inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

1979 - heden

netgedicht (nr. 55.406):

De toverbal smaakt niet

Voor we weer buiten
Gaan spelen, je zoontje

En ik, roep je ons bij je,

We moeten even een kijkje
Komen nemen, naar iets

Bijzonders, iets speciaals,

Je ogen glimmen
En wij weten niet

Wat je ons wilt laten zien -

Je neemt ons mee naar een
Kamertje ergens achter

In je kleine huis,
En daar staat een houten kist,

Gewoon een plankenhouten kist,

Niets speciaals op zich,

Tot je het deksel omhoog tilt
En we naar binnen kunnen kijken -

In de kist ligt een mens,
Een mens die geen mens meer is,

Hooguit nog een verstijfde pop
Die ooit mens moet zijn geweest -

Als we gekeken hebben
En niet weten wat we

Moeten zeggen, doe je de
Deksel weer dicht, en zien

We tranen langs je wangen gaan,

Dank je wel, zeg je,
Fijn dat jullie haar

Even hebben gezien -

Als dank geef je ons
Een toverbal, voor we weer

Buiten gaan spelen,

Maar de vreemde lucht
Die in het kamertje hing

Vergezelt ons naar buiten,

We stoppen wat je ons
Als snoep hebt meegegeven

In onze mond, maar
De toverbal smaakt niet

... De warme zomer van 1961, Weerdingermarke. ...

Schrijver: Bert Weggemans, 3 mei 2015


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 101

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Corina Blankenstijn
Datum:
5 mei 2015
Je hebt een top-titel bedacht!
Kan je gedicht ook korter?
Zoals:

De toverbal smaakt niet

Buiten spelen
je zoontje
en ik.

Jij roept
om een kijkje
naar iets speciaals.

Glimmende ogen
weten niet wat je ziet;
wat ons meeneemt.

Een kamertje
achterin je kleine huis.
De houten kist.

Gewoon niets speciaals op zich.
Tot je het deksel oplicht
en we naar binnen kijken.

Verstijfde pop.
Een mens zien
die geen mens meer is.

Wat moesten we zeggen
als we wel
gekeken hadden?

Doe het deksel maar dicht,
laat de tranen
langs je wangen gaan?

Dank je wel, zeg je,
fijn dat jullie haar
even hebben gezien?

Een toverbal,
voor als we weer
buiten gaan spelen.

Bedankt.
Maar de vreemde lucht
die in het kamertje hing,

vergezelt ons naar buiten,
de toverbal in onze mond
smaakt niet meer naar snoep.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)