Alle inzendingen over zoen

mijn deugden hyperbolisch jouw waanzin is mijn grootste politiek motief en in elke cadens die ons aan een ander linkt worden wij grootser en gelatener voor elkander geen geliefden zoeken wij, geen vertedering of lust geen rivieren lokken ons, geen romantische visioenen geen noodzaak kan ons binden, geen enkel sentiment we zullen eigen zoenen…

- vliegt naar me toe om me toe zoenen, ginder aan de snelle wateren van Stroema, Mesta, Jantra, Jana... --------------------------------------- uit: 'Verzwegen alibi', 1983.…

Ga je me met een zoen begroeten? Of blijf je mijn gevoelens ontwijken? Wanneer komt de dag dat je me gaat vertellen, dat je hetzelfde voelt voor mij of dat je me moet teleurstellen. Wanneer is al die onzekerheid voorbij? Nu wil ik het toch echt wel weten. Zeg het me alsjeblieft.... Ik heb al te lang met die twijfel gezeten Zeg..…

toch ook niet allang was ik bang dit duurt niet meer lang ik weet dat hij het ook ziet en nu, weken later ben jij ineens daar al jaren bevriend er zijn voor mekaar maar nu is het anders gevoelens voor mij ik vind je geweldig jij maakt me nu blij maar moet ik dit wel doen een knuffel okay maar wanneer ben ik klaar voor die eerste zoen…

mediamedewerkers critici ongelukkig gekozen hol klinkend van neerbuigend tot meedogenloos vals getoonzet dat ene woord als klopje op de schouder gevoelige snaren rakend subtiel zijn gang gaand het hart roert treffend meer zegt dan legio verspilde soortgenoten de sterkte van de eenvoud bries geen stormkracht de wil van de enkeling zowel zoen…

vingers die me pletten maar niet hardhandig de handen zijn lief ik wil ze zoenen kleine kusjes geven op elke vingertop ontelbaar veel en dan handen die beschermen stevig om me heen gekruist achter m'n rug zoekend naar mijn billen maar niet brutaal hoogstens ietwat eigenwijs en dan lieve, zachte vingers met ongelakte nagels voelend aan…

keert telkens terug laten we dat voorop stellen een hand, een troost, een eerste herinnering zal u verblijden beseft u nu uw eigen schoonheid en uw pijn dan heeft u straks het grote verdriet achter de rug aan zij die in schoonheid de mooiste vorm aangaan van verlangen, verliefdheid en edele dromen niets mooiers dan de lach en een zoen…

Hoe leg je aan een buitenaarder uit Dat het meer is dan verzoening Dat twee monden doet versmelten Geen mens die het begrijpt Wiskundig idioot 1+1=1 Als ik thuis kom weet ik Dat alles wel vanzelf zwijgt In slaap of sterven Ook verlangen In de sterren te schrijven Iets meer na te laten dan Zoen op een wang Ons rusten kust de aarde…

Wat moet ik nou zeggen Wat kan ik nou doen Een arm om je schouder,een zoen. Het lijkt allemaal zo zinloos zo triviaal. Hoe kan ik je nou troosten, wat kan ik nou geven, het lijkt allemaal zo banaal. De pijn, het verdriet,de onmacht ik kan ze niet wegnemen, laten verdwijnen,als een boze droom tijdens een onrustige nacht.…

Ik voel mij toch zo één met de natuur als ik daar sta te zoenen met mijn lompe buur het Zeeuwse paard! daar kan geen man aan tippen.…

Elk jaar ga ik naar hetzelfde strand Ik heb er veel meegemaakt Op elke plek heb ik wel herinneringen Mijn eerste zoen, eerste keer dat ik zwom Het is er altijd mooi weer Geen dag zonder zon Geen dag met regen Elke dag is een dag om je uit te leven ’s ochtends uitslapen, gewekt worden door de zonnestralen ’s middags zwemmen en zonnen op…

Ik móet gewoon even met je haren spelen en je nek een zoen geven en even met je tutten want het is gewoon heerlijk om even kracht uit jouw liefde te putten Kijk het zonnetje schijnt eindelijk weer, wat een zaterdag heerlijk gewoon Kom, dan gaan we buiten zitten We hebben er nu tijd voor de boodschappen zijn gedaan het huis is schoon Die…

Jij houdt van de kroeg, ik van de laptop Ik geniet van een glas wijn, jij van een zak drop Nog zijn wij zo verschillend Het meest ligt jouw hart op de tong als het voelbaar met het mijne samensmelt in een zoen ontvlammend en explosief als het kruid in een kanon Op het spoor van elkaars grootste gemene delers in de liefde, grenzeloos, bodemloos…

nee hoor kind, ga jij maar lekker en je wordt beloond met een zoen Als ze later dan zelf kinderen hebben vragen ze : mam hoe heb jij dat gedaan je vertelt ze over hun kinderjaren en voelt het prikken, die ene kleine traan.…

De liefde, hoop, een zere knie, de glans, reflectie die ik zie, dacht vaak aan koren en ‘n bloem een hete nacht, een warme zoen. En immer als het gloren kwam openden zich die handen klam, palmen vol liefde leven en lust ‘t leven dat mij teder wakker kust. Ik zag zo vaak wat is en was de bij, de bloem, ’t hout, ’t glas. © 2004…

Hij jaagde rok en zag een vrouwtje om te zoenen. Met groot genoegen trok-ie aan d'r blonde vlechten, terwijl hij zei: 'Ik wil wel kussen met je vechten. Het lijkt me fijn om in m'n kampbed jou te raken. Kom, pleeg SM en laat ons vreugdekreten slaken!'…

tot ze eindelijk slapengaat. ik plak een zoen als een scheve postzegel op haar kaak. ik lig een verdieping hoger wakker dan zij. door de avond razen treinen als lange aa's door lange ziekenzalen. ------------------------------------------------- Uit: 'De Gedichten', 1998.…

Langs de oude wilgen en het frisse groen ging ons hitsige bootje alsmaar sneller, Kees gaf geile Karin toen een vette zoen, en dat geflikvlooi ging steeds maar feller. Tenslotte doken we allemaal in het water, want ons slappe bootje ging verloren, zo had de IJssel zijn Titanic-flater, heel vreemd, want alles was bevroren.…

De zoen van de juf is wat je ook nog vroeg En jij maar werken en jij maar sloven. Jezelf beperken haarkloven...... Een goed boek over het leven en waar je naar moet streven, te komen op een hoger plan. Want zeg nou zelf het gewone volk daar distantieer jij je van. Maar godzijdank, hoewel met flinke averij.…

het is niet dat je niet eerlijk tegen me was, je hebt me gewaarschuwd, maar ik voelde de afstand in je zoen zopas je lach lijkt wel geschilderd op je gezicht zichtbaar voor iedereen geef me mijn hart terug, misschien kan het nog helen mogelijk kom ik ooit terug om je het litteken te tonen ik hield van je, van je ijdelheid en je gracieuze…

flaneerden gezellig op terrasjes bivakkeerden gewoon bij opa en oma logeerden smakelijk in gezelschap dineerden juichend op de tribunes verkeerden a capella met het koor repeteerden onder veel belangstelling jubileerden zonder mondkapjes het ov prefereerden iedereen op een rondje trakteerden ons op allerlei feestjes amuseerden handschudden en zoenen…

In het vruchtvlees van verwachting ligt een boodschap verankert in een harde kern die achterblijft bevestigd in half vergane pitten in de werkelijkheid van herinneringen, zoals de eerste geur of zoen van vrouwen waarvan ik de namen ben vergeten, gaf de verdere beleving kleuren in ontmoetingen die uit hun schaduwen traden, en in de…

schiet... met passie vuur... met zoenen strooi... met bloemen want oorlog is toch pure larie!…

ik zag je onbelast verrekend je verleden nog steeds een stil verdriet om wat je achter liet vliegen zou je als een vogel vrij gebonden voelde je voor een deel aan mij pijn legt vrijheid zwaar aan banden zonder spijt geef ik je mijn twee handen jij kan er niets mee doen niet eens een zoen op beide wangen je rust is magisch…

Mijn amoureuze geploeter ten spijt en zelfs een gedicht, heeft slechts enkel geleid bij haar tot een hand, maar geen zoen, schiet dus die pijl zo snel mogelijk in dat domme wicht, dat niet snapt welk een verrukkelijke man haar begeert en ik niet meer zo veel onnodige moeite moet doen, want, eerlijk gezegd, dat is zij nou ook niet bijkans weert…

Voor we opstaan zoen ik jou. Jij zoent mij. Op jouw kussen, waarin liefde woont. Dankbaar kussen wij. Het leven is goed. Vandaag de dag.…

Passievol genieten en het geluk opslorpen als een spons - ik aanbid ook gesnuffel Flaneren en jawel ieder krijgt een dikke zoen of knuffel. Geven, ontvangen en delen Kinderlijk spelen en kwelen. Kommer en kwel erg ver weg want het is allemaal zo wondermooi Genoeg getoefd in mijn enge zwarte zielige kooi. De rokken vliegen los...…

Zijn zoenen prangt De bloem op het beeld, waar minnend Hij over hangt. En de leliën lispelen droeve, Dat nog steeds met des jongelings lust De bloem zijne beeldtnis Op 't water kust...…

van de nacht Loop ik, alleen rond te dolen In het heetst van de stad Ligt mijn passie dood op straat In de straten van mijn stad In de steegjes van mijn hart Struint een vrouw heen en weer En maakt mij wezenloos, verward Mijn gedachten gaan uit naar haar Mijn verlangen terug naar toen De herinnering blijft daar Bij die allerlaatste zoen…

Zoekend naar jou Maar kan je niet vinden Je ogen zo blauw Dat ze me bijna verblinden Je geur warm en zoet Je zoenen intens Vertrouwen en moed Een bijzonder mooi mens Je liefde zo puur Je emoties vol kracht Verlangens van vuur Sterk en toch zacht Grensverleggend Een toekomst, een doel Zwijgend veelzeggend Je volgt je…