Alle inzendingen over zomerlicht

Hij buigt, het zomerlicht verdicht zich in de bijen die niet meer aan hun lot ontkomen, die reizen, dansen, zichzelf verliezen in de daad en daardoor langzaam eerst de tuin vergeten, de zwerm, de landheer met zijn dwaas gepraat, tenslotte ook het licht - het licht het laatst. --------------------------------------------- uit: 'De vrouw…

In de filtering van zomerlicht heeft de herfst haar bestaan gegeven. De hemel is ver de lucht nog zacht. Maar de horizon weeft met stilte-akkoorden een web, om te vangen een ieder die bidt, danst of vecht. Donder vanuit de hemel weerkaatst op luchtkastelen.…

wolkende zon die oplichtte in het blauw van je ogen door een dromerige wit krullende zee wind vlaagde in haar dat zich speels met warme zomer vulde waar blond als contrast de uitdaging streepte we duinden door het hoge helmgras dat fluwelig deinde in uitnodiging om liefde loom liggend rond te bazuinen in het zachte zomerlicht…

Die kunnen rotten als je het juiste woord niet vindt, maar zullen botten, als de meditirrane wind mijn kust zal geselen in het decor van wijze cipressen in het verlangende zomerlicht.…

Nu glanzen kastanjes en de straten baden zich voor 't laatst in zomerlicht. Je zult er altijd gelijk in krijgen. Herfst.…

De blanke koeien waden 't weigras door, Uit hoge hemel daar een wolkbank ligt Straalt trillende op koe-ruggen zomerlicht, 't Gras ripplend krijgt een esmerauden gloor.…

viel licht op het hoofd van je geliefde en omkranste het en dat van je dochters Je kist stond in de lengte voor hun voeten Jouw koor zong zuiver Je dochter sprak over je warme handen, dat die er altijd waren, troostten Het donkere hout en geur van de oude kerk, de in zwart geklede begrafenisondernemers omlijstten de dienst terwijl zomerlicht…

Altijd waren er plannen voor, ooit de geliefde Noorderplas Een bos waar Rotterdam in zou ontspannen de dagen dromend, in nieuw groen gras een bos, zo sterk, dat het geluk kon dragen vol warme uren zomerlicht met herfstdruppels benevelde dagen schommelen met ogen dicht Brabants groen, warm ontvangen bijgestaan door de brodeloze hand zette…

Fascineer mijn doodgewoon gezicht, maak de droge ogen aan het wenen vlinder voor een allerlaatste keer zuiver ritmisch voelend op het eeuwige zomerlicht neer. Stille werkelijk betovernde vlinder meesterlijk gehuld in wit satijn, jouw ijskoude vleugels bewegen niet.…

Golfjes dansen in het warme zomerlicht. Vogels zingen. Kikkers kwaken. Alles lijkt in evenwicht. Ik geef mij over aan de zon. Wie kan mij wat maken? Plotseling nadert een onweer aan de horizon. Ik hoor zijn donkere bariton. Zijn schaduw verduistert mijn zicht. Het wordt oorlog. De donder trekt van leer. Het onweer vuurt met licht.…

Ik denk aan U, wanneer, de maan verrezen, In 't donker landschap laat de nachtuil klaagt, De Noorderkim nog de afglans houdt in wezen Van 't Zomerlicht, dat nauw verbleekt, weer daagt.…

schemerlicht verdrinkt bedekt met stuifmeel verlaten blijde bijen gehaast de wonderschone gezusters daglelie onderwijl gelijke tred houdend met een citroenvlindertje, dat de avondstonde overdragend, het vrije veld schenkt aan de onverdroten rondfladderende nachtvlinder bij een eerste windvlaag ritselen dorre sprietjes in de avondzon laat zomerlicht…