8618 resultaten.
Wandeling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 119 We slenteren over het zandpad
langs de opgedroogde bedding
van het riviertje
richting zandheuvels
waar een enkele boom
de kunst van eenzaamheid verstaat
als je mij toelaat, in droomwereld
of niet geveinsde werkelijkheid
reizen we samen naar de stilte
onder de bloesem van de vlierstruik
we ruiken de adem van zomerse wind
zuurstof…
Schaduw van leven
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 131 ik zag
in je lach
een glimp van je ziel
hemelse schoonheid
voorbij de
schaduw van leven
mimiek
componeerde blijdschap
uit stukjes geluk
je ogen straalden
een zomerse zon
in uitbundige verhalen
op dat gouden moment
wist ik dat onze liefde
eeuwigheid kent…
Je ademde pastel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 255 je ademde pastel
gaf zwarte streken
weer een lichte kleur
diepte schaduw
uit met wit en
vloeibaar transparant
zo dat de zonnekant
weer straalde en
de zomer echt vertaalde
waar ik de fundamenten aard
maakt jouw pastelpalet
het leven meer dan waard…
Liefhebben
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 667 Ik wil je liefhebben,
ergens tussen
schaduw en zon
een zomer lang wil ik
jouw warme liefde
in de zwoele zomerwind
zal ik fluisteren
mijn innige liefde
in het naakte alfabet
mag letters kussen
ik wil je zacht maken
je ziel weer aanraken
mijn hartelijke warmte
in louter liefhebben.…
Het gevleugeld orkest
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 123 de horizon danst
waar het land verstilt
trillen torens
in blakende zon
nog zoekt de vogel
in schaduw een schuilplaats
zwijgt het gevleugeld orkest dat
fluitend de zomer had ingezet
stilte heeft een klein staartje
in de roep om een bruid
verstoren koren krekels
de rust met hun paringsgeluid…
Herfstvlinder
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 169 Een hongerige herfstvlinder
profiteert nog van de zon
door de laatste honing
op te zuigen uit wat late bloemen
Fladdert zo actief rond dat het wel lijkt
of de schaduw van een slechte zomer
nog kleurrijk ingehaald kan worden
Tenslotte schijnt zij verzadigd
want vliegt rechtstreeks
in de richting van de zon
ik kijk haar na en fluister:…
Droogte gesprokkeld
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 139 jij hebt droogte gesprokkeld
het water verdampt door
een alles verschroeiende zon
lucht van hitte
doen trillen de schaduw
gekort door de zomer in zenit
stuurde de hel
brandde laaiend het vuur
in een onblusbaar inferno
hebt de laatste uren geteld
toen het leven door een
vlammenzee werd geveld…
In een heksenkring
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 263 je vlocht
madeliefjes
in een heksenkring
het leek alsof
de schaduw van drie
witte berkjes om je hing
heel voorzichtig
stapten lichte voetjes
over paddenstoelenhoedjes
je lachte zon
en danste vlinders met
de krans oranjewit
je straalde zomer
maar uit de berkjes viel
de eerste herfst op je gezicht…
De wortels gaaf
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 444 er knapt
dood hout
en glijdt langs
takken die bewegen
nog zwiept de wind
een laatste keer
en valt wat
over is gebleven
niet volgroeid in vele
lentes magertjes gebloeid
na zomeren in schaduw en
nu aan aarde terug gegeven
toch zijn
de wortels gaaf
de stam is fijn vertakt
zij wordt nog niet gekapt…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Bij 't eerste lijk
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.739 'Mijn lieve kinders, schrik toch niet,
Wanneer gij dode menschen ziet -'
Dit leerde ik reeds als jongen.
Maar leerde ik 't ook, 't werd niet doordacht,
Helaas, helaas, hoe onverwacht,
Werd ik daarvan doordrongen!
'k Had nooit nog bij een lijk gestaan,
Al had ik menig gang gedaan
Om bloedverwant en vrinden
Te brengen waar een rustplaats…
De verovering der gouden vloot
poëzie
3.0 met 17 stemmen 7.022 Dag vader! dag moeder! ik ga der op uit!
Ik laat me door geen zon koeieneren,
Dit wordt de strijd der gebakkene peren,
Manmoedig de lont in het kruit! -
Paperle - paperle - paperle - pap,
Kijk es hoe ik in de zonneschijn stap!
Piet Hein die veroverde een zilveren vloot -
Ik lust je, jou hemeldragonder!
Al zou je me kraken, je krijgt me…
SEPTEMBER
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.414 September blaas uw gouden vlammen
Door al de wijde wereld heen!
Blaas van nog boordevolle stammen
Het kwijnend afval naar beneên!
Begraaf ons in uw gulle goud,
Tot ons ontstuimige verlangen
Barst boven al uw wilde zangen
En feest in al uw vruchten houdt!
September blaas uw witte buien
Als blâren van een rozenstok!
Blaas aan ons hart, tot…
Zomer
poëzie
3.0 met 36 stemmen 8.536 De grote zomerdag staat open
En bouwt zijn weelde over de aarde,
Het malse moes lacht in de gaarde
Bij 't sappig groen, met dauw bedropen;
Het ruiselt in de weke hagen,
Het gonzelt in de bloesemstruiken,
het tintelt in de groene pruiken
Der berken bij de zoete vlagen;
De kool brandt op de peerse kluiten,
De blonde brem bloeit welig tegen…
Klacht
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.973 De Zomer stroomt van de glanzende lovers,
En staat op als een bruid uit de zingende velden,
Een zwerm van witte vlinders valt in de klaver,
De morgendauw druipt van de struiken,
Als van onze wangen de tranen -
Want hij is gestorven!…
De eerste nacht
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.541 Het had geregend heel de dag,
Het had gesneeuwd bij tussenpozen,
Maart handhaafde, als hij lang niet plag,
Zijn naam van wispeltuur'ge boze.
En toen het tegen d' avond liep,
Stak stormwind op met schrikb're vlagen.
Klein zusje, dat al rustig sliep,
Moest schreiend 't bed weer uitgedragen.
In 't eind beving de slaap haar weer
En zochten…
Het behouden huis
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 312 Vlammen vreten gulzig
Onschuldige dieren,
Maakt niet uit hoe
Die zich weren,
Hoe hard ook 't alarm dat ze slaan,
Gillende geluiden uit hun
Strottenhoofd, 't zijn de vlammen
Die hen genadeloos verteren
De magere boer staat kansloos
Aan de kant, voelt de tranen
Over zijn wangen gaan,
Ze zijn immers van hem,
Tot in 't diepst van…
Ergens tussen het begin en 't einde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 209 Het is maar goed dat je in de lente,
zomer en herfst van je leven niet weet,
hoe je in de winter van je leven
belazerd wordt.…
De krekels en de wandelaar
poëzie
4.0 met 2 stemmen 440 De dag ging heen, zonk eenzaam achter
Een oude wijze vlier,
De meiliedjes werden al zachter,
De wei lag vol getier -
De kleine krekels riepen:
Kom hier! kom hier! kom hier!
'k Sloop zachtjes door de bronzen wei,
Het zong er als een lier, -
Ik hoorde 't - ik was heel dichtbij -
Dan zweeg 't - ik zag geen zier, -
't Was verder dat…
Ochtendklaarte
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 645 Door het open venster
zingt helder licht
met vol enthousiasme,
doorbreekt de stilte
met woorden van tijd
om de zomer in te luiden
Een droom is geboren
en zwemt uit de leegte
van de nacht
in open armen
die de ochtend begroeten
Het geluk smelt
in de klanken
der vogelslied
dat uit de schaduw
opnieuw van de zon geniet…
Ontdekkingen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 87 ik ontdekte als kind dat
de zomer uiteindelijk bleek
te bestaan uit langere tijd
langere tijd van schaduw
en dat de straatklinkers
langere tijd warm waren
en ik wist pertinent zeker
dat de ijsjes sneller smolten
maar daar stond dan tegenover
dat we gedurende de winters
langere tijd geen ijsjes kregen…
Er brandt altijd wel een lampje
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 220 In het licht van de geest
waar geen schaduw zoekt
en het donker zich heeft verstopt
achter een witte deur
alles en iedereen is verdwaald
de zomer zoekt de herfst
de winter verstopt zich ervan
in het licht van de geest
waar angst overheerst
en de moedigen blijven staan
tot de rust weer keert
moeder blijft me roepen
de lente spurt van…
In opgewerkt kort
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 69 waar zon en
licht je haar
blondeerde met
zomerse highlights
ving achterkant het
donkere van schaduw
in opgewerkt kort
het was altijd
een sport om de
tegenstellingen
te zien passeren
als juist lente de
confrontatie aan
het uitproberen was
vooral de lang
gebruinde benen
gaven aan het
kapsel de frivoliteit
van het feest
van rokjesdag…
De zonnekus
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 66 ik zag
dat jij de
schaduwen
liet gaan
de winden
achterna
die wolken
verder dreven
de donkere
vlekken op
het land in
jachtig bewegen
zelfs op
je hand was
het een duidelijk
zichtbaar contrast
een warme
vlucht die
ijlde door de
zomerse lucht
de zonnekus
voor een intiem
moment dat je
even samen bent…
Verjaardagsvers
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 88 Het juliet rondom mij
tegen het blauw van Magritte
drijven wollige plukken voorbij
ik
in een tuinstoel
lig hier
voornamelijk
mezelf te zijn
het patina van de tijd
krijgt vat op mijn lijf
al zichtbaar worden
de schaduwen van verval
maar zolang
het juliet rondom mij
er wollige plukken
drijven
tegen dat blauwe zeil
is elke zomer…
Penseelde strakke lijnen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 349 je nam mijn hand
penseelde strakke lijnen
daar waar ik vaag
de zon op morgen
weer zag schijnen
ik donkerde
in scherp contrast
jij lichtte op
waar ik reeds al mijn
schaduwen had aangebracht
het wordt ons schilderij
ik koos de vorm en kleuren
jij was erbij en al
het fruit zal heerlijk
naar jouw zomer geuren…
in het licht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 215 wil ik nooit meer naar schaduw vragen…
De toverbal smaakt niet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 101 Voor we weer buiten
Gaan spelen, je zoontje
En ik, roep je ons bij je,
We moeten even een kijkje
Komen nemen, naar iets
Bijzonders, iets speciaals,
Je ogen glimmen
En wij weten niet
Wat je ons wilt laten zien -
Je neemt ons mee naar een
Kamertje ergens achter
In je kleine huis,
En daar staat een houten kist,
Gewoon een plankenhouten…
Zonnehoedjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 95 De zonnehoedjes zijn gegaan -
Ik had niet eens gemerkt
Dat ze gekomen waren,
Dood die eerder in het
Oog valt dan het leven
Dat eraan vooraf ging -
Drie seizoenen zijn voorbij,
En ik merk dat mijn adem
Louter heeft stilgestaan,
Ze stokte daar waar
Het leven om mij heen
Onmerkbaar is verder gegaan…