Alle inzendingen over zoen

zessen was ik klaar ben gaan zitten krantje lezen muziekje opgezet nog wat eten en wat drinken daarna moe voldaan naar bed vandaag ligt alles weer geweldig door elkaar kan gerust opnieuw beginnen maar weet alleen niet waar ik pak de hark geen idee wat ik eigenlijk moet doen dan kom jij met een kop koffie en een hele dikke zoen…

minister Zalm heeft weer een idee het hoofd van Beatrix moet rollen voor het 50-jarig Verdrag van Rome Zalm, een vis met grappen en grollen hoe lang is dit idee al gaande deze flauwekul kost ons weer miljoenen ik vind het daarbij eerlijk soms heerlijk het eurohoofd van Beatrix te zoenen "kop of munt" is er straks niet meer bij je gooit…

De liefde kan niet zonder haar betekenis een anti-kus moet zoenen Verstand verdwijnt in leegte. Getallen en formules moeten troostrijk zijn als engelen zijn verdwenen…

Die eerste ontmoeting met jou heeft heel mijn wereld overhoop gehaald Dag na dag en moment op moment steeg het verlangen Het verlangen om je terug te zien of maar voor even te horen Mijn verlangen werd nog groter toen ik je stem keer op keer hoorde Om je een knuffel of een lieve, zachte zoen te kunnen geven Of het verlangen om je lichaam voor…

Jij trekt me op je schoot jouw gespierde lijf ontbloot Mijn tong is glad en zacht ik voel hoe je naar me smacht We zoenen vochtig en zwoel een waanzinnig geil gevoel Jouw handen om mijn billen die zachtjes beginnen te trillen Mijn vingers zoeken voldaan je hebt alleen een boxer aan Vinden jouw heerlijke geslacht die is nu alles behalve…

Jij trekt me op je schoot jouw gespierde lijf ontbloot Mijn tong is glad en zacht ik voel hoe je naar me smacht We zoenen vochtig en zwoel een waanzinnig geil gevoel Jouw handen om mijn billen die zachtjes beginnen te trillen Mijn vingers zoeken voldaan je hebt alleen een boxer aan Vinden jouw heerlijke geslacht die is nu alles behalve…

Denkend aan toen Direct op slag verliefd Één blik was voldoende Niet durven geven die eerste zoen Gelijk alles te verliezen Als je me niet ziet staan Voor het eerst onzeker en verlegen Wat heb ik mezelf aangedaan.…

Ik koester mijn eerste warme zoen mijn glimlach naar mijn spiegelbeeld mijn eerste samen zijn verdwijnend in vergetelheid Ik koester geboorten van nieuw leven mijn vreugde en mijn blijheid mijn wijzer worden, grijzer en ook ouder. Ik had het nooit echt door: ik ben een volhouder.…

Wat zou het mooi zijn, iets minder uit de hoogte doen, vaker een zoen Druk, druk, druk; een goed excuus om belangrijk te doen. In deze wereld van ' ieder voor zich ' loop ik echt verloren Ikzucht wordt een pest en kan me echt niet bekoren.…

Geluk zit in heel kleine dingen zoals een pas ontloken bloem in dauwdruppels van de vroege morgen een oogopslag een enkele zoen Het zit in kijken naar de sterren in stralen van de ondergaande zon soms zelfs in koele regendruppels en in een witte roos op het balkon Het zit in dromerige golven in lopen langs het uitgestrekte strand…

In je ogen woedt een storm, niet door mij te temmen Je houding is op oorlogspad, niet door mij te remmen Je lippen smakken lustvol op elkaar, niet door mij te voldoen En toch smeken je ogen, om die ene zoen Je voeten schuiven heen en weer, je bent toch wat nerveus Je handen in je zakken en ik heb bijna geen keus Je schouders hangen naar benee…

Onder mijn dekens van verdriet is het het beste uit te houden kan ik het beste van je houden maar ook huilen om het gemis Jou niet meer te zien jou niet meer te ruiken jou niet meer te voelen met jou niet meer te praten met jou niet meer te zoenen Maar toch blijf ik naar je kijken omdat jij het licht bent in mijn donker jij 'licht…

Die boom daarnaast is Jelle, die stond maandag al te zoenen met Manon. Toen gaf hij over op haar nieuwe schoenen. En daar heb je Fleur, die gaat bij de Club. Het meisje naast haar zijn we ergens in de kroeg vergeten. Daar weer naast, met ogen als meren, staat Julie. Ze sliep vanaf de eerste nacht bij mentor Frank.…

Tijd aan mezelf geven, dat moet ik maar eens rustig doen, Dat komt het vanzelf goed met die ene verliefde zoen.…

het roze noem ik je liefste Wanneer ik je verlaten vind zal ik strelen en zachte woorden prevelen waarin gevangen zonnestralen uw wangen verwarmen doen tot alle droefenis is verdwenen vervlogen ochtenddauw in hemelsblauw noem ik je liefste Wanneer ik je zomaar ontmoeten mag vlecht ik sterrenkransen om je schouders met duizend zoenen…

weten Weg je zorgen en pijn voorbij je narigheden weg die liefdeloze blikken voorbij het verleden Weg je tastbare liefde voor je kinderen en (achter)kleinkinderen Voorbij je medemenselijkheid het zal ons blijven hinderen Je hebt je taak volbracht meer kan een mens niet doen dat weet ik nu wel zeker kon ik hem nog maar geven die zoen…

Die frivole ernst van zonnen die zoenen! Liefde? Monsters vol mysterie? De Pleiaden, het gezegend Zevengesternte dat een bescheiden plekje inneemt in het zenit zingt sterker dan Zen en wekt de sfeer op van een haiku. Grillig is haar symfonie met Orion.…

Vanmiddag heeft de zuivre zon Zijn zoen op kruid en halm doen beven, En toen de schemering begon, Had schoonheid veld noch stroom begeven, Doch is de nacht verknocht gebleven; Zij zagen 't nauw, hun wuft genucht, Van minder goud dan korenaren, Weegt half zo zwaar niet als een vrucht, Maar wordt van jonge, frisse blaren Als krans gedragen…

en leg dat mobieltje maar neer, als mannen onder elkaar heb je daar niks an gewoon met je blote handjes meneer, ja kijk uit als ik me kwaad maak pleur ik je zo door je vijfde deur, scheur ik je voorklep wordt straks je mokkel niet zoenen effetjes pech hè, zeg kom op poenige golfyup wat zoek je, je handicap soms?…

voor 't raam mijn Zware vleugels scheurt gekleurd in pijn In de strijd van 't aards bestaan De dichter opent een lied 't refrein Zingt met de klok als de cijfers rondgaan Aan de overkant een blues affiche voor 't raam De bluesharp huilt raakt in 't hart als bisschopswijn Warme muziek die door ons glijdt - we omarmen Dansen en zoenen…

Ik kijk om naar een voorval van toen toen ik dat zalig meisje had gevonden Al bij de eerste kans volgde een zoen ja, of ze door de hemel was gezonden Al vlot zei ik, eind dit jaar huwen wij oké sprak zij dit is een geweldig idee Hoe zalig zei ze, je maakt mij dolblij voor mij is jouw suggestie allicht oké We trouwden; het geluk lachte…

mevrouw, wat denkt u in deze kou dat ik het niet meer houden zou zo in mijn korte broek en met die sportieve schoenen vindt u nu ook niet, ze zijn toch om te zoenen mevrouw, weet dat ik ondanks de kou ontzettend veel van u hou maar ik sta hier druk de trap te poetsen en heb effe geen tijd om naar u toe te roetsjen mevrouw, het komt me voor…

ik in 't verleden van 't ene werk en plaats naar d' andere verhuisd was 'k Probeerde logisch te achterhalen hoe mijn wegen leidden Luisterend naar wirwar van banen en plaatsen vergiste jij je even bij de warboel van banen voor Schiphol Aangekomen in de hallen, zag je hem, die j' op moest halen Geen tijd of zin meer in zoen…

Twee lippen zo dichtbij, altijd klaar voor een zoen. Ik doe maar vast mijn ogen dicht. Je hield altijd van mij. Mijn hart vertelt het mij. Elke dag kreeg ik een andere naam, welke maar in jouw gedachten kwam. Ze hielden allemaal van jou. Dan had je, zoals je lachend zei: 'Elke dag een andere vrouw.'…

zegevieren waarbij verwonnen vijanden als slaven worden rondgeleid de wereldveroveraars maken ontdekkingsreizen onderwerpen volken vreedzaam of bloedig aan hun wil en wetten terwijl eeuwen voortrazen heeft de woning van Romes welgestelde burger een ruime zitkamer onder een dak met opening waar welkome regendruppels rook uit de haard zoenen…

Als kolkende lava Zo voel ik de liefde De hitte van het genieten Het schaamteloze gevoel Waar de horizon lonkt Om daar te verdwalen Heerlijk de weg kwijt Laat dat gebeuren Waar kleuren helder zijn En zoenen om je heen vliegen Waar ritmes heerlijk klinken Lopend in een schilderij Waar haat niet kan aarden Waar oorlog geen kans maakt…

Smalle Ee en De Veenhoop spreken op fluistertoon innig tot elkaar baren gezamenlijk een jonge maar sterke zucht die wijdte en verte zoekt over bloeiende velden waait in het dorp Oudega geeft hij de kerk -reeds vele eeuwen oud met een ietwat scheve toch stevige toren- een opbeurende zoen vol jeugdige levensmoed de wind belandt tevreden…

Ik zoen mijn lieve schat in het malse gras, tel vingerlicht de knopjes van haar bloes opnieuw, iedere keer met een andere smoes, vergis me telkens weer, te pas en te onpas Slim open ik nu de vele knopjes, langzaam genietend, één voor één, ik neurie, beweeg in mijn nopjes.…

muur van de buren jouw voeten raakten net de rand ik bescheidener in lengte maar gespierd de overhand we liepen alle passen hinkelden en sprongen hoger dan ooit moesten vreselijk lachen hoe onze schaduwen vaak uit zichzelf bewogen en wij in herkenning de reprise wilden doen wat niet lukte met zo iets kleins als een lieve zoen…

mijn deugden hyperbolisch jouw waanzin is mijn grootste politiek motief en in elke cadens die ons aan een ander linkt worden wij grootser en gelatener voor elkander geen geliefden zoeken wij, geen vertedering of lust geen rivieren lokken ons, geen romantische visioenen geen noodzaak kan ons binden, geen enkel sentiment we zullen eigen zoenen…