Alle inzendingen over zitten

Ze ziet een man zitten met een duister verleden maar ze ziet hem niet resideren zoals hij er eenzamer bivakkeert er zijn geen sentimenten in zijn ratio of eerzucht geen leedvermaak of wraakzucht er is een stilte in zijn binnenste en hij zit ermee dat ze hem zo ziet brommen alsof zijn duister verleden niet meezit in zijn vertoeven.…

een houten vloer drijft voorbij het land dat ik in me draag vanuit de verte schuiven lege stoelen als bootjes in mijn schoot het is eb, denk ik dan wanneer mijn longen nesten bouwen, te groot voor kale bomen en de klaprozen die in de palm van je hand vallen en het maanzaad sluiten rond je mond, purperrood alsof…

Naar het begin van simpele zielen toneel neem ik je mee naar de verloren sproet van het heelal neem ik je als een zegen wijd en zijd mee…

We zitten aan zoveel patronen gekkigheden vast dat ze ons meer als last dan gemak dienen zelfs onze huisdieren en planten zijn gewend aan onze rare kanten en gaan daarin gedwee met ons mee gelukkig gaat het weer redelijk zijn eigen gang lijkt het, maar de hele natuur reageert ook op onze gewoonten.…

Hij zit daar heel alleen voor zich uit dromen. Geen mensen om hem heen die hem om zichzelf belonen. Een rijsttafeltje in een hoek. Een oudere man in een te hippe broek. Het geluk kleeft hem niet aan; en waar het is zit hij niet aan. Hij zit daar heel alleen. Het leven valt hem niet mee. Hij roert wat in zijn thee.…

Ik liep eens ‘s avonds in het woud en zag tussen het kreupelhout een kabouter staan, -hij was niet groot, zijn muts fel rood- met bruine laarzen aan. Zijn boezeroen in Jadegroen kleurde goed bij 't mos en zijn broek van ruw katoen leek op eikenschors. Hoog boven in het boomgewelf daar zag mijn oog een heuse elf, met vleugels die zich…

Daar te zitten in de boom op 'n tak z'n veerkracht getest met m'n voet Daar te zitten in de boom op 'n tak naast jou,zonder 'n woord, zonder praten Je biedt me zonder tekst 'n appel aan 'k wil weigeren kan niet terug "Lieverd, een hapje dan" zet ik bijtgraag m'n tanden in 't vruchtvlees Naar ik bijna vrees…

Daar zit ik dan In dat hoekje Ik schrijf in mijn dagboekje Daar zit ik dan Niemand kijkt me aan Ik zie iedereen langs me heen gaan Daar zit ik dan Maar eindelijk komt er iemand naar me toe En vraagt vriendelijk: Kom mee met mij En wees vrij…

't Had zo mooi kunnen zijn samen de rest van ons leven delen Maar nu zit ik hier jij bent er niet en dat doet pijn misschien kan het jou helemaal niets schelen Jij leidt een druk leven waarin voor onze liefde geen plaats schijnt te zijn Ik heb je al zoveel gedichten geschreven Dat verliefde gevoel voelt heel fijn Maar zoveel beter als jij…

als jij zit wanneer ik zit en ik zit als jij zit dan zitten wij beslist samen zit ik, maar zit jij niet dan zit ik helemaal alleen en is jouw stoel onbetwist leeg!…

Daar zit je dan, helemaal alleen omdat de buitenwereld je niet mag. Daar zit je dan, op de koude straatrand er is niemand die naar je omkijkt. Daar zit je dan, Wachtend op een vriend die er voor je is op dit soort momenten. Daar zat je dan, door de wereld achtergelaten alleen, bang en verloren...…

Alles zit tegen vandaag Alles vandaag gaat niet hoe het moet Alles wil ik vergeten Vandaag zit alles tegen Ik hoorde gehuil en wist wat het betekende Mijn moeder was er niet meer Alles wil ik vergeten Maar dat gaat gewoon niet Mijn moeder is alles voor mij Alles vandaag zit tegen Alleen zonder mijn moeder Ik zal nooit vergeten wat mij…

nu zit ik hier, als klein verdrietig meisje, verslagen. nu zit ik hier, en het enige wat ik kan, is stil zijn. stil, geslagen, bang, en alleen. verdriet overheerst mijn goede gedachten. verdriet, om iets wat ik niet weet. verdriet, om wat mij niks aangaat. want niks gaat mij aan, want ik ben zo alleen.…

schepping De gave van het Woord gegeven Heeft aan hem Die mens genoemd Wordt, die met De gekozen woorden Evenveel de waarheid Spreekt als de leugen Snelheid verschaft, Is jou die keuze Niet gegeven - Je bent die je Bent, ogen die Alleen de waarheid Kunnen spreken Omdat liegen je Niet gegeven is, Omdat het niet In je zit…

Daar zit je dan te midden van alles wat is geweest. Vier muren en een bed en een boek dat zich niet leest. Stilte en alleen met jezelf en geluiden van de straat. Zoveel vragen zonder antwoord en niemand die vraagt hoe 't gaat. Daar zit je dan eenzaam en ontheemd. Jouw wereld bleef hetzelfde terwijl je van jezelf bent vervreemd.…

zit en observeer kijk in stilte door het zien een nieuwe wereld…

ik wil wel het gaat niet ik wil wel maar ben bang dat hij het ziet zal ik mijn benen staan op springen zal ik maar dan begint hij met al die dingen wat is mijn besluit mijn stoel klampt zich aan mij vast toch kies ik ervoor om op te staan en wordt hij zeer verrast…

zo zag ik je zitten gehurkt in het gras een klaverbloempje plukken alsof het iets gewichtigs was je rende over het water in stukken kringelklein brak je de weerspiegeling alsof het niets kon zijn dan viel je in zijn armen je zag hem niet eens staan een spel werd al je struikelen alsof je danste op de maan de nacht was van flanel…

Ontsla me maar en schrap me uit uw lijst nu zit u daar en ik ben afgereisd u zei: mijn lichaamstaal stond u niet aan u zei mij 'vrij normaal' dat ik kon gaan de daad bij 't woord gevoegd, ga ik op pad u, en uw soort, blijft zitten op uw gat…

koeien zijn te groot Uiteraard mee eens, geen debat over kinderen in nood Agressieve defensieve bemoeienissen kosten ongekend En die paar dooie jongens, ach ja risico weet je, dat went Wat waar, oppositie er is weer eer te behalen Op naar de microfoon, dat zullen wij toch zelf wel bepalen Mooi gezegd rondkijken en snel weer in het pluche zitten…

Avondkoelte glijdt over hellingen van 't Geuldal tussen hoog gras en laag lover waait langzaam je huid binnen geurt als een rol verse geharde room waarin halfzure weke kaas versnipperd is een frisse kaarsvlam flauw schijnt strooit ruime lucht uit verre bergen door deze knusse heuvelplooi loom bezadigd ogenblik na een pijnlijk moeizaam…

zingen van een kind, geborgd in de plantaardige traagheid van het koele mos waar hij de weg in vindt van nieuw ontdekte geuren , borgt de kleuren van de hoop, bereidt zich met bekentenissen te omringen, zonder de uit - en afkomst te bedriegen, slaat bressen in betekenissen, door de scheuren een menselijkheid schijnt, zijn waarheid zit…

klaren haar adoreerde, begeerde en; haar plotseling de rug toekeerde ik heb haar af en toe gemist als ik me verschool in soms opkomende trieste gedachten deed haar beeltenis me naar haar smachten heb haar nooit uit mijn gedachten gewist ik heb haar gruwelijk gemist in al die jaren de tijd heelt beslist niet elke wond voelde haar weer zitten…

Ik vind het niet gek, dat hij dat helemaal niet ziet zitten…

Ik vind het fijn om achter het raam te zitten ik vind het fijn om op de soos te zitten ik vind het fijn om gratis in het OV te zitten ik vind het fijn tussen bejaarden te zitten en weet u waarom? omdat alles nog werkt!…

zijn het details of eerste opvattingen die beslissen over het verdere verloop van communicaties ik heb geprobeerd de details af te trekken van die opvattingen verbazend … hoe stil het werd!…

Mijn levensvreugd wordt andermaal bedreigd, Want voor een lekkerbek zijn nu ook frieten Gezondheidshalve niet meer te genieten Omdat je daarvan ook al kanker krijgt. Dus voortaan zal ik voor mijn avondmalen Mijn frietjes in de magnetron bestralen.…

Toen ze mijn lieve vriendje opensneden Bleek dat hij vol met vieze beestjes zat Dat kwam door al dat dobberen in bad Nu is het arme eendje overleden Ik ga me voortaan hopeloos vervelen Waar moet ik nu in hemelsnaam mee spelen?…

Als we ruzie hebben en ik wil opstaan Laat jouw liefde mij weer zitten, De deur blijft veilig op slot Jouw tranen zorgen voor een glimlach bij mij Je houd echt van mij, Je wilt geen woorden hebben Je wilt laten zien hoeveel je om mij geeft Zelfs als we woorden hebben.…

Daarom zit de Rietveldstoel zoals hij zit, zo laag en blauw en rood en goed, als om er op te wijzen dat men af en toe eens moet gaan zitten op een stoel die er niet staat. ----------------------------------- uit: 'Het ging over rozen', 2002.…