekens:
driehoeken, andrieskruisen,
gevleugelde pijlen, ogen.
Ongemerkt bleef weinig.
Eén teken stond jaren later
nog onder een raam, gered
door de vensterbank - een golflijn,
getrokken zonder te bukken.
Zo klein was je toen zag je nu.
--------------------------------
Uit: 'Gedichten 1938…
Levensavond van een drummer
gedicht
3.0 met 19 stemmen 12.835 Zijn trommen
- twee grote, vier kleine, twee
tom-toms, bongo's etc. - heeft mijn
vader (78) al lang van de hand gedaan
maar niet zijn stokken
want zijn techniek houdt hij bij
op een schijf meubelplaat
met een middellijn van 15 cm
en, toegegeven,
ik ben jaloers op zijn beat.
---------------------------
Uit: 'Een bord bekijken', 1966.…
Recreatie
gedicht
3.0 met 25 stemmen 14.526 Twee keer per jaar
reden wij naar het kerkhof,
op het 4e graf, 3e rij links van de ingang
mocht ik bloemen zetten
in een groene zinken vaas
terwijl mijn vader knielde op een bankje
waar hij eerst zijn zakdoek overheen had gelegd
de wandeling tussen de graven
duurde vaak meer dan een uur,
mijn vader bracht bezoeken aan oude kennissen
en besprak…
In de trein
gedicht
2.0 met 28 stemmen 11.776 Terwijl ik mijn ochtendblad
openvouw gaat een jonge
vrouw met een jonge takshond
tegenover mij zitten
het dier reist voor het eerst,
is nerveus, scheurt snel mijn
krant aan snippers, klimt op
het klaptafeltje, bijt in mijn
hand, bijt in mijn pakje
sigaretten, en legt zo de
basis voor een gesprek over
dieren (die van lieverlee
mensen…
Oude tuin
gedicht
1.0 met 699 stemmen 91.366 Tussen de schuttingen berijpt
je rust, je magerte die pronkt met
een tweelingroos lachwekkend verfrommeld.
Over je border zijn alleen maar
winters gekomen, lijkt het. Schabbig
lig je erbij. Een zootje stengels
rest je, dat niets draagt, niets dan die
ene margriet, in haar iele dans soms
kwansuis kussend je platte gras.
-------------…
Het een wel, het ander niet
gedicht
3.0 met 39 stemmen 9.639 Het gieren van de tram
in de bocht
doet mij dikwijls denken
aan het schuren
van het mes
op de steen
van de scharenslijper
maar het schuren
van het mes
op de steen
van de scharenslijper
breng ik nooit in verband
met het gieren
van de tram in de bocht.
------------------------------
uit: Gedichten 1938-1992.…
Intocht van de lente
gedicht
2.0 met 11 stemmen 4.161 Sta op! Over de heuvels en dalen
Is de lente gekomen.
Als dwaas zingen nachtegalen,
koekoek, patrijs en lijster.
Langs de oevers der stromen
Beuren roos en papaver
Hun fluwelen petalen.
Sta op! Over heuvels en dalen
Is de lente gekomen!
---------------------------------
uit: 'Gedichten 1938-1992', 2001.…
Even
gedicht
3.0 met 6 stemmen 3.408 Door de open ramen ademt
ontspannen het huis. Ik zie
mijn vrouw voor de spiegel een rode
blouse passen - verwachting
maakt haar ogen jong als
de eerste dag. Ik hoor
het kind de trap op komen
met een mond vol vragen. Buiten
in de zomerdroogte zijn alle
geluiden rond en verend.
Aan lange draden van licht
zweven de acrobatische
vogels. Bomen…
Aan de kant
gedicht
4.0 met 3 stemmen 3.536 En dan die surfers, gehaakt
aan hun driehoeken, achter hun ramen
geen land ziende, niets dan hun eigen
vaart, het schuim om de planken,
het schuim dat kookt op hun voeten,
vervlokt in de wind, hun zwarte
rubberpakken laat glinsteren.…
POËZIE
gedicht
3.0 met 6 stemmen 4.456 Een klinkende woning openstoten
een huid van taal blootstellen
aan weer en wind.
Woorden vinden
naar het hart van de werkelijkheid
langs de weg van de meeste weerstand.…
Een kwestie van geloof
gedicht
3.0 met 3 stemmen 2.270 Schuin tegenover het bisschoppelijk paleis
kocht ik mijn eerste plaat van King Oliver
met Jazz, met Blues en de High Society Rag.
Het gebeurde later meer dan eens dat ik daar
stond mee te trappen met Basie of Johnny Hodges
terwijl de bisschop in zijn hoge Renault
uitreed op een golf van roomse blijdschap.
Wat devotie betreft was er geen verschil…
Strand van voorbije liefde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 122 Achtergelaten op
Het strand van
Voorbije liefde
Neem ik gretig
De zilte smaak
Van dit zeewater op -
Mijn lippen smaken
Zilt als ik mijn
Tong er langs beweeg
Zout, of zilt, is
Altijd nog beter
En veel minder diep
Dan de wrange smaak
Van onze vergane liefde
Die kansloos op
De rotsen liep…
" Zinnen overstegen " (1)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 187 Onbedoeld verzand,
ebt de zee langs mijn voeten,
vol zomersproeten.
Scheidslijn van de zee,
kleur op canvas getekend,
teer onder schoenen.
Vandaag weer gevoeld
of heb ik me dat verbeeld?
Door zout gewassen?
Groene maatjes,
schubben van volkomenheid,
zilte herinneringen.…
Binnenwater
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 121 we komen in onze toekomst aan
treden buiten oevers
verkennen het land dat zich
altijd in vlakte verschool
dat zich binnendijks veilig waande
voor de bocht in de rivier
de stroming houdt voet bij stuk
van hoog naar laag
beneden wacht de zilte moederzee
oneindig gestaag
nu we de stal ruiken, horen we de
branding ruisen
we verlaten…
Onder de voeten
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 311 Een zee
van paardebloemen
liep een boomgaard
onder de voeten
de perelaars
kijken ervan op…
Voeten
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 468 Langzaam, hand in hand,
gaan twee voeten
elkaar begroetend,
door het mulle zand.
De een na de ander,
de ander na de een,
en zachtjes teen voor teen,
telkens langs elkander.
Maar dan stoppen de voeten,
Want ze zijn nu plus twee,
twintig tenen ontmoeten.…
Voeten
hartenkreet
1.0 met 11 stemmen 1.365 Deze voeten maken plaats voor een ander, zij die ons beroeren.
Bewegen.
Voeten die rennen willen.
Over het blauw van zee wat wegvalt.
Wij nooit meer samen zijn.…
Voeten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 345 ‘k zet mijn ene voet
voor de ander
om vooruit te komen,
maar
als ik mijn andere voet
achter de ene zet
loop ik niet achteruit,
maar val temet!…
AAN DE VOET
snelsonnet
3.0 met 15 stemmen 713 Hij kwispelt, is steeds blij als hij me ziet
en is nooit boos, steeds volgzaam, uitermate
gehoorzaam, trouw en heel vaak uitgelaten,
Hij laat ook alles na wat ik verbied…
Helaas…, mijn vrouw laat zich niet zo dresseren;
hoe kan zij dan met Castor concurreren…?!…
[ Met al hun voeten ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 34 Met al hun voeten
staan de bomen in het licht --
van de klaprozen.…
aan mijn voeten
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 329 tijd vervliegt
tot het tijd is
en me kust
kust zo diep
vergeten
woorden
waarom wel
of niet
herinneren aan
wie we waren
kus me
nog een keer
kus me zo diep
voordat we
voorgoed
vergeten
en tijd
ons
niet meer ziet…
Voeten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 191 Twee voeten steken uit het bed.
Gluren van onder de dekens.
Blank en groot.
Beetje behaard ook.
Fraai.
Ik zie ze al jaren,
verstopt tussen leder,
leggen ze mijlen af
werken, ploeteren,
ook voor mij,
zo trouw.
Plots komen ze in beweging,
dribbelen door de kamer,
en verdwijnen uit het zicht.
De voordeur slaat.…
voor mijn voeten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 109 hoe maak ik
van loden letters
lichte klanken
hoe weef ik lood
en licht kleurig samen
tot een klankenspel
omkleed ik
ze met tere
dromen
moet ik muren
slechten of wacht ik
hun geboorte af
licht en lood
laat ik rijpen in
de boomgaard van
doorzichtig glas
tot ik kan vergaren
wat voor het oprapen lag…
je voette nog
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 345 je brandde
zonder handen
om te vluchten
uit de hel
voette nog
in een wereld
waar seconden
zijn geteld
beton begon
te kraken
het geluid kon
je niet raken
door het stof
zij waren groots
jij ademde steeds
langzamer hun dood
was klein
in pijn van
afscheid nemen
tot de sprong
die maakt je groot
leven is een hopen…
zonder voeten
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 78 ze heeft
geen voeten
nodig zegt ze
de tijd
weefde zijn web
met laag
zingende
vleugels zweeft
ze door de
Melkweg
boven het
moerasland
verduistert ze
de zon met
vogelzwermen
gevleugeld scheert
ze over aardse
vreugdevuren
om de winter
te verjagen
vandaag
doorbreekt ze
de stilte die
haar vleugels
verlamden…
aan de voet
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 47 het bereiken van je lot, het
stadium beheersen vergt moed
wijl de dood al prikkelend
je maant om partij te kiezen
nooit was ik van keuzes, filterde
het bedrog door een zeef zonder mazen
zodat de staken als dwazen door
mijn voeten priemden
ik zwaaide met een ruige lach, behaard
en ingetekend met inkt dat ver in mijn
spieren was binnendrongen…
Niet meer weten
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 788 De roep van de golven
het duister van de nacht
verdringen gedachten
ik voel een woeste kracht
Nietsontziend stamp ik door
mijn stappen happen zand
zelfs de scherpste schelp
ram ik pijnloos aan de kant
Het diepe verlangen
naar het eindige trekt
ontsluit het zilte zeepad
laat voeten bodemloos
Tranen ebben niet weg
stromen als een vloedgolf…